افراد زیادی، به محض تصمیم برای تغییر و ساختن باورها، مهم ترین سوالشان این است که:
کِی به آرزویم می رسم؟
کِی می توانم خانه رویایی ام را داشته باشم؟
کِی با عشق رویاهایم ازدواج کنم؟
کِی به آن ثروت عظیمی که همیشه می خواستم، می رسم؟
احتمالاً شما نیز درگیر این سوال که “کی به خواسته ام می رسم؟“ بوده ای.
برای پاسخ به این سوال، می خواهم به یادت بیاورم که:
از همان لحظه ای که آموزش ها را شروع و تمرینات را انجام می دهی،
از همان لحظه ای که با تلاش ذهنی فراوان، سعی در کنترل ورودی های ذهنت نموده و شروع به تحسین زیبایی ها و تمرکز بر نکات مثبت هر موضوعی می نمایی، به گونه ای که به احساس بهتری برسی، وقوع اتفاقات خوب، آغاز می شود.
از آنجا تمرکز اصلی آموزش های من در تمام دوره ها و فایلها، بر ایجاد مهارت برای کنترل ورودی های ذهن است. وقتی به روش آن آموزه ها رفتار و تمریناتش را انجام می دهی، گویی چرخ دنده زندگی ات روغن کاری شود، همه چیز در زندگی ات روان تر می شود.
برای همین اگر کمی تأمل کنی، به راحتی به یاد خواهی آورد که به محض شروع آموزش ها، نشانه ها یکی پس از دیگری در زندگی ات شروع شده:
هدیه ای از یک دوست دریافت نموده ای.
افزایش حقوق داشته ای.
شغل مناسب یافته ای.
پول یا یک شیئ با ارزش در خیابان یافته ای،
مادرت همان غذایی را درست کرده که آن روز دوست داشتی.
سرماخوردگی ات خیلی زود شده و همه با شما مهربان تر شده و برای کمک به تو بسیج شده اند!
و هزاران اتفاق دیگر که نشان می دهد همین حالا نیز به خواسته های بسیاری رسیده ای اما چون آنها را داری، موضوع را از یاد برده ای!
مشکل اینجاست که منظور شما از سوال “کی به خواسته ام می رسم؟ ” داشتن آن خواسته های رویایی و بزرگ است.
و پاسخ این است:
تا زمانی خواسته ای در نظر بزرگ، خاص و دور از دسترس باشد، یعنی نتوانی باور کنی که داشتن اش راحت و بدیهی است، فاصله فرکانسی زیادی با آن خواهی داشت.
آن خواسته زمانی در زندگی ات ظاهر می شود که دیگر برایت یک خواسته بزرگ نباشد. بلکه به اندازه دیدن غذای مورد علاقه ات یا سبز شدن چراغ در خیابان یا سلامت تر شدن برایت کوچک، بدیهی و باورپذیر بشود.
راه باورپذیر شدن، از مسیر تأیید همین نشانه های کوچک و ادامه انجام تمرینات برای کنترل ورودی های ذهن و ساختن باورهای قدرتمند کننده تر می گذرد. تا جاییکه باورهای قدرتمندکننده جدید آنقدر در ذهنت تثبیت شود و تبدیل به جزئی از شخصیت ات گردد که موجب شود آن خواسته ها در ذهنت دیگر برایت آنقدر بزرگ و دور از دسترس نباشد.
اینجا همان نقطه ای است که این نگرش شروع به ظاهر شدن در رفتارت می نماید. یعنی در قالب ایمانی در رفتارت ظاهر می شود که تو را دست به عمل می کند به گونه ای که می توانی فراتر از مرز محدودیت های ذهنی و ترسهایت بروی و قدم هایی عملی برای آن خواسته بر می داری چون دیگر داشتنش را بدیهی و ممکن می دانی.
یک تمرین بعنوان اولین قدم در کسب توانایی کنترل ذهن:
اکنون دیگر می دانیم، تغییر باور از کنترل ورودی های ذهن شروع می شود. همانگونه که ورودی های نامناسب قبلی، باورهای محدود کننده قبلی را در ناخودآگاه مان ساخته، لازم است با ورودی های مناسب به ذهن، باورهای قدرتمند کننده را بسازیم.
