مروری بر آموزش‌های استاد عباس‌منش در سال 87 | قسمت 1

سلام به همه دوستان بخصوص استاد عزیزم و خانم شایسته ی نازنین

استاد من از اونا بودم که انتظارم از خودم خییلی کمتر از چیزی بود که بقیه میگفتن، میگم بود چون بقیه هم دیگه چیزی نمیگن! وقتی ازدواج کردم هممه میگفتن عه پس نگین نمیخواد دکتری بخونه؟! و من تو دلم میخندیدم که اییی ولم کنید بابا کی حوصله داره دوباره درس بخونه، یا نگین ما فکر میکردیم تو میای تهران و میری سر کار ولی ازدواج کردی، یا نگین تو چرا نرفتی خارج از کشور تو تحصیلی میتونستی بری (اینو چندین بار شنیدم و چشمام گرررد شد تو دلم میگفتم بابا اینام نفسشون از جای گرم درمیاد خارج چجوری میرفتم دیگه! خودم حتی برای یکبار هم تو ذهنم نداشتم که میتونم همچین کاری هم بکنم)، یا موقع کنکور همه انتظار داشتن من رشته و دانشگاه سطح بالاتری قبول میشدم اما من خودم راضی بودم میگفتم اینم خیلی خوبه که!! نمیدونم چرا قبلا تو دوران مجردیم بقیه انتظارشون از من بیشتر از خودم بود!

شما گفتید تو هفت هشت ماه به اون جایگاه رسیده بودید یعنی من هم میتونم تو مدت کم به چیزی که میخوام برسم فقط باید تغییر کنم باید مدام به اون چیزی که بهم گفته میشه عمل کنم، استاد اینکه تو ذهنم بود خیلی زمان می‌بره اذیتم میکرد میگفتم آخه تا کی؟ تا وقتی که تو تغییر کنی نگین عزیزم.

چند روز پیش یه کلاس ضمن خدمت با معلمهای رسمی رفتم چند نفر رو دیدم که از من جوونتر بودن خییلی راحت تو اون جمع حرف میزدن، راستش خیلی حسم بد شد که اینا با سن کمتر از من حقوق زیادی دارن و چقدر هم اعتماد به نفس دارن (یادم رفته بود من هم تو کلاسای 50 نفری دانشگاه درس میدادم) وقتی میخواستم یه سوال بپرسم نشد بقیه حرف زدن، جوابم رو گرفتم اماا گفتم بااید هرطوری شده حرفم رو بزنم و بالاخره گفتم! قبلش مدام تو ذهنم بود که باید دوباره دوره عزت نفس رو کار کنم با دیدن این آدمها و دوباره برگشتن به دوره عزت نفس خیلی انرژیم خالی شد آخه تازه این دوره رو تموم کردم حس میکردم الان دیگه نوبت دوره ی ثروت یک باشه، اما همش تو ذهنم میگه عزت نفس عزت نفس، تا اینکه امروز رفتم پیاده روی و این فایل رو گوش دادم، استاد حرفاتون قانعم کرد که عزت نفسم رو باید بیشتر کنم و دوباره این دوره رو کار کنم، تا خودم هم بتونم به اندازه ی دیگران و حتی بیشتر از خودم انتظار داشته باشم.