پس کِی به خواسته ام می رسم؟!

با سلام خدمت استاد عزیزم

در عرض این چند ماه یک مساله ای ذهن من رو درگیر کرده بود که وقتی به جوابش رسیدم کلی از مسال در زمینه باور و نحوه کنترل ورودی ها برام حل شد و خوشحال می شم این موضوع رو با شما دوستان گلم در میان بذارم .

از اونجایی که من یک آذری زبان هستم و همتون می دونین که آذری زبان ها موقع فارسی صحبت کردن لهجه ی خاصی دارن و نمی تونن به راحتی فارسی رو صحبت کنند ولی برخلاف بقیه من اصلاً لهجه ندارم و بارها و بارها همه از من می پرسیدن تو تهران بزرگ شدی یا مثلاً تو خونه از بچگی باهات فارسی صحبت کردن که لهجه نداری ؟ من همیشه به این موضوع فکر می کردم و جواب مشخصی براش نداشتم تا اینکه چند وقت پیش یادم افتاد که من تو بچگی چون اکثراً تنها بودم و چون به یک شهر بزرگتر نقل مکان کرده بودیم و هیچ همبازی نداشتم و حتی تو فامیل و همسایه ها بچه های هم سن من نبودن ، من بیشتر زمانم رو به دیدن برنامه های تلویزیون می گذروندم و یا کتاب قصه های صوتی که برام گرفته بودن اونا رو گوش می دادم و نکته جالب اینکه من مدام توی صحبت هایی که با خودم داشتم همیشه فارسی صحبت می کردم و زمان دیگه ای نبود که من با کسی فارسی صحبت کنم حتی توی مهد کودک و مدرسه هم معلم های ما ترکی صحبت می کردن و عملاً کسی نبود که من باهاش فارسی صحبت کنم ولی با این حال من به راحتی و بدون داشتن لهجه ترکی ، فارسی صحبت می کنم . در واقع تو بچگی من از همه ورودی هایی که زبان ترکی رو به ذهنم وارد می کردند دور بودم ، از همبازی ، از فامیل هامون مثل دایی خاله عمو و بقیه و تقریباً تو یک محیط ایزوله بودم مخصوصاً قبل از رفتن به مدرسه که من 2-3 سال بیشتر تنها بودم و بعد از رفتن به مدرسه با اینکه دیگه مثل قبل زیاد تنها نبودم ولی یک زیراساسی توی ذهن من شکل گرفته بود و باز هم من تو صحبت کردن با خودم به زبان فارسی صحبت می کردم و باعث شد من لهجه نداشته باشم.

حالا این تجربه رو وقتی میام در مورد ساختن باورها و کنترل ورودی ها به خودم یادآوری می کنم به این نتیجه می رسم که تو اوایل آشنا شدن با این آموزه ها باید تا جایی که می تونیم حتی از خانواده خودمون هم به دور باشیم و شبانه روز روی باورهامون کار کنیم تا به مقدار کمی باورهای جدید تثبیت بشه و همین کار باعث می شه تا حدودی افراد نامناسب از اطراف ما حذف بشن که این اتفاق برای خود من 2 سال پیش افتاد که صمیمی ترین دوستانم از زندگیم خود به خود حذف شدند. حالا شاید این سوال پیش بیاد که افرادی که شاغل هستن و مجبورن تو یک روز چندین ساعت رو با همکاراشون تو یک محیط سر کنن چه طور این محیط ایزوله رو ایجاد کنند و به نظر من بهترین راهش اینه که اولاً تو مسائل و بحث هایی که همیشه همکارا مطرح می کنن شرکت نکنیم چون به محض وارد شدن به یک بحث هم خودمون با کلام خودمون کلی ورودی نا مناسب وارد ذهن می کنیم و هم بقیه افراد هم با حرف هایی که می زنن ورودی نامناسب به ما میدن و تو تایم بیکاری حتماً با کتاب یا فایل های صوتی رو خودمون کار کنیم. و بعد مثل بچگی من مدام با خودمون قوانین و باورها رو مرور کنیم طوری که همیشه به طور ناخوداگاه فکر کردنمون اینطوری بشه.

