مروری بر آموزش‌های استاد عباس‌منش در سال 87 | قسمت 1

خدای من استاد

دقیقا از زمان ضبط این فایل 15 سال و 25 روز می‌گذره…

این فایل نشانه امروز من بود

قبلش فایل یک الگوی مناسب برای مهمانی گرفتن رو دیدم و

تفاوت از زمیییییین تا آسموووونه

از هر لحاظی

مالی، جسمی، اعتماد به نفس و هر جنبه ای که برای یک ادم قابل تصوره

دمتون گرم استاد که فقط بعد از 7 8 ماه اومدید تهران، سالن اجاره کردید و دارید برای این همه ادم سخنرانی می‌کنید

حالا می‌فهمم یعنی چی که میگفتین من فاصله حرف و عملم صفره

چه تکاملی رو طی کردین

و از همون اول هم اصل رو گفتید.

من نمیدونم اون سمینار چند ساعت بوده، ولی شما فقط توی 25 دقیقش این همه نکته گفتید.

25 دقیقه ای که یکی دو تا کات بیشتر نداشت

و اولین نکته ای هم که بهش اشاره کردین همین بود که از همون اول شما اصل بهبود گرایی رو رعایت کردین.

همین بهبود گرایی دائمی و پیوسته ست که این نتایج رو رقم زده

—————

همونطور که گفتین، ترس ها واهی هستن.

الان که به خودم نگاه میکنم، می‌بینم که یک وجود پر از ترسم.

تعجبی نداره،

دلیل اینکه یهویی احساسم بد می‌شد همین بود.

فقط اگه یکی از این ترس ها از گوشه ذهنم رد بشه، کافیه برای اینکه حال منو بد کنه.

این همه ترس توی وجود یکی.

مگه میشه؟؟؟

بدتر از خود ماهیت ترس، روزنه ایه که برای زنجیره احساسات بد بعدی باز می‌کنه.

دارم با وجودم می‌فهمم یه انسان با وجود ترس، فلجه.

به قول شما نه میذاره بری جلو نه میذاره برگردی عقب

این بدترین اتفاقیه که ممکنه یک فرد برای خودش به وجود بیاره. دقت کن، نگفتم برای یک فرد به وجود بیاد، گفتم خودش برای خودش به وجود بیاره.

چون ریشه ی تمام ترس های ما عمدیه. یعنی من اولین بار از عمد از یه چیزی ترسیدم، یا حداقل گربه رو دم حجله نکشتم و در نطفه ترسم رو خفه نکردم.

که الان رسیده به اینجا که هر بار مرور اگاهانه یا ناآگاهانه اش، اینجوری احساسم رو به هم می‌ریزه.

خبر خوب اینه که همونطور که خودم این ترس رو از روز اول در خودم ایجاد کردم یا بهتر بگم از ورودش، به وسیله باورهای مناسب و ریشه دارم جلوگیری نکردم، همونطور هم می‌تونم تغییرش بدم و ازش قدرت بگیرم که یک اهرم قوی شخصیتی ازش برای خودم بسازم.

استاد ممنونم ازتون

خانم شایسته جان مرسی که این فایل رو ادیت کردین.

منم این کامنت رو با قلبم نوشتم که اولا به خودم کمک کنم و ردپا بذارم، و بعد هم از خدای مهربان و شما تشکر کنم که تا این حد عالی هستین.

خدایا شکرت…