تجربه‌های نادلخواه اما مشابهی که، اکثریت جامعه درباره پول، سلامتی، روابط و میزان رضایت‌شان از زندگی دارند و با هم‌پیمانان و هم‌فرکانسی‌هایشان درباره آنها اظهار همرنگی و همدردی می‌کنند تا به این وسیله، روزهای عمرشان را بگذرانند، نتیجه‌ی بی‌هدفی و بی‌انگیزگیِ ناشی از باورهای محدودکننده‌‌‌ای است که، آنها را به نتیجه‌ی «لیاقت نداشتن برای تجربه‌ی زندگی‌ای با کیفیت» و «به اندازه‌ی کافی توانا نبودن برای تحقق خواستههایشان» رسانده است. همان اصل مهمی که مفصلاً در بروزرسانی‌های دوره عزت نفس، به آن پرداخته شده است.
دلیل اینکه شاکله‌ی دلایلِ آدمهای زیادی درباره کمبودهای زندگی‌شان یکی است، نه به این دلیل که «کمبود»، واقعیت جهان است یا، زندگی جنگی است تمام عیار در برابر کمبودها، بیماری‌ها و مشکلات، که تنها عدّه‌ی کمی توانایی پیروز بیرون آمدن از این جنگ را دارند، بلکه به این دلیل است که:
کانون توجه اکثریت جامعه، به شدت بر ناخواسته‌ها، کمبودها و نگرانی‌های بی‌پایان متمرکز شده و فضای ذهنی‌شان آنچنان درگیر چرخاندن و زیر و رو کردنِ ورودی‌های ناجالب درباره مشکلات، بیماری‌ها و کمبودهاست که، دیگر فضایی برای تأمل درباره خواستههایشان یا فرصت دادن به توانایی‌های وجودشان برای تحقق خواستههایشان، نمانده است.
تغییرات زندگی من، از تصمیمی شروع شد که، برای جدا شدن از بدنه‌ی جامعه و پیروی نکردن از شیوه‌ی تفکر اکثریتی گرفتم که، نتایج‌شان مورد دلخواه من نبود. تفاوت عمده‌ی شرایط زندگی من با دیگران، تفاوت در چنین جنسی از تعهد است که در طی این سالها، صرف مراقبت از کانون توجه‌ام و سَرَند کردن ورودی‌های ذهنم با فیلتر باورهای قدرتمندکننده‌‌ام شده است.
باورهای قدرتمندکننده‌ای که انرژ‌‌ی، زمان و هزینه‌ی بسیاری صرف پروراندن‌شان کرده‌ام؛
همان باورهایی که، برای شناختن و ساختنِ باورهای قدرتمندکننده‌ی «الگوها و شخصیت‌هایی که دستاوردهای مورد دلخواه مرا دارند» و روی برگرداندن و نادیده گرفتنِ نگرشِ «شخصیت‌هایی که خوشبختی مدّ نظرِ مرا نداشته‌اند»،به گونه‌ای ذهنم را کدنویسی کرده که، فرصتی برای تمرکز بر مباحث بی‌ارزش و حاشیه‌ای باقی نمانده است.
همان باورهایی که چگونگی ایجادشان را با جزئیات در روانشناسی ثروت 1 توضیح داده‌ام. همان باورهایی که چراغ راهِ من برای پیمودنِ قدم به قدمِ این مسیر بوده‌اند.
همان باورهایی که، مرا با قلبم و انرژ‌‌ی هدایتگری هم-پیمان نگه داشته‌اند که، «چگونگی‌ِ تحقق اهدافم» را به عهده گرفته‌اند، ایده‌های هماهنگ با خواسته‌هایم را به قلبم الهام می‌کنند و به من قدرت غلبه بر دل ترس‌ها و عبور از مرز محدودیت‌های ذهنی‌ام در مسیر تحقق اهدافم را می‌دهد.
بنابراین، اگر نتایجی متفاوت از اکثریت جامعه‌ات را میخواهی، باید رفتارها، نگاه‌ها و شیوه‌های متفاوت از اکثریت آن جامعه را برگزینی.
باید کانون تمرکزت، دغدغه‌ها و ورودی‌های ذهن‌ات، نگاهت به خودت، توانایی‌ها و علائقت و دلایلت برای قدم‌هایی که باید برداشته شود، جنسی کاملاً متفاوت با نگاه اکثریت آن جامعه و جنسی کاملاً هماهنگ با خواسته‌ها و اهدافت باشد تا قادر به جدا کردنِ تو از بدنه‌ی جامعه‌ای باشد که، در جریانی از بی‌هدفی و بی‌انگیزگی گیر افتاده‌اند و قادر به هدایت تو به سمت «چگونگی‌ای» باشد که، تمرکزت را از تمامی حواشیِ مانع شده در برابر خوشبختی‌ات برمی‌دارد و صرف تحقق اهدافت می‌کند.
