مروری بر آموزش‌های استاد عباس‌منش در سال 87 | قسمت 1

خیلی اوقات هست که آدم فکر میکنه به اندازه کافی خوب نیست!

اما فقط نگاه کن.

سطح آگاهی های اون موقع رو با سطح آگاهی های الان مقایسه کن!! کیفیت رو ببین!

و ببین که اون همه آدم جمع شدن که اون حرفهارو بشنون. حرفهای ساده ای که توی همه کتابها هست!

باید عاشق کارت باشی

باید تصمیم بگیری…

نباید بترسی…

اما ببین که چقدر آدم همین ها رو هم نمیدونن و هزینه کردن و نشستن و دارن نکته برداری میکنن

ببین که چقدر آدم همین الان تو همین سایت از روی همین فایل نکته برداری کردن ( مثل خودم ! )

ببین که اگر فقط یه پله آگاهیت بالاتر باشه به چه موفقیت هایی میرسی! ببین که اگر یه پله به خود واقعیت نزدیک تر باشی چقدر بزرگ میشی

همه اینارو برای ذهن خودم نوشتم که مرتبا خودم رو تحسین کنم. اون انرژی رو تحسین کنم که همه مارو خلق کرده. و مستحکم تر کردن رابطمون با اون چه نتایج شگفت انگیزی به ارمغان میاره.

ببین که تو هر جا باشی و هر چی باشی مورد نیازی! ایده هات، توانایی هات و وجودت خواهان داره اگر خودت اینو قبول داشته باشی. چون تو خدایی.

اگر خودت قبول کنی که خدایی و بپذیری که تو کم و کاستی و بی کفایتی نداری. بپذیری که هیچ چیز جز شناخت حقیقت وجودت و باور به نامحدود بودنت و باور به خالق بودنت تاثیری در شادی و موفقیتت ندارد.

مهم نیست زبونت چند بار میگیره

مهم نیست چه لباس و کفشی پوشیدی

مهم نیست سطح آگاهی هات چقدر است

تو خودت رو بشناس. تو باور کن که خدایی و خلق میکنی… همه چیز برای تو میشود. و برای من هم. و برای او هم. برای همه هست. برای همه خدایان بر روی زمین. آنقدر هست که هر خدایی که دلش خدایی خواست بتواند خدایی کند.

——————

یه روز که افکارم خیلی بر طبل ” تو به اندازه کافی ” خوب نیستی میکوبید نشستم و با خودم گفتم من از چی ام؟

یادم اومد که ” انا لله و انا الیه راجعون ”

گفتم من از انرژی خالق جهانم

همون که کافیه و بیش از اندازه خوبه

بعد دوباره به جمله من به اندازه کافی خوب نیستم فکر کردم! و برام هیچ معنی نداشت!

همیشه سپاسگزارم