دلیل نتایج پایدار

دلیل نتایج پایدار.

سلام به استاد خوشتیپ وقشنگم ،استادخوش اندام وپرانرژی خودم و سلام به مریم عزیز ،خانم خوش قلب ومهربونو ودوست داشتنی.

همیشه این سوال توذهن منم بود که چرا خیلیا مسیر استادو میرن ولی نتیجه ای که استادگرفته رو هیچکی نمیگیره؟!

ودقیقن بعد ازفکرکردن‌وتمرکز کردن،به همین پاسخ استاد می‌رسیدم که هیچ کس مثل استادپایبندومتعهد به این قوانین واصولش نیس.

پس همون استاد سزاوار همین پاداشهاوجایگاست.

اتفاقا همیشه توصحبت کردنتون وتجربه دادنتون ،دقت کردم که چطور وقتی اصولی رومتوجه شدید،چطور پرقدرت ،خوب عملی کردید.

استادما حرفهای شما روخوب میفهمیم وکاملا قبول داریم ،اما تو عمل همیشه اجازه تکراررفتارهاوافکاراشتباه روبه خودمون می‌دیدیم.

چون فکر میکنیم هنوز فرصت داریم.

خود ،من هروقت میخام کسیوقضاوت کنم یاتمرکزم رومنفی های طرف مقابلم میره،دقیقن همون لحظه الهام بهم میشه سکوت کن واقعن این صدا رو همیشه می‌شنوم اماتوجهی بش نمیکنم ومیگم حالا اندفه چیزی نیس.

ازاین حالا اندفه ها ،هزاران هزار بار تکرار شده.وبعد ازاتمام اون رفتاربه خودم میگم نمیتونستی نگی؟!نمیتونستی جلو خودتو بگیری؟!تو که میدونستی کارت اشتباس چرا ادامه دادی؟!خیلی جالبه که آگاهانه ادامه میدم.

گاهی هم اولش متوجه نمیشم اما وسط صحبتم همون الهام توذهنم میادوبهم یاد آوری می‌کنه .بعد من میگم حالا دیگه گفتم دیگه نمیتونم حرفمو بخورم .

درسته به نسبت قبل خیلی خیلی بهترهستیم .اما واقعن میشه این اشتباهات هم نباشن.

درسته این داستانمون همیشگی نیست و یه جاهایی اتفاق میفته اما باتمرکز بیشترواقعن شدنیه که رفتارسالم روداشته باشیم .

همین اشتباهات کوچیک‌کوچیک یه جاهایی مانع ایجاد اتفاقات خوب میشه.

شاید خودمون‌متوجه نشیم اما میشه.چون قانون درلحظه کارمیکنه ونمیشه ازدسش قسر در رفت.

وقتی این فایل روگوش کردم خیلی خوشحال شدم وحس بسیار خوبی گرفتم .خیلی ازموضوعات برام روشن تر شد.ونقصهای کوچیکم بهم یاد آوری شد.

میدونید روزایی که عالی عمل میکنم بخصوص تو جمع‌های خانوادگی ،بقدری اون احساس رضایت حالمو خوب می‌کنه که شبا ازهیجان وانرژی زیاد خابم نمیبره.

چقدر تواون لحظه ها حس خدایی بهم دست میده .قشنگ خدا روتو وجود خودم حس میکنم انقد اون حالم قشنگه که دلم نمیادونمیتونم ترجیح بدم که بخابم.

کاش همه ی شبام همون شکلی باشن.

ازاونجایی که شما الگوی ما هستید،همیشه بعد ازهرفایلی غبطه عملکردهای شما رومیخورم.

شما خیلی جدی وبدون ترس از کوچکترین قضاوتی وازدست دادن کسی بااراده ی قوی متعهدانه ومصرانه به مسیر خودتون ادامه دادیدوادامه میدید.

ما همیشه یه ترسی تووجودمونه که نکنه اینجور نشه ! نکنه فلانی ازدستمون‌ناراحت بشه !

بالاخره یه توهماتی تو ذهن ماهست که باوجود یقین دونستن وصحت حرفهای شما ،بازنمیتونیم صد خودمونو بزاریم.

امان امان ازاین ریکشنهای مردم.

امان ازاین قضاوت‌های مردم.

امان ازاین دخالت کردنهای مردم.

و امان از اهمیت دادن وبها دادن خودمون به بودن این مردم.

داری مسیر درستو میری ،امروز اینو میبینی یه چیز بهت میگه ،روز دیگه یه نفر دیگه رومیبینی یه چیز دیگه بهت میگه .بعد میبینی همش تحت تاثیر این واون قرارگرفتی.

وتوفکرمیکنی توجهی بهشون نداشتی ،اما غافل از اینکه اتفاقاتوجه هم داشتی.چون نتونستی رواصول رفتارکنی.

الان که دارم تواین کامنت رومیزارم ،واقعن مثل اینایی که شرمنده وتسلیم هستن منم همچین حالی دارم.

چون می‌دونم میتونم بهتر عمل کنم .

