مروری بر آموزش‌های استاد عباس‌منش در سال 87 | قسمت 1

استاد عباسمنش جانم 💜💜

چقدر دیدن این فایل باورساز بود . خصوصا اون قسمت آخر که دارید می گید از ۵ اردیبهشت ۸۷ اولین بار شروع کردید برا گفتن از اون چیزی که بهش رسیدین

تمام کامنت های بچه ها رو خوندم و تک تک کلمات و جملاتشون حرفای منم هست اما یه چیزی در من انگار یکدفعه سرباز کرد .

استاد از وقتی با شما شروع کردم تلاش کردم که ترس هام رو کم کنم خصوصا در مورد کارهایی که می خوام انجام بدم و تردیدها رو کنار بگذارم … هربار یک باور قوی رو بعنوان اهرم استفاده کردم . گاهی عشق انگیزه حرکتم شده گاهی تمرین عزت نفس . گاهی تعهد به انجام تمرین به حرکتم واداشته و گاهی گفتن برای شما . و استاد فکر میکنم با این انگیزه ها باید برم جلو تا برسم به اون نقطه ایمانی که شما توش هستین . اونجا که تو ثروت ۳ میگی تو برو … هدایت میرسه . تو ایمان داشته باش، راهها بهت گفته میشه.

حالا اما توی همین محرک های موردی یه محرک قوی دیگه هم پیدا کردم … اینکه بابا من قرار نیست تا آخر عمرم فقط بچسبم به یک تجربه و خودم رو در امنیتش نگه دارم . ترس رو بزارم کنار و قدم در راههای جدید بگذارم . اونم نه یکبار … چون یکبارش که باز تهش میرسه به همون سکون و چسبیدن به امنیت . من زمانی می تونم ادعا کنم که در مسیر ایمان پیش میرم که هم برم تو دل ترس هام هم برای خودم مستمرا چالش های جدید راه بندازم . و اگر خودم به استقبالش نرم دنیا به زور تضادها من رو مجبور به تغییر می کنه .

درست میگین استاد، عضله تصمیم گیریم رو باید قوی کنم .

من ورزش میکنم و اینکار برام خیلی با اشتیاق انجام میشه . هربار که یه حرکت جدید یاد میگیرم یا هربار که از اصل اضافه بار در ورزش استفاده می کنم و بدنم رو به چالش میکشم نتایج از راه میرسه . اما نه با یکبار بلکه با استمرار .

ما در تمرینات ورزشی دوتا اصل مهم داریم یکی “اصل اضافه بار” و دیگری “اصل پیشرفت تدریجی” . یعنی ما برای رشد و توانمندی عضلاتمون باید خودمون رو تدریجا و مستمرا به چالش بکشیم وگرنه به واسطه “اصل سازگاری” بدنمون دیگه تغییر نمی کنه و حتی ممکنه تحلیل هم بره.

استاد جان، چقدر قشنگ قانون تکامل و رفتن تو دل ترس ها در همه ابعاد زندگی جریان داره .

استاد ممنونم ازتون که این رسالت رو بعهده گرفتین . شکر می کنم خدا رو هرروز به خاطر وجودتون