پس کِی به خواسته ام می رسم؟!

این فایل در مرداد ماه 1399 بروزرسانی شده است

افراد زیادی، به محض تصمیم برای تغییر و ساختن باورها، مهم ترین سوالشان این است که:

کِی به آرزویم می رسم؟
کِی می توانم خانه رویایی ام را داشته باشم؟
کِی با عشق رویاهایم ازدواج کنم؟
کِی به آن ثروت عظیمی که همیشه می خواستم، می رسم؟

احتمالاً شما نیز درگیر این سوال که کی به خواسته ام می رسم؟ بوده ای.

برای پاسخ به این سوال، می خواهم به یادت بیاورم که:

از همان لحظه ای که آموزش ها را شروع و تمرینات را انجام می دهی،

از همان لحظه ای که با تلاش ذهنی فراوان، سعی در کنترل ورودی های ذهنت نموده و شروع به تحسین زیبایی ها  و تمرکز بر نکات مثبت هر موضوعی می نمایی، به گونه ای که به احساس بهتری برسی، وقوع اتفاقات خوب، آغاز می شود.

از آنجا تمرکز اصلی آموزش های من در تمام دوره ها و فایلها، بر ایجاد مهارت برای کنترل ورودی های ذهن است. وقتی به روش آن آموزه ها رفتار و تمریناتش را انجام می دهی، گویی چرخ دنده زندگی ات روغن کاری شود، همه چیز در زندگی ات روان تر می شود.

برای همین اگر کمی تأمل کنی، به راحتی به یاد خواهی آورد که به محض شروع آموزش ها، نشانه ها یکی پس از دیگری در زندگی ات شروع شده:

هدیه ای از یک دوست دریافت نموده ای.

افزایش حقوق داشته ای.

شغل مناسب یافته ای.

پول یا یک شیئ با ارزش در خیابان یافته ای،

مادرت همان غذایی را درست کرده که آن روز دوست داشتی.

سرماخوردگی ات خیلی زود شده و همه با شما مهربان تر شده و برای کمک به تو بسیج شده اند!

و هزاران اتفاق دیگر که نشان می دهد همین حالا نیز به خواسته های بسیاری رسیده ای اما چون آنها را داری، موضوع را از یاد برده ای!

مشکل اینجاست که منظور شما از سوال “کی به خواسته ام می رسم؟ ” داشتن آن خواسته های رویایی و بزرگ است.
و پاسخ این است:

تا زمانی خواسته ای در نظر بزرگ، خاص و دور از دسترس باشد، یعنی نتوانی باور کنی که داشتن اش راحت و بدیهی است، فاصله فرکانسی زیادی با آن خواهی داشت.
آن خواسته زمانی در زندگی ات ظاهر می شود که دیگر برایت یک خواسته بزرگ نباشد. بلکه به اندازه دیدن غذای مورد علاقه ات یا سبز شدن چراغ در خیابان یا سلامت تر شدن برایت کوچک، بدیهی و باورپذیر بشود.
راه باورپذیر شدن، از مسیر تأیید همین نشانه های کوچک و ادامه انجام تمرینات برای کنترل ورودی های ذهن و ساختن باورهای قدرتمند کننده تر می گذرد. تا جاییکه باورهای قدرتمندکننده جدید آنقدر در ذهنت تثبیت شود و تبدیل به جزئی از شخصیت ات گردد که موجب شود آن خواسته ها در ذهنت دیگر برایت آنقدر بزرگ و دور از دسترس نباشد.

اینجا همان نقطه ای است که این نگرش شروع به ظاهر شدن در رفتارت می نماید. یعنی در قالب ایمانی در رفتارت ظاهر می شود که تو را دست به عمل می کند به گونه ای که می توانی فراتر از مرز محدودیت های ذهنی و ترسهایت بروی و قدم هایی عملی برای آن خواسته بر می داری چون دیگر داشتنش را بدیهی و ممکن می دانی.


یک تمرین بعنوان اولین قدم در کسب توانایی کنترل ذهن:

اکنون دیگر می دانیم، تغییر باور از کنترل ورودی های ذهن شروع می شود. همانگونه که ورودی های نامناسب قبلی، باورهای محدود کننده قبلی را در ناخودآگاه مان ساخته، لازم است با ورودی های مناسب به ذهن، باورهای قدرتمند کننده را بسازیم.
هرچه توانایی ما در کنترل ورودی های ذهن بیشتر شود، باورهایمان قدرتمندکننده تر می گردد و پشتیبان قوی تری برای غلبه بر ترسها و قدم برداشتن برای تحقق خواسته هایمان در وجودمان ساخته می شود.

بنابراین در بخش نظرات این فایل به این سوالات با جزئیات جواب بده و اولین قدم را برای «تبدیل شدن به خالقِ بهتری برای زندگی ات» بردار:

تجربه شما درباره کنترل ورودی های ذهنت چیست؟
چه راهکاری برای تمرکز بهتر و بیشتر بر نکات مثبت اطرافت ات داری به گونه ای که به مدت زمان بیشتری در احساس خوب بمانی، کمتر نگران شده یا بترسی یا حتی بتوانی نکات مثبت را از دل هر وضعیت به ظاهر نادلخواهی نیز شناسایی و بر آن متمرکز شوی؟

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • فایل تصویری پس کِی به خواسته ام می رسم؟!
    799MB
    16 دقیقه
  • فایل صوتی پس کِی به خواسته ام می رسم؟!
    13MB
    16 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

3059 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «امیر رمضانی» در این صفحه: 2
  1. -
    امیر رمضانی گفته:
    مدت عضویت: 2784 روز

    باسلام و درود فراوان.

    به نظرم هر چه قدر آگاهی انسان نسبت به قوانین بیشتر باشه و هر چه قدر اشراف بیشتری روی اتفاقات پیرامونش داشته باشه قدرت وتوان کنترل ورودیها بهتره.

    در دل همین آگاهی بالا راهکارها هست.مثلا اینکه ما خودمون رو در معرض ورودیها و نکات منفی قرار ندیم ،مثل همون رسانه های دیداری و شنیداری و…و دوری کنیم از شرایط مشابه.

    ودیگه اینکه یه ساختار فردی وشخصیتی برای خودمون تدوین کنیم که همواره بر طبق اون رفتار کنیم .یعنی همون طور که جهان طبق قوانین عمل میکنه ما هم برای خودمون قوانینی در نظر بگیرم وهمیشه طبق اونا رفتار کنیم .در این قوانین واسه افکار خودمون هم تعریف خاص داشته باشیم ،که تغییر نا پذیر باشه و همواره ثابت .که بتونه راهکار باشه وبه صورت عادت مثبت وعالی در مقابل ورودیهای ذهنی عمل کنه.

    درپناه خدای مهربان باشید.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 9 رای:
  2. -
    امیر رمضانی گفته:
    مدت عضویت: 2784 روز

    به نام خدای خوبیها ومهربانیها

    سلام به استاد عزیزم وهمه دوستان بزرگوار وگرامی.

    من هم برای نخستین باره که میخوام مطلبی رو درجواب به سوال استاد عزیز بنویسم.وخوشحالم که خداوند بزرگ این فرصت رو به من داد که با گروه صمیمی وپر انرژی شما آشنا بشم.

    به نظر من بهترین کار توجه و تمرکز به نقاط مثبت زندگی است.یعن کانون توجه وقتی به سمت خوبیها ونکات مثبت باشه خود به خود خوبیها به سمت ما میاد.وراهها ومسیر های درست نشون داده میشه.به نظر من فیلترهای ذهن و ورودیهای اون رابطه مستقیم با ایمان وباور داره.هر چه اونها قویتر باشه فیلتر هم دقیق تر و بهتر کار میکنه واینها لازم و ملزوم هم هستن.بدون خود سازی و داشتن ایمان وباور درست کار کنترل ورودیها هم کمی سخت میشه.پس توجه به جنبه های مثبت اتفاقات پیرامون ،وحتی از دل اتفاقات بدوشرایط نامساعد هم، قسمتها ونکات خوب و آموزنده رو دیدن راه مناسبی میتونه باشه.

    ونکته مهم دیگه احساسه.هر چیزی که احساس خوب رو از شما بگیره قطعا جزو ورودیهای نامناسبه و باید از ورودش به ذهن جلوگیری بشه.

    باتشکر فراوان.درپناه خدای یکتا باشید.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 8 رای: