دلیل نتایج پایدار

میشه چیزی گفت اصلا؟؟

میشه توجیه کرد؟؟

کاش موضوع فقط ظواهر بود و گوش دادن و نوشتن

اما فرای اینهاست

فرکانسه باورها رفتاره

یه وقتایی ظاهر همه چی اوکیه و انگار خودتم نمیدونی تو چه راهی هستی

شایدم حست آلارم داده اما چون حواست به درونت نبوده و تو ظواهر گیر کردی همش چسبیدی که خب باورام رو دارم درست میکنم

در حالی که باورات چیزی جز اون حس و اعمال و نتایج روزانه و هفتگی و ماهانه ت نیس

اما فکر میکنی نه این یه چیز جداست و حالا به وقتش جواب میده

به قول یکی از دوستان حتی میری تو فاز اینکه اینا شبه علمه علمی نیس و….

خیلی بده

خیلی خیلی خیلی بده

گمراه باشی و هرگز هیچی نفهمی بهتر از اینه بذاری مشکوک بشی و ناامید

من که سرم پایینه

نمیدونم آدم چرا با خودش این کارو میکنه؟؟

چرا به قول شما خوشی بهش نمیاد؟؟

این لیاقت و ارزش چیه که انقد مهمه و چرا انقد شرط و شروط براش گذاشتیم که یچیز ساده سختمونه

من که به خودم خیلی بدهکارم

در مورد سوالی که پرسیدید 2 تا دلیل رو مانع میدونم یکی مغرور شدن و توهم دانایی

اینکه بلدم بلدم راه بندازم اینکه فنجونم همیشه پر باشه اما متوجه شدم نه تنها هرروز متولد میشم و باید بدونم هرروز یه روز جدیده و از نو شروع کنم بلکه هر لحظه باید فرض رو بر این بذارم که خب چی یادبگیرم من الان چیزی بلد نیستم

دومی اینکه قدر و ارزش خودم رو ندونم

این دوتا عین یه سم تمام انرژیم رو گرفت

عین یه شئ زرد رنگه

وقتی بدونی طلاست با جون و دل تو جعبه میذاری و مراقبشی

وقتی فکر کنی بدل و بی ارزشه پرتش میکنی به دورترین قسمتی که میتونی

تفاوتش همین قدره