معرفی بخش «داستان هدایت من»

سلام و عرض ادب خدمت خانم شایسته عزیز و استاد عشق

امروز داشتم فیلم های سفرو نگاه میکردم ونظرات دوستان عزیز و همفرکانسی هم میخوندم که هر کدوم میگفتن چقد تغییر کردن، با خودم گفتم مگه من هنوز مث قبلم؟ برا همینم شروع کردم به مقایسه خودم با قبل، قابل قیاس نیستم. استاد همیشه میگن تغییرات انقدر آروم اتفاق میوفته که متوجه نمیشی، واقعاً همینطوره، یادم اومد که چه آرامشی در وجودم دارم،وقتی دیگران سر مسائل پیش پا افتاده زندگی یقه پاره میکنن من با آرامشی غیر قابل وصف فقط نکاهشون میکنم و براشون دعا میکنم که ای کاش قواعد بازی زندگی رو بفهمن، قبلنا خجالت میکشیدم گل بخرم و تو خیابون دستم بگیرم الان گل که میخرم هیچ جیغ ترین روبان رو هم میگم براش پاپیون کنه و تازه کل مسیر تا خونه رو پیاده میرم و بوش میکنم و لذت میبرم و خدا رو بابت این همه زیبایی شکر میکنم، دیشب ی که برای دیدن مادر همسرم داشتم میرفتم بین راه ی گل رز خیلی زیبا با یه روبان خیلی شاد گرفتم و کل مسیرو پیاده رفتم کلی هم با گله حال کردم وقتی رسیدم همه از تعجب خشکشون زده بود مخصوصاً همسرم و مادرشون هم کلی خوشش اومد و ازم تشکر کرد.

دس مریزاد استاد عشق، واقعاً یه جوری داریم تغییر میکنیم که خودمونم هم متوجه نمیشیم. دمتون گرم دوستون دارم