وقتی هدفهای مشخص، واضح و قابل اجرا با امکانات و شرایط همان لحظه‌ات را داشته باشی، آنقدر تمام وجود تو صرف ایده پردازی درباره به واقعیت رساندن آن اهداف است و آنقدر تمرکز تو، پیگیرِ بررسی، اصلاح و اجرای راهکارهاست و آنقدر وجودت آکنده از اشتیاقِ سوزان برای برداشتنِ قدم بعدی و دیدنِ نتیجه‌ی اجرای ایده‌ی بعدی و کنجکاوی درباره‌ی بازخورد گرفتن از ایده‌ی اصلاح شده‌ی بعدی است که:
فرصتی برای همرنگِ جماعت شدن نمی‌ماند.
فرصتی برای غوطه خوردن در اخبار و دغدغه‌هایی که جماعتِ بی هدف را درگیر خود ساخته، نمی‌ماند؛
فرصتی برای گله و شکایت، غیبت، بررسی مشکلات دیگران، حسادت درباره داشته های دیگرن یا حسرت درباره عقب ماندگی از دیگران، نمی‌ماند.
آنوقت دیگر وقت و زمانی برایت نمی‌ماند که، بخواهد صرف پیگیری ناخواسته‌ها، ترس‌ها، نگرانی‌ها و موانعی گردد که اکثریت آن جامعه را در دام خود انداخته است.
آنوقت حتی فرصتی برای نگران شدن درباره بیماری نمی‌ماند چه برسد به بیمارشدن.
زیرا بیماری، وارد بدنی که انگیزه و هدفهای مشخص دارد، نمی‌شود. برای همین افراد هدف دار و با انگیزه، بدنی سالم و عمری طولانی و زندگی‌ای شاد را تجربه می‌کنند.
«ایمان به توانایی‌هایت» و « لایق دانستن خودت برای تجربه شرایط مطلوب»، همان نیرویی است که، تو را در مسیرِ هدفمندی قرار می‌دهد و انگیزه و اشتیاقت را در مسیر تحقق آن اهداف، تغذیه و جهت دهی می‌کند.
اما لازمه‌اش این است که به جای پیوستن به روند «باری به هر جهتِ» زندگی اکثریت جامعه، نگاهی جدّی به علائقت داشته باشی؛
لازمه اش این است که امکان پذیر بودنِ تحقق اهدافت را باور کنی؛
لازمه‌اش این است که، باورهای قدرتمندکننده‌ای درباره علائقت و «پتانسیلی که آن علائق برای خلق کیفیت و رفاهِ مورد نظر تو دارند» بسازی تا ،علائق‌ات در خدمتِ تحقق خواسته‌‌هایت قرار گیرد.
یعنی بتوانی همزمان که بر اجرای علائقت متمرکز شده‌ای، ثروت نیز بسازی. همان اصلی که روانشناسی ثروت، بر آن تأکید دارد.
لازمه‌اش این است که قدرتِ بیدار کردنِ توانایی‌های وجودت را، برای ساختنِ شرایط مورد دلخواهت، کسب کنی.
لازمه‌اش این است که خودت را «لایق» عاشقانه زندگی کردن، سلامت بودن و در رفاه زیستن بدانی و این لیاقت را از طریقِ برداشتن قدم‌هایی اثبات کنی که، در مسیر اهدافت برمی‌داری و اشتیاقی که صرف اجرای ایده‌هایت می‌کنی.
این لیاقت از طریقِ، صرفِ تمام تمرکزت در اجرای برنامه‌‌ی غیر قابل مذاکره‌ات برای کنترل کانون توجه‌ات، ایجاد می‌شود
این لیاقت از طریقِ نادیده گرفتن ترس‌ها و نگرانی‌های مسیر و هم-پیمان شدن با باورهای قدرتمندکننده‌ای که ایمان و اطمینان به نیروی هدایتگر درونت و جدّی گرفتن ایده‌های الهام شده‌ات را رواج می‌دهد، ایجاد می‌شود و با هر قدم، وضوحِ بیشتری از «چگونگی‌ای» را برایت به نمایش می‌گذارد که با داشته‌ها، توانایی‌ها و امکانات همان لحظه‌ات، قابل اجراست.
چگونگی‌ای که، شاید نتایج اولیه‌‌ی کوچکی داشته باشد، شاید بارها با هدفِ عمده‌ی تو فاصله داشته باشد، اما در طی روندی تکاملی و پیوسته، هدفهای عمده‌ی تو را از دلِ همان نتایجِ کوچک اما ادامه دار، متولد می‌کند.
