دلیل نتایج پایدار

بنام خداوند بخشنده مهربان.

.

سلام به استاد عباسمنش عزیزم و خانم شایسته مهربانم.

.

خدارو شکر میکنم که هربار دست تک تک بنده هاشو میگیره و به مسیر راست هدایت میکنه و میگه:

بیایید به سمت مسیر نعمت ها و آسانی ها…

بیایید به مسیر تشخیص اصل از فرع ها…

و

احساس خود ارزشی رو در بنده هاش پروش میده که خارج نشیم از مسیر

و یادمون بیاید که پایداری در مسیر

از تشخیص اصل از فرع میگذره

و باید در این هیاهوی که در جهان اطرافمون قرار داره

بیاییم تمرکزمون رو در یک نقطه متمرکز کنیم و پخش نکنیم و چیت نکنیم در این مسیر زیبا

و

استاد جان به یک نکته خیلی ریز و مهمی اشاره کردید و اونم این بود که

ما سقف آرزوهامون کوچیکه

ما زود قانع میشیم

ما زود میگیم منو این همه خوشبختی محاله

ما زود فراموش میکنیم مسیر اصل از فرع رو

ما خیلی زود برامون عادی میشه همه چیز

ما خیلی بی ارزشی خودمون رو نشون میدیم و میگیم ارزشمند نیسیتم

و خیلی وقتا چقد کثیف با خودمون رفتار میکنیم و بعد انتظار نتایج متفاوتی داریم

اللّه اکبر…

و چقد هوشمندانه شما بحث خودارزشی رو مطرح کردید و آرام آرام بذر این خود ارزشی رو در ذهن ما دارید میکارید و ما رو آماده میکنید برای دوره ی جدیدی که در پیش هستش تا بهتر مفهوم لیاقت رو درک کنیم تا بهتر مفهوم خود ارزشی رو بفهمیم و تا بهتر خود ارزشی در عمل رو یاد بگیریم

‏تا بهتر بفهمیم برای پایداری نتایج در مسیر مهم ترین وزنه فقط و فقط بحث خود ارزشی و احساس لیاقت هستش که در عمل تمرین میشه و رشد میکنه

تا خیلی زود فراموش نکنیم و خیلی زود همه چی عادی نشه و خیلی زود نیفتیم توی چیت کردن

و متأسفانه من ازون افرادی هستم که چیت دارم در بعضی از موارد و در این دامِ منو این همه خوشبختی محاله میفتم و میگم چیزی نیست که و یجورایی ظرف ذهنم گنجایش نداره برای دریافت نعمت های بیشتر در همه چیز و خودمم عاملش رو هم میدونم که همش بحث لیاقت نداشتنه و خیلی هم دارم ضربه میخورم ازین بابت و خیلی دوست داشتم خیلی اساسی این ریشه رو از بیخ و بن بکنم که داره منو از همه چیز محروم میکنه و ریشه احساس عدم لیاقت سدی شده در برابر همه چیز و برای من پر واضح هستش این موضوع

آه خدای من…

خدای من به دادم برس

خدای من به دادم برس

خدای من به دادم برس

یاد جمله ای از دعای جوشن کبیر افتادم که میگه:

سُبْحانَکَ یَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ

منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس فریادرس، ما را از آتش بِرَهان ای پروردگار

آره این آتش همان عدم لیاقت همان عدم خود ارزشی هستش

خدایاااا منو در آغوشت بگیر و منو رها کن از آتش بی لیاقتی که داره تمام وجود منو میسوزونه و منو نابود میکنه

ای خدای منننن تو فقط فریاد رس منی تو بهم کمک کن

آره استاد وقتی گفتی من برای خودم خیلی ارزش قائلم و به خودم میبالم…

استاد یه جورایی بهم برخورد که چرا من برای خودم لیاقت رو در حد اعلی ندارم و

حالم یه لحظه از همه چی بهم خورد

حالم از خودم بهم خورد که چقد کثیف با خودم دارم رفتار میکنم

و یجورایی این باور عدم لیاقت دست و پای منو بسته و مثل زنجیر منو گرفته و محکم به خودش بسته

خدایااااا

الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ

خدایاااا کمکم کن خداایاا من دیگه هیچ تاب توانیی ندارم که در این گنداب باور عدم لیاقت بخوام دست و پنجه بزنم و بیشتر فرو برم

خدایااا کمکم کننن

الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ.

استاد ازت میخواممم دوره لیاقت رو خیلی خوب آماده کنی خیلی خیلی خیلی خوب و تمام جنبه هاشو مورد بررسی قرار بدی که این ذهن نجوا گر هیچ راهی برای فرار نداشته باشه چون این باور داره شیره ما رو میمکه

استاد من به سؤالاتی که پرسیدی جواب نمیدم

چون برای خودم پر واضح هستش که دلیل نتیجه نگرفتن هام چیه و از کجا آب میخوره و در صحبت های بالام گفتم…

نمیدونم، شاید دقیقا نقطه عطف زندگیم همینجاست

چون تک تک این حرفا همش از ته دلم بهم گفته شد که بگم و بنویسم….

چون دارم بد شلاق های باور عدم لیاقت رو میخورم و تمام روحم کبود شده…

ای خدای مننننن به دادم برس…