می‌دونم لیاقتم بیشتر ازاین چیزایی که دارم.

می‌دونم میتونم بنده ی شایسته تری برای خدای خودم باشم.

خیلیم سخت نیست فقط کافیه یه کم دقت وتمرکزمو بالاببرم.

یه کم خودمو بیشتر قبول داشته باشم واطمینان بیشتری به این مسیر! تا بااعتماد وایمان به الله وباهدایت خودش پله های ترقی رویکی پس از دیگری ،طی کنم.

به قول استاد سقف آرزوهای ما کوچیکه .

اگه بزرگ بود به همین مقدار بسنده نمی‌کردیم وتلاشمونو بیشتر میکردیم.

ارزشهای خودمونو زیاد بالانمیدونیم.

توقعمون هم ازاین جهان زیاد نیست که راکد همین جا موندیم دیگه !

فقط من خیلی خوشحالم که تو روابط با همسرم ،چیزهایی که سالهاهم خودم آرزشو داشتم هم خودش ،بدست اووردم.

ازنقاب زدن والکی احترام گذاشتن وفیلم بازی کردن خلاصی پیدا کردم.

حالا خود واقعیم هستم بااحساساتی خوب وعالی.

درحدی بودم که هیچ وقت به خودم نمیدیدم که تواین زمینه تغییر خاصی بکنم اما بالاخره اون اتفاقی که باید میفتاد، تو درون من افتادومن ازاستادعزیزبی نهایت سپاسگزارم .

درسته چند سال طول کشید .وسالهای زیاد وتمرینات زیادی تواین زمینه کردم .یه جاهایی خیلی زور زدم .اما بالاخره معجزه رخ داد.

امسالم روخوب شروع کردم .

حتمن به افکاروباورهای دیگم فکر میکنم .حتمن به برخوردها وروابطهای دیگم با اطرافیان تمرکز میکنم تا نقص‌های ریز خودمو پیدا کنم.

اینجا فهمیدم که نقطه ضعف من اینه که ایمان صد درصد خودمو برای این مسیر نزاشتم.

ترس خیلی جاها دست منو بسته اما ازاین به بعد تا حس ترس به هر دلیلی برای هر موضوعی بیاد توذهنم ،حتمن مچشو میگیرم ومیگم برو بیرون ازوجودم .

بش میگم که خدایی بزرگ و قدرتمند دارم .

بش میگم من تنها نیستم .

وبعد به یاری خدا ،پسش میزنم .

من اگر بخام میشه راحت انجام داد.

ثبات شخصیتی اینجا خیلی مهمه .

حتمن جرعه تمرینات روزانم میکنم تا بهتر عمل کنم.

استاد پرسیدن که کجاها نتایج خوبی داشتیدوکجاها نتایج خوبی نداشتید؟

هرجا که قوانین رو رعایت کردم .

توجه وتمرکزم روی خودم بوده .

به زیبایی های جهان اطرافم توجه داشتم .

ازکاه کوه نساختم.

به قضایا اززوایه بهتری نگاه کردم.

زود بخشیدم .

ذهنمو درگیرموضوعی نکردم .

به نجواها پر وبال ندادم .

ورودیهای مناسب به ذهنم دادم.

به خودم عشق دادم،خودمو زود بخشیدم.

به خدا اعتماد کردم،رها کردم وباایمان سپردم به خدا.

سپاسگزاری کردم .

از منفی هاوخبرهای ناجالب اعراض کردم.

هرجا افکارمثبت داشتم .

هر جاباورفراوانی به نعمتها والطاف خداوند داشتم.

هرجا که تجسمات خوب باخودم داشتم.

هرجا که رابطم بامنبع الهی خوب بوده.

هرجا که ازخواسته هام حرف زدم .

در کل هرجا ،باهرشرایط وموقعیتی ،حال خودمو خوب نگه داشتم .

بله اینجا نتایج خوب دریافت کردم.

وهرکجا هم که این اصول روزی پا گذاشتم و توجهی بهش نکردم.قاعدتا نتایج خوبی هم دریافت نکردم.

جایی که برای خودم دلیل تراشی میکنم ومنطقم وارد عمل میشه که به این دلیل واون دلیل شما حق داری ،الان احساست بد بشه ،ینی باخت دادم.

باید یاد بگیرم که هیچ منطقی سوار بر احساس خوب من نباید بشه.

تحت هر شرایطی وباپیش اومدن هراتفاقی یا هر رخدادی وهررفتاری به خودم بگم عزیزم حالتو خوب نگه دار.

قشنگم نرو تو احساس بد.

تو که میدونید هیچ‌ توجیه وبهانه ای قابل قبول نیست پس بیخود خودتو خسته نکن .برگردو حالتو عوض کن .تکرار وتکرار این اصول حتمن قدم به قدم ما روبه سمت رویدادهای عالی میبره.

استادجونم ومریم جونم عاشق هردوتونم.

خدا حفظتون کنه .

در پناه الله یکتا باشید همیشه عزیزای دوست داشتنی.