هر قدمِ کوچکی که برداشته می‌شود و هر ایده‌ی ساده اما سازنده‌ای که اجرا می‌شود، شخصیتی در وجودت می‌سازد که، بارها لایق تر، با اعتماد به نفس تر و با ایمان تر از آدمِ قدمِ قبلی است که، آماده است تا قدمهای جدی تر و قوی تری برای تحقق اهداف بزرگتری بردارد.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD376MB26 دقیقه
- فایل تصویری نقش هدف و انگیزه در «سلامتی جسم»130MB26 دقیقه
- فایل صوتی نقش هدف و انگیزه در «سلامتی جسم»12MB26 دقیقه
سلام به استاد عزیزم و دوستان هم فرکانسی گل.
و باز هم هدایت خدا در درست ترین زمان و مکان.
این حرفا که باید حرکت کنیم و هدف انتخاب کنیم برای خودمون و اگه بی هدف باشیم جهان مارو سرگرم خودش میکنه حالا با بیماری با دردسر یا هرچی ، کاملا درک میکنم.
یکیش به خاطر تجربه الان خودم و گذشتم و دومیش هم برای الگویی که با چشم خودم دارم هر روز میبینم ،پدر و مادرم.
خدارا هزاران بار شکر میکنم که به هر طریقی داره به من قوانین جهان رو گوش زد میکنه.
در مورد پدر مادرم ، از وقتی که بازنشسته شدن و واقعا دیدم که حرکت نمیکردن و همش خونه بودن تهش یک مسجد یا خریدی میرفتن مریض تر و مریض تر شدن متاسفانه.
داستان هایی براشون پیش میاد ، مثلا یک زمین خریده بود پدرم و یک کسی پیدا شد گفت این زمین ماله منه و داستان ها داشتن و اخر سر هم قاضی رای رو به نفع ما داد ولی این همه وقت تلف شد و دردسر و کلی مثال دیگه.
در مورد خودم ، من اوایل که با جدیت رو خودم کار میکردم یک هدف انتخاب کرده بودم که خب بیسش خوشبختی ، نعمت و ثروت و … بود اون هدف الهامی یا هدایتی راه اندازی سایت آشپزی بود.
ایده ها میومد و یاد داشت میکردم و هرکدوم با شرایط و زمان حال من قابل اجرا بود رو انجام میدادم و خب هربار که خواسته من واضح تر میشد سرعتم بیشتر میشد که من اول خب مشخص بود هدفم راه اندازی سایته خب ولی زمانش رو مشخص نکرده بودم یعنی فکرشو نکرده بودم برا همین به کد نویسی هدایت شدم که خب زمان بر بود هم یادگیری هم استفاده از آن بعد گفتم خدایا میخوام سریع تر به این هدف برسم که به صورت معجزه آسا وارد سایت استاد شدم و سایت استاد کامل بالا نیومد و به صورت html بود و آخر صفحه این کلمه رو دیدم wordpress قدم بعدیم متناسب با درخواستم مشخص شد کار کردم کار کردم یاد گرفتم اجرا کردم تا جایی که سایت رو راه انداختم و همش هدایتی مسائل پیش رو را حل کردم اصلا هیچ ایده ایی نداشتم مثلا cdn چیه هدایت میشدم واقعا و حل میشد به بهترین شکل.
وقتی که راه اندازی شد حس خیلی خوبی داشتم و خب این حس داشت کمتر و کمتر میشد چون قدم بعدی یا هدف بعدیمو مشخص نکرده بودم و چندبار متوجه این موضوع شدم که قبل رسیدن به قله ،قله بعدی رو مشخص کن ولی اون موقع نامحرم بودم برای درک کردن این حرفا.
یک ماه گذشت پست گذاشتنم کم رنگ تر شد از روزی یک پست به دو سه روز یکبار یا هر وقت حسش اومد شد.
بعد دیدم حسم داره کم رنگ تر میشه و احساسم متشنج شده یعنی انگار اون سازه ایی که از اهدافم ساخته بودم داره کم کم آجراشو از دست میده و میخواد بریزه برا همین باز به ذهنم می اومد که فوتبال رو یادته ؟نظرت چیه بری سمتش؟
الان می فهمم چرا این گفت و گو ها شکل میگرفت چون هدف نداشتم حالا ذهنم بود یا وجودم دنبال هدف بود که تجربه کنه خودشو اون حس خوبو تجربه کنه.
تو این فکرا بودم که امروز این فایل رو دیدم و خدا رو هزاران مرتبه شکر میکنم
الان رفتم دفتر ایده هامو نگاه انداختم و ایده های مربوط به سایت که با این زمان و شرایط قابل اجراست رو مشخص کردم که انجامش بدم و تیک اون رو بزنم.
خداراشکر میکنم برای این قوانین بی نقص و این هدایت که اصلا دیگه یک ذره نگران نیستم در زندیگم یکیش به خاطر الخیر فی ما وقع و دومی هدایت در درست ترین زمان و مکان.
استاد عزیزم ،ممنونم ازت.
انشالله همیشه هدایت الله شامل همه ما بشه اونم در بهترین زمان.