مروری بر آموزش‌های استاد عباس‌منش در سال 87 | قسمت 1

سلام بر استاد قشنگ و مهربان و عزیزم، خانم شایسته زیبا و همه دوستان هم فرکانسی

من از این فایل آموختم که استاد با عمل کردن بر آنچه میگن و میگفتن همیشه در مسیر پیشرفت و ارتقا در کوتاهترین زمان ممکنه بودند، توی این فایل از رفتن تو دل ترس گفتن، ترس های فلج کننده، ترس هایی که توان حرکت رو از آدم میگیره و میبینی مدت ها گذشته و تو هیچ اقدامی نکردی ،می خواهم اینجا چند مورد از مواردی رو بگم که من ترسیدم ولی تو دل ترسم رفتم و دیدم هیچ اتفاقی نیافتاده

اولیش مهد کودک فرستادن پسرم تو سنه سه سالگی با وجود وابستگی عمیقی که متاسفانه توی اون سال‌ها بهش داشتم. اون روزها اولین بار بود که کتاب بازی زندگی اثر فلورانس اسکاول شین رو میخوندم که نوشته بود مادران نگران عامل بوجود آوردن اتفاق های بد برای فرزندانشان هستند و گفته بود فرزندتون رو به خدا بسپارید و عجیب بر دلم نشست و باعث شد خیلی سریع برای فرستادند به مهد اقدام کنم و کمی نفس بکشم و خودم باشم و چقدر پسرم هم مستقل شد و چقدر اتفاق های خوب برای من افتاد آزادی عمل بیشتر باشگاه رفتن و غیره

دومین باری که یادم میاد تو دل ترس هایم رفتم بیرون رفتن مثل رستوران تنها با پسرم وقتی همسرم نبود تا عکس های قشنگ برای اینستاگرامم بگیرم و ذوق گرفتن عکس های قشنگ من رو به حرکت واداشت کاری که قبلا هرگز نمیکردم و این کار توی اعتماد به نفسم گشتن شهر به تنهایی و کشف تازه ی شهر بسیار تاثیر گزار بود.

انجام یه سری کارهای بازسازی خانه و زنگ زدن به متخصص کار بدون حضور همسرم

الان فقط این موردها به ذهنم میرسه که اخیرا روی داده ولی مطمینم که رفتن تو دل هر ترسی کلی ظرف وجود آدم رو بالا میاره و دیدش رو وسیع و اعتماد به نفس رو قویتر میکنه و کلی فرصت ها و لذت های جدید به وجود میاره

ترس هایی که باید تو دلشون برم

رانندگی کردن باید واقعا انجامش بدم دیگه

اقدام برای گرفتن مدرک مربیگری ورزش خیلی بهش علاقه دارم. به امید خدا