این فایل حاوی پیام مهمی درباره نحوه آوردن نعمت های بیشتر به زندگی است و به خاطر محتوای خاص آن، فقط به صورت تصویری است.
متن زیر نکته کوچکی از این پیام را توضیح داده است. اما برای شنیدن تمام پیام و دیدن تصاویر زیبای این فایل، فایل تصویر را ببینید و از آن لذت ببرید.
یکی از عادت های زیبای دوستان آمریکایی ام، سپاسگزاری دسته جمعی اعضای خانواده، قبل از خوردن غذا است.
دعای آنها شامل هیچ آداب خاصی نیست. کلمات خاص یا یکسانی هم ندارد. حتی یک روند مشخص و از قبل تعیین شده هم نیست. شیوه این سپاس گزاری، فقط تمرکز بر نکات مثبت همان لحظه است.
آنها هر روز دعای جدیدی برای شکرگزاری دارند که شامل اتفاقات زیبای همان روز و سپاس گزاری به خاطر آنها و سپس درخواست نعمت هایی بیشتر برای روزهای آینده است.
آنها بی اینکه بدانند تمرکز بر داشته ها و سپاس گزاری برای آنها قانون آوردن نعمت های بیشتر به زندگی است، هر بار قبل از صرف غذا آن را انجام می دهند و هر بار یک نفر از اعضای خانواده به نوبت، این دعا را می خواند و سپاس گزاری ها و سپس درخواست هایش را مطرح می کند.
آنها به این شکل نکات مثبت و زیبایی های زندگی شان را به یکدیگر یادآور می شوند.
این همان عادت زیبایی است که هر کدام از ما نیز باید در خود ایجاد کنیم. ایجاد این عادت، بزرگترین توانایی یک انسان است. توانایی که انسان را قادر می سازد تا در هر لحظه نعمت های زندگی اش را به خاطر آورد و به خاطر آنها سپاس گزار باشد.
به اندازه ای که می توانیم در این احساس بمانیم، برکت های بیشتری به زندگی مان دعوت می کنیم زیرا سپاس گزاری، نزدیک ترین فرکانس به فرکانس خداوند است. لحظه ای که با تمام وجود سپاس گزار هستیم، خداگونه تر از همیشه هستیم.
وقتی شروع هر روزمان تمرکز بر نعمت هایی باشد که در آن لحظه می توانیم به خاطر آنها سپاس گزار باشیم، از همان ابتدای روز، هدایت سکّان زندگی را به عهده فرکانس های خداگونه مان گذاشته ایم تا ما را وارد مسیر ایده ها، راهکارها و خواسته های بیشتر نماید. به همین دلیل مجالی برای نجواهای ذهن و گمراه شدن توسط آن نجواها باقی نمی ماند.
در دوره روانشناسی ثروت2، تمرینی بر اساس این قانون طراحی شده به نام “تمرین فانوس دریایی”
این تمرین، استعاره ایست از فانونس دریایی که وظیفه هدایت کشتی ها به ساحلی امن و پهلو گرفتن در جای مناسب را برعهده دارد.
کار تمرین فانوس دریایی نیز، تنظیم فرکانس های شما در آغاز هر روز است. وقتی اولین نقطه تمرکزمان در ابتدای روز، به خاطر آوردن آن چیزی است که همان لحظه در زندگی داریم و به خاطر آن سپاس گزایم، جهان با قرار دادن ما در شرایط نعمت ها و ثروت های بیشتر، ما را به احساس بی نیازی بیشتری می رساند.
برای دیدن سایر قسمت‌های سریال تمرکز بر نکات مثبت، کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 12129MB24 دقیقه
- دانلود با کیفیت HD768MB24 دقیقه
با سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان گلم که کامنت هر کدومشون یک دنیایی از تجربه و درسه… یک دنیایی از آرامشه
امیدوارم هر روز زندگی تون پر باشه از اتفاقات خوب
بعد از خوندن کامنت “دریاخانوم” که بهش الهام شده بود که بیاد و این الهاماتی که بهش شده رو با ما به اشتراک بگذاره منم یه لحظه این جمله ها به ذهنم اومد که خواستم با شما در میون بگذارم
خیلی دوست داشتم که بشه جملات و کلمه هایی رو که از بچگی بهمون یاد دادن رو یه بار دیگه ویرایش کرد و یک معنی و مفهوم دیگه ای بهشون داد .
جمله هایی مثل: انتظار… منتظر بودن یک واژه نسبتا سنگینی است و آدم رو به فکر فرو میبیره.. نه اینکه خود کلمه بلکه مفهومی که توی کلمه “انتظار” هست.. انتظار برای روز مبادا..(که باور کمبود هست) انتظار برای فردای بهتر یا هر چیزی که انتظارش رو داشته باشیم یا مثلا انتظار از یک فرد برای جبران محبت های قبلی مون که چند هفته یا چند ماه پیش براش انجام دادیم.. به نظرم خیلی خوب میشد کلمه انتظار رو از ذهنمون حذف کنیم ، چون باعث میشه ذهن انسان یا در گذشته بمونه یا به آینده ای که شاید هرگز پیش نیاد سوق بده.. میدونید؟ وقتی منتظر یک چیزی میشی ، ناخودآگاه دلت سنگینی میکنه و قلبت میگیره.. همش انتظار میکشی که فلان چیز یا فلان اتفاق یا فلان خواستم پس کی پیش میاد یا کی رخ میده؟! ما باید در زمان حال زندگی کنیم ، مثل خداوند یک جریان جاری در زمان حال باشیم. از زندگی در این لحظه مون لذت ببریم و ایمان داشته باشیم که خواسته هامون بهمون داده شده و فقط باید در مسیر پیش بریم و برداریمشون.. وقتی مطمئن هستیم، وقتی یقین داریم که خواسته هامون بهمون داده شده دیگه نگران نیستیم و نمیترسیم.. وقتی میدونیم که ما خالق شرایط مون هستیم اونوقت اگه به ناخواسته های الانمون نگاه کنیم میفهمیم که این ها حاصل فرکانسهای گذشتمون بودن که چون قانون رو نمیدونستیم اون ها رو جذب کردیم.. به نظرم میتونیم با تغییر زاویه نگاه مون به قضیه انتظار یا منتظر بودن ، یه شکل دیگه ای به مفهوم کلمه بدیم ..
هر چقدر انتظارمون از بقیه آدما یا انتظار رسیدن فرصتی خوب و استثنایی که بعضی ها بهش “شانس” میگن کم و کمتر باشه و فقط روی خدا حساب باز کنیم زندگی راحت تر و آروم تری داریم.. چون میدونیم که خواسته هامون از قبل بهمون داده شده ..به گذشته فکر کردن بعضی وقت ها خوبه چون تجربیاتمون (حالا چه شیرین یا تلخ) رو به یادمون میاره و باعث میشه انتظار الکی از هیچ کس نداشته باشیم و به آینده فکر کردن هم خوبه به شرطی که در حالت “منتظر” نمونیم و بجای نشستن و حرف زدن عمل کنیم به آنچه در چیزی که در آینده می خوایم برامون اتفاق بیوفته..