هرچه توانایی ما در کنترل ورودی های ذهن بیشتر شود، باورهایمان قدرتمندکننده تر می گردد و پشتیبان قوی تری برای غلبه بر ترسها و قدم برداشتن برای تحقق خواسته هایمان در وجودمان ساخته می شود.
بنابراین در بخش نظرات این فایل به این سوالات با جزئیات جواب بده و اولین قدم را برای «تبدیل شدن به خالقِ بهتری برای زندگی ات» بردار:
تجربه شما درباره کنترل ورودی های ذهنت چیست؟
چه راهکاری برای تمرکز بهتر و بیشتر بر نکات مثبت اطرافت ات داری به گونه ای که به مدت زمان بیشتری در احساس خوب بمانی، کمتر نگران شده یا بترسی یا حتی بتوانی نکات مثبت را از دل هر وضعیت به ظاهر نادلخواهی نیز شناسایی و بر آن متمرکز شوی؟
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری پس کِی به خواسته ام می رسم؟!799MB16 دقیقه
- فایل صوتی پس کِی به خواسته ام می رسم؟!13MB16 دقیقه
با درود و سلام خدمت استاد عباس منش و خانواده بزرگ او در سراسر جهان هستی
بیشتر دیدگاههای دوستان را خواندم و کلی لذت بردم از اینهمه آگاهی هایی که خداوند به همه ما اعطاء کرده,
به این فکر میکردم که فرمول محاسباتی ساز و کار جهان هستی چیست؟ فرکانس هایی که به جهان هستی ارسال میکنیم طبق چه فرمولی به ما باز میگردد؟
و خداراشکر به این درک رسیدم که ما بعنوان اشرف مخلوقات و دارای شعور و قدرت تفکر به درک بعضی معانی فیزیک کوانتوم و جهان هولوگرافیک پی برده ایم, و بعضی افکار وباورهایی که داریم از اطلاعات دیگر موجودات به ما رسیده است و بهمین دلیل بعضی باورهایی که حتی خودمان انها را نمیشناسیم در وجودمان نهادینه شده است, پس فرکانسهای ارسالی ما نیز میتواند بر موجودات دیگر اثرگذار باشد (خواسته یا ناخواسته ) و به قول استاد عباس منش نتیجه میگیریم که باید بصورت آگاهانه کنترل افکارمان را در دست گیریم تا فرکانسهای ارسالی بتواند تأثیر خوبی بر دیگر موجودات بگذارد واز بازتاب آن فرکانسها بهره مند شویم, حالا میتوایم بهتر درک کنیم که چرا باید فرکانسهای لحظه به لحظه ما مثبت و شادی آفرین باشدتا همان فرکانسها از دیگر موجودات عالم هستی به خود ما هم برسد(جهان هولوگرافیک ).
با اینکار انرژی هایی که از خود ساطع میکنیم از همان جنس بیشترش را دریافت میکنیم(قانون افزایش ) و بهمین خاطر است که وقتی صحبتها و افکار مثبت و انرژی بخش خود را به دیگران انتقال میدهیم همان لحظه بازتاب آن انرژی را در خود احساس میکنیم و یاد میگیریم که چرا باید بقول استاد روی نکات مثبت تمرکز کنیم ؟و راه آن را یاد میگیریم و اینکار باعث میشود که درصد اطلاعات و توجه مثبت در جهان افزایش یابد و این افزایش به حدی میرسد که منجر به لحظه های شادتر و خیال راحت تر میشود و به آنچه که به ما آرامش و اطمینان میدهد برسیم و باز هم بقول استاد هیچ راهی غیر از این وجود ندارد.
این درک شخصی من حدودا منطقی از الزام ساختن افکار و باورهای قدرتمند کننده است.
امیدوارم دریچه های شادی بخشی که هرروز بروی من باز میشود, بروی همه موجودات عالم هستی باز باشد.
خداروشکر که این خانواده بزرگ هرروز به درک آگاهی های بیشتری در خود میرسند و دیگران را هم در آگاهی های خود شریک میکنند.
از استاد عباس منش بخاطر اینکه همه ما را در مسیر درست قرار داد و همواره قرار میدهد سپاسگذارم.
بامید روزیکه درصد بیشتری از آفریده های جهان هستی (مخصوصا انسانها ) به واقعیت‌ها پی ببرند تا همه جهان هستی حاوی اطلاعات و باورهای قدرتمند کننده بیشتری باشد و بقیه هم از آن بهره مند شویم.