سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 10

یکی بود یکی نبود

زیر گنبد کبود

ما بودیم با کلی باور محدود

با اونا شدیم کبود

قسمت اول1️⃣:

اما داستان آشنایی من با عباس منش از اونجایی شروع شد که یکی از رفقای صمیمیم سال 97 بعد اینکه نتونست نتیجه خوبی از کنکور بگیره، مهاجرت کرد به گرجستان تا اونجا بیزینس خودشو راه بندازه…

و اما من

تابستون 1400 روانم خیلی بد بهم ریخته بود، تنها کسیم که باهاش صحبت می‌کردم همین رفیقم بود وسط اون آشفتگی ها بهم گفت هر وقت حالت بد بود برو تو این سایت و فایل های رایگان شو نگاه کن

http://www.tasvirkhani.com

و همین باعث کنجکاویم شد و رفتم اکانت ساختم برا خودم.

یکی از فشارها اصرار خانواده برای رفتن من به جلسات بسیج بود درحالیکه من حالم از تموم کسایی که تو اون جلسات شرکت میکردن بهم میخوره 🪖️

برای اولین بار زدم گزینه نشانه امروز من؛

اسم کلیپ رو یادم نیست اما موضوع نحوه مهاجرت استاد بود که ایشون میگفتن من میخواستم مهاجرت کنم اما کلی پروژه برای خودم داشتم تو ایران که باعث می‌شد به خواستم نرسم؛ یوقتایی ما یه چیزیو میخایم اما انقد خودمون رو درگیر مسائل مختلف کردیم که اجازه نمیدیم به اون خواسته هدایت بشیم، یوقتایی دلمون میخاد پرواز کنیم اما انقد گوی سربی به خودمون بستیم که اینا اجازه پرواز به ما نمیدن🪽🪽🪽🪽🪽

وقتی استاد متوجه موضوع شدن تموم اون پروژه ها رو کنسل کردن (که ضرر میلیاردی بوده تو اون سال) و باروبندیل رو بستن که برن سفر

من با خودم فکر کردم

خواستم اینه که بسیج و همین این چرت و پرتا رو بذارم کنار اما خانوادم فشار میارن

اون موقع هنوز بین رفتن یا نرفتنم به بسیج شک داشتم و واس همینم این تضاد تو زندگیم ایجاد شده بود

یبار برای خودم مشخص کردم: من حالم از بسیج و سپاه بهم میخوره و به هیچ وجه نمیخوام نزدیک این آدما بشم

بعد از اینکه تکلیفمو با خودم مشخص کردم دیدم واقعا فشار خانواده از بین رفت و دیگه خانواده اصراری برای این موضوع نداره

چرا اصرار داشتن که من برم بسیج؟ چون بسیجی فعال کسری خدمت داره

منم با خودم گفتم من هیچ نیازی به کسری خدمت بسیج ندارم

2.5 سال گذشت. مهر ماه 1402 من دفترچه پست کردم برای سربازی و دقیقا همون ماه به دستور رهبری 3 ماه خدمت کم شد و سربازی 24 ماهه شد 21 ماه.

این اولین فیدبک مثبتی بود که من از عمل کردن به آموزه های استاد عباس منش گرفتم.

شهریور 402 دغدغه پست کردن دفترچه خدمت رو داشتم از خیلی ها تحقیق کردم و همه میگفتن باید پارتی داشته باشی. من دلم میخواست سربازی یه سکوی پرتاب باشه که از شهر خودم بکنم و برم تهران سراغ ایده هام. اما این باور که باید پارتی داشته باشی خیلی کارو برام سخت کرده بود. از استادم شنیده بودم پادگان 01 نیرو زمانی پادگان خوبیه و نیرو زمینی بیمارستان های زیادی تو تهران داره واس همینم نگرانیم این شد که حتما نیرو زمینی بیفتم.

همون تایم بی پولی معضل دیگه ای بود داشت خفه م می‌کرد و سربازی برام ترسناک تر میشد.

آخرش گفتم ول کن بابا تهش چی میخاد بشه . من خواستم رو به کائنات ارسال کردم مطمئنم خدا بهترین رو برام پیش میاره.

و خلاصه دقیقا 1 آبان 1402 دفترچه مو برای خدمت از تهران پست کردم️️️.

برگشتم شهرمون با خودم گفتم ناسلامتی تو لیسانس پرستاری داری برو بیمارستان و درخواست کار بده و رفتم دیدم بخش اورژانس ی نفر آقا نیرو میخاد و در عرض 24 ساعت کارم اوکی شد و بعنوان یه پرستار مشغول به کار شدم.‍️‍️‍️‍️‍️‍️‍️‍️

لذت حقوق گرفتن رو ب ای اولین چشیدم و چقدر حال داد بهم

منی که از کار بیمارستانی یه بت ساخته بودم تو دو ماه کار کردن بخش اورژانس فوق العاده داشتم لذت می‌بردم و اعتماد به نفسم خیلی رفته بود بالا تا اینکه روز موعود رسید (01/10/1402) و من با جیب پرپول رفتم خدمت.

من تو دریم بردم نوشته بودم میخام تو گروهان بیفتم که خوابگاهش اتاق اتاق باشه نه سالنی، میخام هم اتاقی هام فوق العاده باحال باشن، میخام یجوری از سربازیم لذت ببرم که حسرت هیچی به دلم نمونه.

و همین شد…

خدایا شکرت🫶🫶🫶🫶🫶🫶