پس از دیدن و شنیدن توضیحات استاد عباس منش درباره موضوع این فایل، پاسخ های خود به سوالات زیر را در بخش نظرات این صفحه بنویسید:
سوال 1: درباره تجربیات شخصی خودت از زمانی بنویس که آگاهانه سعی داشتی آموزش های استاد را در زندگی ات اجرا کنی، چه نتایجی گرفتی و چه تغییرات مثبتی در هر جنبه از زندگی ات ایجاد شد؟
سوال 2: (اگر در مورد شما صدق می کند) درباره تجربیاتی بنویس از زمانیکه از این فضا دور شدی؛ به مسیر قبلی خودت برگشتی و دیگر این آموزه ها را در عمل استفاده نکردی، شرایط شما چگونه تغییر کرد و نتایج به چه شکل اُفت کرد؟
سوال 3: به نظر شما، چه عواملی باعث می شود افراد بعد از اینکه مسیر درست را (در هر جنبه ای) می شناسند و از آن نتیجه می گیرند، آن را ادامه نمی دهند و دوباره به الگوهای قبلی خود برمی گردند؟
منتظر خواندن پاسخ های تأثیرگذارتان هستیم.
منابع بیشتر درباره محتوای این فایل:
دسته بندی ” توانایی تشخیص اصل از فرع “
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری دلیل نتایج پایدار691MB46 دقیقه
- فایل صوتی دلیل نتایج پایدار22MB46 دقیقه
سلام به استاد عزیزم که عاشقشم!
این اولین کامنت من راجع به فایلی هست که بار ها و بار ها آن را گوش کردم! بهش فکر کردم که با کدام قسمت از آن ذهنم مقاومت داره و بعد از آن که مواردی را پیدا کردم که به صورت ناخداگاه ذهنم آن قسمت را قبول ندارد، آن قسمت را با باور مناسب جایگزین کردم. مثل یک روانشناس احساس میکنم خودم را روانکاوی کردم!
یکی از مخاطبین این فایل صددرصد خودم را میدانم که تمام اشکالات وارد شده به من صدق میکرد!
به خودم که فکر میکنم که چی شد که در مواردی این مسیر را ادامه ندادم این بود که به صورت ناخداگاه انگار با این قسمت از جمله استاد مقاومت داشتم و باور نداشتم نمیپذیرفتم که میگه: ” وقتی که از این مسیر خارج میشی نتایج قبلی را میگیری” جالبه که به صورت خداگاه نمیدونستم با این قسمت مقاومت دارم و بعد از فکر کردن زیاد این را کشف کردم!
انگار ضمیر ناخداگاهم میگفته این عادلانه نیست که مسیری را که ساختی با منحرف شدن از آن نابود بشه! یا اینکه چطور وقتی که در مسیر قانون هستم و آن را ادامه میدهم، آثار و نتایج قبل از ورود به این مسیر از بین نمیره ولی آثار و نتایج زیبایی را که با عمل به قانون و کنترل ذهن گرفتم با کمی انحراف و غفلت از بین میره؟!
با پاسخ دادن به این اشکالات سعی کردم به این باور های غلط گوشه ذهنم حمله کنم! با این دلایل که:
ساختن مسیر درست و باور جدید مثل مسیر عصبی در مغز است. تا وقتی که رفتاری در ذهن ما نهادینه نشده و تبدیل به عادت نشه، مسیر عصبی قوی آن رفتار جدید در مغز ما شکل نمیگیره! یا وقتی که یک معتاد از مسیر ترک اعتیاد خارج میشه، نتایج قبل از اعتیاد را میگیره که همانا کشیدن مواد است، مهم نیست که چقدر تو ترک بوده! یا اینکه وقتی عادت غذایی قانون سلامتی را در خود ایجاد میکنیم به محض اینکه منحرف از این مسیر میشیم، بدن شوک میشه و واکنش بدی نشان میده و کنتراست شدیدی بین عادت جدید با عادت قبلی ایجاد میشده درست مثل ذهن که ما خیلی زود نتایج انحراف از مسیر کنترل ذهن و قانون را میبینیم!
ولی باز هم ناخداگاهم با این جملات قانع نمیشد و باور نمیکرد که این جمله درست باشه، که میگه: اگر از مسیر قانون خارج شدی نتایج قبلی را میگیری!
تا اینکه بهش گفتم آقا جان ما دو مسیر داریم یکی قدیمی و محکم با زیر بنای قوی و یکی تازه و باریک که هنوز زیر بنای خوب و قوی نداره! اگه از جاده تازه و باریک منحرف بشی میوفتی تو جاده قبلی و قدیمی! حالا میخواد اون جاده محکم و قدیمی، جاده باور های زیبا و مطابق قانون باشه که یک انسان اللهی آن را سال ها با کنترل ذهن و تمرکز بر زیبایی ها ساخته باشه یا اینکه شخصی با باور های محدود کننده جاده محکم و پهن ساخته که آن را به ناخواسته ها هدایت میکنه! بستگی به تو داره اگر تو بیست و چند سال از عمرت را فقط روی مسیر زیبایی ها بودی و ذهن تو فقط ورودی های زیبا دریافت کرده و باور های اللهی داری و محیط و جامعه تو همه باور های 99٪ درست داشتند، پس تو جاده محکم و پهن قدیمی خود را ساختی که خیلی سخته که از آن الان منحرف بشی! مثلا اگر تازه چند ماه یا حتی چند سال به صورت غیر تمرکزی مسیری نازیبا را میری به محض اینکه غافل میشی از این مسیر نازیبا خود به خود میوفتی در مسیر قبلی و جاده زیبایی ها!
با این منطقی که گفتم آن جمله ای را که نسبت بهش مقاومت داشتم باور کردم و ذهن ناخداگاهم قانع شد! جالبه که ذهنم به درستی اینکه از وقتی در این مسیر زیبا آمدم نتایج زیبا میگیرم کاری نداشت و گیر داده بود به اون جمله!
از اینکه با فکر کردن به فایل های استاد با گوشه های پنهان افکارم آشنا میشوم خدا را شکر میکنم و متعهد میشوم و از خدا میخواهم در این مسیر استوار بمانم!از استاد هم تشکر میکنم که انگار جنس و فرکانس صداش فرق میکنه با تمام اصواتی که به گوشم میخوره!