دلیل نتایج پایدار

پس از دیدن و شنیدن توضیحات استاد عباس منش درباره موضوع این فایل، پاسخ های خود به سوالات زیر را در بخش نظرات این صفحه بنویسید:

سوال 1: درباره تجربیات شخصی خودت از زمانی بنویس که آگاهانه سعی داشتی آموزش های استاد را در زندگی ات اجرا کنی، چه نتایجی گرفتی و چه تغییرات مثبتی در هر جنبه از زندگی ات ایجاد شد؟

سوال 2: (اگر در مورد شما صدق می کند) درباره تجربیاتی بنویس از زمانیکه از این فضا دور شدی؛ به مسیر قبلی خودت برگشتی و دیگر این آموزه ها را در عمل استفاده نکردی، شرایط شما چگونه تغییر کرد و نتایج به چه شکل اُفت کرد؟

سوال 3:  به نظر شما، چه عواملی باعث می شود افراد بعد از اینکه مسیر درست را (در هر جنبه ای) می شناسند و از آن نتیجه می گیرند، آن را ادامه نمی دهند و دوباره به الگوهای قبلی خود برمی گردند؟

 

منتظر خواندن پاسخ های تأثیرگذارتان هستیم.


منابع بیشتر درباره محتوای این فایل:

دسته بندی ” توانایی تشخیص اصل از فرع “

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • فایل تصویری دلیل نتایج پایدار
    691MB
    46 دقیقه
  • فایل صوتی دلیل نتایج پایدار
    22MB
    46 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

717 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «مسعود» در این صفحه: 1
  1. -
    مسعود گفته:
    مدت عضویت: 1019 روز

    به نام خدا

    درود برشما استاد و خانم شایسته گرامی و دوستان و یاران کالج اصول زندگی عباس منش

    راستی بد نیست اسم این سایت وزین رو همین عنوانی که گفتم نام گزاری کنیم، نظرتونه؟:)

    من خودم وقتی داشتم این فایل رو میدیدم و اینکه ما چطور بعد از یه مدت که رو خودمون و اموزشها کار میکنیم و خوب میشیم، دوباره به روال قبل برمیگردیم و همون کارای سابق رو انجام میدیم و از مسیر خارج میشیم یاد قوم بنی اسراییل میافتم که چطور همین که موسی یه مدت قوم رو ترک میکنه و وقتی برمیگرده میبینه مردمش گوساله پرست شدن!!!!

    ما انسانها کلا فراموش کارای خوبی هستیم و نقطه ای که در ابتدا آنجا بودیم رو زود فراموش میکنیم و ناسپاس میشیم

    انتظار و توقع بیجا داریم که باید بعد از یه مدت کوتاه و یا حتی بلند نتایج تا ابد پایدار بمونه و ما دیگه نیاز نبینیم که تلاش و تمرکز روی زندگی و افکار و باورهمون داشته باشیم

    دیگه احتیاج نداریم کانال های ورودی مون رو کنترل کنیم

    کلا طبع راحت طلبیه زیادی داریم

    در بسیاری از موارد صبر کمی داریم و میخایم خیلی زود و بدون پیمودن تکاملمون به نتیجه نهایی برسیم

    در لحظه زندگی کردنو فدای آینده ای میکنیم که هنوز نیومده، که به نظر من اکثر شکستها هم حاصل همین ترمز هست که زمان حال و مضارع رو نبینیم و ازش چشم پوشی میکنیم و از مسیر طی کردن تا هدف رو لذت نمیبریم و وسطای کار خسته و دل زده میشیم

    اینا باعث میشه لایف استایل نگیریم و هر از چند گاهی پیروزی های موقتی بدست بیاریم و تازه همونها رو هم فراموش میکنیم

    دچار روزمرگی میشیم و چون جهان در حال انبساط و گسترشه و در نظر ما ساکن موندیم، در عمل دچار عقب افتادگی میشیم

    عدم سپاس گذاری از صمیم قلب پاشنه اشیل خیلی از ما هست، خیلی از وقتها سپاس فقط به زبان هست و عمقی نداره، چرا که نقطه شروع رو فراموش کردیم یادمون رفته قبلا چی بودیم و کجا بودیم

    یکی از مهمترین پایه های توکل و تقوا، صبر هست که در قرآن در بسیاری از موارد در کنار هم و به همین ترتیب ذکر شده

    باید روی ایمانمون بیشتر کار کنیم و مدام تقویتش کنیم مخصوصا ایمان به غیب که در اولین آیات قرآن به اون اشاره شده، در حال حاضر بسیاری از آنچه در غیب میگذره برای ما حالت متافیزیکی داره ولی با پیشرفت علم و ثابت شدن اونها و به تایید رسیدنشون تبدیل به فیزیک میشن برای همه مثل قانون جاذبه و کروی بودن خورشید و ماه و زمین قابل درک میشن

    پس صبور باشیم و هدایت بخایم از صاحبش

    قدرتشو و قدرتی که در اختیارمون و در نهادمون قرار داده رو باور کنیم و ازش استفاده کنیم

    یه دوستی امروز حرف قشنگی بهم زد

    گفت:

    وقتی در اوج خستگیت قرار داری فقط و تنها فقط چهل درصد توان و نیروتو استفاده کردی در حالی که هنوز شصت درصد دیگه جون داری

    این جملش برام خیلی زیبا جلوه داد

    باید به مسیر ادامه بدیم و ناامید نشیم

    دستاورد هامون رو ببینیم و فراموششون نکنیم و به همون مسیری که اینها رو بدست اوردیم ادامه بدیم تا تکاملمون طی بشه و به تصاعد تبدیل بشه و اونوقته که پیروزی هامون در هم ضرب میشه وما مثل موشک از دنیای اطرافمون کنده میشیم و رشد میکنیم و با بسط و گسترش جهان ما هم گسترش پیدا میکنیم و اونقدر کامل میشیم که به عنوان خلیفه اللهی میرسیم و میشیم خالق زندگی خودمون

    آرزوی سلامت،سعادت و خوشبختی دارم برای همه عزیزان

    دست مریزاد و خدا قوت به سید عزیزمون و تمام زحمتکشان این کالج

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 8 رای: