مروری بر آموزش‌های استاد عباس‌منش در سال 87 | قسمت 1

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام خدمت استاد با عزت نفسم و دوستان عزیز

چقدر برایم جالب و خوشایند بود که فایلی رو دیدم که برای ۱۲ سال قبل بود و برای اوایل شروع به کار استاد عباس منش

استاد واقعا تحسینتون می کنم بعد از دیدن این فایل

حس کردم اومدی تا بگی ببین زهرا دیگه همه ی بهونه ها رو بذار کنار و حرکت کن . ببین من عباس منش دیگه باید چه جوری برات بگم و چه جوری دستت رو بگیرم و قدم به قدم جلو ببرمت تا شروع کنی .

ببین دیگه برات از گذشته ام فایل گذاشتم از اولین قدم هام که خودت رو با الان من مقایسه نکنی و فکر نکنی قدم خیلی بزرگیه شاید نتونی و دلسرد نشی. خسته نشی الان که نتایج کوچولو است و خیلی بزرگ نیست اگر ادامه بدی حتما بزرگ میشن . تو هم مثل من عباس منش می تونی.

استاد چقدر تحسینت می کنم برای اعتماد به نفسی که داشتی و فقط با ۷_۸ ماه از شروع به عملی کردن خواسته جرات برگزاری همایش رو داشتی

و از همون اول داری تکامل رو خیلی خوب طی می کنی و عنوان می کنی به شرکت کنندگان که می خوای مرتب کارها رو با کیفیت تر کنی.

چقدر تحسین می کنم که گذشته ات رو انکار نمی کنی بلکه با افتخار نشون میدی تا هم به خودت و هم به ما بگی که گذشته ات جزئی از روند تکامل بوده و همون جوری که بودی و هستی خودت رو دوست داری و ما هم باید این جوری باشیم.

تحسین می کنم برای شجاعتت و برای پا گذاشتن روی ترس هات و قدم برداشتنت.

این فایل چقدر خوب به من نشون داد قدم اول برای حرکت توی مسیر رشدی که مدنظرمون هست چقدر مهمه و چقدر نتیجه ی بزرگی به دنبال داره . اگر فقط نترسیم و انجام بدیم بدون توجه به ذهن استدلال گر و فقط به قدرت الهام خداوند و به قدرت هدایت قلبمون ایمان داشته باشیم و حرکت کنیم نتایج قطعا رضایت بخشه.

چقدر خوب کردی این فایل رو گذاشتی تا به من و امثال من که الانت رو می بینیم و فاصله ی تکاملی ات با الان ما خیلی زیاده با دیدن این فایل به خودمون یادآور بشیم که اگر همین جوری قدم به قدم و آروم و پیوسته حرکت کنیم از یه جایی به بعد نتایج بزرگ و بزرگتر میشه.

چقدر این حرف جالب بود که باید بتونیم توی لحظه و هر لحظه تصمیم بگیریم و اگر تصمیم نمی گیریم این هم خودش یک تصمیم است خیلی این تیکه رو دوست داشتم جمله اش یه جوری بود که آدم رو قلقلک می داد برای حرکت کردن و برای تصمیم گرفتن و پیش رفتن.

چقدر خوب تونستی ایده ات رو برای شروع سخنرانی در کلاس دانشگاه عملی کنی و چقدر خوب تونستی روی ترس هات پا بذاری و بعد از اولین جلسه به خودت یادآور بشی که ببین اگر به ترسم توجه می کردم الان این تجربه رو نداشتم و قانون رو با خودت یادآور شدی.

شاید با قدرت و تمام توان قدم برنمی داریم برای اینکه می خواهیم بدون نقص ترین کار رو در حیطه ی توانایی هامون داشته باشیم ولی این فایل به من گفت که عباس منش با اینکه این همه قدرت در کلام و توانایی و تسلطی که الان روی قانون رو داره نداشت ولی به اندازه ای که نتیجه گرفته بود رو آورد و به اشتراک گذاشت و به همون اندازه قدم برداشت و از همون اول نخواست قدم خیلی بی عیبی رو برداره . و رفته رفته قدرتش رو قانون و تسلطش روی مطالب چقدر عالی و عالی تر شده و همین طور داره ادامه می ده .

واقعیتش استاد خیلی از خودم خجالت کشیدم و گفتم من که قدرت سخنوری و قدرت عملم توی حیطه ی خودم خیلی بهتر از اون موقع عباس منش است واقعا خجالت داره که تردید کنم و انجام ندم استاد، یه جورایی توقع ام از خودم رفت بالاتر. دیگه انگار یه تلنگری به من خورد که با این همه توانایی چرا قدرت عملم ضعیفه و هی دست دست می کنم.

چقدر خوبه که اگر یه نکته یاد بگیریم همون رو توی زندگیمون عملی کنیم و نتیجه اش رو مقایسه کنیم و بعد بریم سراغ نکته ی بعدی. این جوری کلید پیشرفت و ترقی توی مشتمونه.

خیلی خوشحالم که با اشتراک گذاری این فایل دیگه حجت رو بر من تمام کردی و همین جا به خودم قول می دم تا قدم هام رو محکم و با قدرت بردارم و از همین جا خودم رو فقط با خودم مقایسه کنم و با ترس هام رو به رو بشم و با رد شدن ازشون رشد کنم و بزرگ بشم .

خدایا شکرت برای روزی معنوی ای که امروز نصیبم کردی که قطعا روزی مادی هم به همراه خواهد داشت.

با آرزوی توفیق روز افزون برای دوستان و خودم. و سپاس از استاد و مریم شایسته عزیز