پس کِی به خواسته ام می رسم؟! - صفحه 109 (به ترتیب امتیاز)

سلاام ب همگی.سلام به همه ی دوستان عزیز و جدیدم.سلام ب استاد عباسمنش بزرگوار.من خیلی وقت نیس ک به جمع این خانواده ی بزرگ و دوست داشتنی پیوستم.شاید ب 2 هفته هم نکشه.موضوع مهمی که میخوام براتون بگم چیز دیگه ای هست.اما ب رسم ادب باید اینم بگم ک توی همین 2 هفته ک شروع کردم خیلی اتفاقایی افتاده ک برای من ک شغلیم ندارم همش نشونه بوده.حس میکنم بخاطر اینکه زمینش رو دارم به سرعت داره ب فرکانس هایی ک دوس دارم نزدیک میشم.یه پیشنهاد کار کوچیک برام شده.تدریس زبان ب بچه های بالای 6 سال.برای شروع خوبه.مصاحبه آموزش پرورش خبرش رسید گ قبول شدم.کسایی ک دوس نداشتم رو تونستم از زندگیم حذف کنم و حتی خودشون رفتن.ازینا و نتیجشون دوس دارم بعدا با جزییات بگم.زمانی ک مطمینم نزدیکه و من گفتنیای بیشتری دارم برای گفتن.قطعا من یکی از ثروتمندترین انسان ها خواهم شد هم از نظر مالی و هم معنوی هم روحی و هم عاطفی و همهههه چی.دارم روی افکارم و ورودی های ذهنم کار میکنم.واقعا زمان میذارم.خوووووب موضوع اصلی ک میخوام بگم اینه.موضوعی ک منو راغب کرد اینجا برای شما عزیزان بگمش و در واقع ازتون طلب کمک کنم که بم کمک کنین و بم انرژی بدین و همچنین ب مسیرم انرژی بفرستین ک بتونم بهش برسم.حقیقت موضوع اینه ک من زمانی ک 21 سالم بود ازدواج کردم و ب علت یک سری مسایل بعد از 6 سال زندگی جدا شدیم.از کسی جدا شدم ک واقعا مرد بود نجیب بود پاک بود و مهربون اما جفتمون خوبیای همو ندیدیم و فقط مشکلاتی رو دیدیم که توی هر زندگی میتونست باشه.زندگی رو ک هر کسی حسرتش رو میخورد تموم کردیم.بعد ازون بازم تلاش کردیم ک بتونیم از نو بسازیمش اما هنوزم متوجه این نشده بودیم ک چقد برای هم ساخته شدیم و قدر همو ندونستیم و با بچه و بازیو لجاجت راه ب جایی نرسید.همسرم با اینکه واقعا منو دوست داشت اما دگ نا امید شد و من رفت جایی خواستگاری و گویا قضیشون جدی شده.حتی برا تحقیق پیش منم اومدن و من از خوبیاش گفتم چون واقعا میخواستم ک خوشبخت بشه و حقش میدونستم.در همین حین بود ک برای منم موردی برای ازدواج پیش اومده بود و منم نتونستم ک زندگیه قبلمو فراموش کنم و اصلا هیچکس برام قابل مقایسه با همسرم نبود.تازه فهمیده بودم ک چیکا کردم با زندگیم.پدر اون خانم باز 2 هفته پیش برای تحقیق پیش پدر من اومدن و از دودلیشون گفتن و از من کمک خواسته بودن.هنوز منتظر صحبتای من بودن.من به همسرم پیام دادم و متوجه شدم ک اونم هنوز فکرش درگیره زندگیه قبلیمونه.هرچند ک جفتمون سعی در رعایت حدمون داشتیم چون دگ از هم جدا شدیم و من متوجه شدم قضیه اونها جدی شده تا حدی و تنها ب این علت ک همسر من آمادگی روحی نداشته قرار عقد و عروسی رو ب تعویق انداخته تا ک حالش مساعد بشه و بتونه درست تصمیم بگیره.در حال حاضر حال روحیه همسرم ب شدت خرابه ب این علت ک توی موقعیتی قرار گرفته ک ن راه پس داره ن راه پیش و اون خانم هم ب شدت وابستش شده.چند روز سخت رو گذروندم و دگ تماسی باهاش نداشتم ک خودش بتونه تصمیم بگیره و اگه تصمیمش برای ادامه زندگی منم انتخاب خودش باشه ن دخالت منم سهیم باشه.روزای سختی رو گذروندم و دلم میسوزه ک دیر متوجه این شدم ک همسرم کی بود و چقد عاشقش بودم و هستم اما خواستم ک خودمو گول بزنم.تمام وردی های ذهنم رو کنترل کردم بااا تمااام تلااشم.الان خیلی امیدوارم.خدا میدونه در همین سختیا چقد محبت و لطف و نشونه از طرف خدا دیدم.ازتون میخوام شمام بام هم فرکانس بشین و کمکم کنین ک همسرم برگرده و زندگیه عاشقانمون رو ک الان قدرش رو میدونیم بسازیم.ببخشید ک طولانی بود.صحبتم در واقع تقاضا بود ن ماحصل تلاشام و نشونه های خداوند.ذهنم ازین بابت آروم بگیره ازونام براتون میگم.ممنوووون.مطمینم ک بهترینا منتظرمن.برای همتون آرزوی بهترین ها رو دارم.