قدم اصلی تحوّل زندگی

سلام دوست عزیزم

چه تلنگری ،چقدر قشنگ بهمون یادآوری کردید ،واقعا چرا ما نعمت های خودمون و نمی‌بینم یا اگرم ببینم اینقدر بولد نیست برامون ،چرا اونطوری که باید برای داشته هامون شکر گزار نیستیم و لذت نمی‌بریم

منی که چند سال پیش از جنوبی ترین نقطه تهران میومدم محل کارم تو مترو خط کهریزک اونقدر شلوغ بود یا زیر دست و پا له میشدم یا همه دکمه های مانتوم میکند یا لباسام پاره میشد وقتی می‌رسید م خونه ،تازه اونم خونه خودم نه خونه مادرم کلی غرغر می‌شنیدم که بچه ات و انداختی سر من رفتی دنبال خوش گذرونیت ،چرا الان یادم رفته که ده تا منطقه اومدم بالاتر با ماشین خودم میرم سر کار تازه 5دقیقه بیشتر نیست تا برسم ،وقتی هم که میام خونم ،خونه ای که بهترین جای دنیاست برام واقعا بهشتمه پر از امنیت و عشق و آرامش تازه دختر قشنگم با عشق برام قهوه درست می‌کنه ،چرا من اینارو یادم رفته ،البته من کلا صبح تا شب برای چیزهایی که دارم خدارو شکر میکنم ،ولی واقعا بازم کمه بازم خیلی چیزها رو یادم می‌ره دوست عزیزم ممنونم بخاطر این کامنت زیبات منو به خودم آورد یه تلنگر بود برام که بیشتر و بیشتر شاکر باشم و دستاوردهام و چیزهایی که دارم و دست کم نگیرم و هر لحظه برای خودم یادآوری کنم

امیدوارم بهترینها پیش روتون باشه

خدایا صد هزار مرتبه شکرت برای اینهمه نعمت و فراوانی و حال خوب و ثروت و سلامت و آرامش و امنیت تو زندگیم