یکی دیگه از بهترین کارهای ممکن مهاجرت و تغییر محیط هست که به نظر من قدرتش از همه روش ها بیشتر هست . چون وقتی محیط زندگی خودمون رو عوض می کنیم و به جای جدیدی می ریم هیچ کسی رو نمی شناسیم و کسی نیست که بخواد با ما در ارتباط باشه و ورودی های نامناسب به خورد ذهن ما بده و ما خیلی راحت تر می تونیم ورودی های مناسب رو برای ذهن تامین کنیم.البته به شرط اینکه کار کردن رو خودمون رو ادامه بدیم چون اگر این کار رو نکنیم به خاطر مدار قبلیمون باز هم آدمای جدید ولی مشابه افراد قبلی خیلی زود وارد زندگی ما می شن. دقیقاً مثل من که چون تو بچگیم به یک شهر جدید اومده بودیم و کسی از آشنایان و دوستان نبود و من تنها بودم به طور ناخودآگاه فقط رو زبان فارسیم کار می کردم و کسی نبود که ورودی نامناسب بهم بده. یک ویژگی دیگه تغییر محیط این هست که ما معمولاً تو شهری که زندگی می کنیم و بزرگ شدیم از بچگی مدام در مورد نکات منفی اون شهر شنیدیم و خیلی باورامون در این مورد ایراد داره و هر روز به خاطر باورهامون مسائل و مواردی رو تو همون شهر می بینیم که احساس ما ما رو حتی برای چند لحظه بد می کنه ، اما وقتی به شهر دیگه ای می ریم اگر از قبل فقط در مورد خوبی ها و ویژگی های اون شهر مطالعه کنیم از همون اوایل چون باورهای خوبی نسبت به محیط جدید داریم شواهد باور جدیدمون رو می بینیم و مدام باعث می شه احساس بهتری پیدا کنیم و مدت زمان بیشتری احساسمون خوب باشه.

یکی از کارای دیگه ای که خود من انجام می دم و خیلی نتیجه بخش هست ، تا حد امکان کارایی که لازمه بیرون خونه انجام بدم ، مثلاً کار بانکی ، بجای مراجعه به یک شعبه تو پایین شهر به شعبه ای میرم که بالا شهر هست و اونجا با آدمایی تعامل می کنم و سر وکار دارم که باورهای بهتری دارن و مثلاً اونجا می بینم فردی اومده که یک چک چند میلیاردی رو نقد می کنه و باورم نسبت به فراوانی تقویت می شه تا اینکه تو جایی باشم که یه نفر اومده اقساط عقب افتاده بانکی رو پرداخت می کنه و به زمین و زمان فحش میده . این یه نمونه اش بود و ما تو خیلی از کارای روزمره می تونیم این روش استفاده کنیم و تا جایی که می شه با قرار گرفتن تو مکان های مناسب تر بیشتر تو احساس خوب بمونیم و مدام تمرکزمون رو زیبایی ها باشه.

در آخرم که شبکه های اجتماعی هستن که الان بیشترین نقش رو تو ورودی های ذهن ما دارن و هر کس در طول روز چندین ساعت باهاشون سر وکار داره و تا می تونیم باید زمانش رو کم کنیم و به صفر برسونیم و حداقل عضو گروهایی باشیم که باورهای خوبی به ما می دن و احساس خوبی ایجاد می کنن که به نظر من خودمون می تونیم با گشتن تو اینترنت و پیدا کردن کلی مستند زیبا و عکس ها و مطالب خوب ، پیدا کردن مناظر عالی و گشتن و جست و جو کردن در مورد خواسته هامون احساس خودمون رو بهتر کنیم نه اینکه مدام در معرض اخبار و مطالبی باشیم که ناخواسته ماست و فقط احساس ما رو بد می کنه.