- برنامه ی شما برای “شکور بودن در عمل” چیست؟
- چه ایده هایی دارید برای اینکه ذهن خود را برای “سپاسگزاری” تربیت کنید؟
- چقدر می توانید قدردانی خود را به آدمهای اطراف تان بیان کنید؟
- درباره تجربه نعمت هایی بنویسید که نتیجه ی “سپاسگزاری” بوده است.
چقدراین فایل درس داره اونم به زبان تصاویر و اونم با عمل. بماند که در قالب کلمات هم شنیدیم. اما در قالب تصایر و رفتار وعمل استاد میشه درس های زیادی رو گرفت.
چقدر سایت پویاست خدای من. چقدر سایت هر بار منو شگفت زده میکنه که حتی کامنت ها رو هم هدفمند میکنه.
خصوصا برای منی که عاشق نوشتنم و با نوشتن به خودم آگاهی های هر فایل رو یادآوری میکنم یا با نوشتن با خودم حرف میزنم و با نوشتن اصلا آگاهی هایی رو میکشم بیرون که بعدا خودم بیام کامنتم رو بخونم(که تا حالا پیش اومده کامنت های قبلی خودمو بهش برخورد کنم و بخونم و شگفت زده بشم.) و باز هم یاد بگیرم.
اینکه سایت اینقدر پویا و هر روز رو به بهبود هست و برای کاربراش ارزش قائل هست که کامنت های ارزشمند رو منسجم تر وهدفمند تر کنه. بنظرم این خودش یک نوع شکور بودن در عمل هست.
چطوری؟ اینکه مدیر سایت و کسانی که در تولید محتوا و ارائه هرچه بهتر اونا کمک میکنن. حتی میان بعد چندساعت فایل روی سایت اومده، سوالاتی جهت دار و هدفمند رو میذارند. سوالاتی خوب رو میپرسند تا من بهتر از دل این فایل درس هاشو بگیرم. سوالات خوبی که فکر کردن به جوابش به من کلی آگاهی میده. سوالاتی که به من کمک میکنه درک وسیع تر و کاربردی تر از اون سوال در زندگی خودم داشته باشم.
واقعا سپاسگزارم که اینقدر عالی عمل میکنید و هر قدمی که توی سایت برمیدارید در جهت رشد ما و سایت و قطعا خودتون و جهان تون هست و این یعنی گسترش. بنطر من اصلا مکانیزم شکرگزار بودن و سپاسگزار بودن گسترشه، اضافه کردن و اضافه شدنه. شــکر گزار باشید تا خدا بر شـما بیـفزایـد. اصلا یک چیز دیگه الان به ذهنم زد استاد جان دوست دارم اضافه کنم اینکه مگر نمیگیم قوی ترین و نزدیک ترین فرکانس به خدا شکرگزاری و سپاسگزاری هست. مگـر نمیدونیم که جهان در حال گسترشه از اغاز خلقت تا الان و ابد. مگـر خدا نمیخواسته که ما هم مثل خودش خلق کنیم پس یکی از کلیدهایی که ما رو شبیه و هم راستا با قوانین ثابش میکنه همین گسترده کردن و خلق کردن و اضافه کردنه و یکی از کلیدهایی که در قران هم به ما داده همین سپاسگزار بودنه( فکر کنم ارتباط جالبی از دانسته هامو رو به هم وصل کردم و قشنگه اینجوری نگاه کردن این دنیا و این مفهوم.استاد جان خودتون یک توضیحی بدین لطفا…)
حالا میخوام برم سراغ سوال هایی که الان چشمم خورد. و به ایده کامنت نوشتنم افزود.
_ برنامه ی شما برای “شکور بودن در عمل” چیست؟
وقتی خداوند به من نعمتی رو داده ازش درست استفاده کنم و در مسیر خیر و خوبی ازش بهره ببرم.
وقتی آدم های اطرافم یا جهان برای من کاری میکنن، سعی میکنم همونجا سپاسگزار باشم و بگم خدایاشکرت، بگم فلانی ازت سپاسگزار و ممنونم. و اگر اون کار فیزیکی بوده باشه مثلا من همسرم آشپزی میکنه و غذای خوشمزه برامون میپزه قطعا با تشکر زبانی ازش سپاسگزاری میکنم اما با تمام احساسم ذوق زده شدنم رو، خوشحال شدنم رو بهش نشون میدم. اینکه چقدر توی درست کردن این غذا عالی عمل کرده رو بهش میگم و بیان میکنم، سعی کردم همیشه اگر امکانش بوده از اون غذا هم عکس بگیرم و بازهم تشکر کنم و با عشق نوش جان کنم. یکجورایی من با عملم با رفتارم شکر نعمت وجود همسرم رو به جا آوردم، یکجورایی با توجه خوب و زیبا برای کاری که برای من انجام شده سپاسگزاری خودمو نشون میدم.
با خوردن و لذت بردن از اون غذا باز هم سپاسگزاری میکنم و با تمام قلبم خوشحالم. و اینو به خودم میگم همسرمن لطف داشته که آشپزی کرده، خدای من لطف داشته که منو با همچین همسری و همچین ویژگی مواجه کرده.پس باز هم سپاسگزارم.اینقدر سپاسگزارم که انگار اون غذا بهترین غذای دنیا برای من در اون لحظه بوده.
_ چه ایده هایی دارید برای اینکه ذهن خود را برای “سپاسگزاری” تربیت کنید؟
بصورت آگاهانه برای هرکاری که کسی برایم انجام میدهد بگم سپاسگزارم.(بعضی وقتا شده سریع بگم مرسی یا ممنونم. اما بعدش که یاد بیاد حتما آگاهانه از کلمه “سپاسگزارم” استفاده میکنم.)
به ذهنم یادآوری میکنم تمام این چیزهایی که میبینی و داری و برات انجام میشه از طرف لطف خداست پس با سپاسگزاری از خدا و دستان خداوند روی زمین بیشتر به خدا بگو چی میخوای تا بهت بیشتر از این جنس داده شود.
ذهنم رو بهش گفتم و با تمام قلب و روح و جسمم باور دارم که شکر گزاری منو اضافه میکنه، ظرف منو بزرگ میکنه برای دریافت نعمت های ببیشتر. منو وسیع میکنه.پس باید هربار موارد بیشتری برای سپاسگزاری داشته باشم.
یکی از ایده های من برای این موضوع و تربیت ذهنم برای شگرگزاری اینه که:
همیشه یا بهتره بگم اکثر مواقع در تمرین ستاره قطبی از خدا میخوام منو سپاسگزارتر کنه و امروز احساس ناب عشق و سپاسگزاری رو با تمام وجودم حس کنم. و ایمان دارم که این جور فایل ها طبق هدایت الله یکتا برای درخواست های منه.
باورتون میشه من هیچ ایده ایی برای اینکه احساس سپاسگزاری رو قلبی داشته باشم یا در عمل آدم سپاسگزاری باشم نداشتم پس تصمیم گرفتم چندین هفته است هروقت یادم باشه اینو توی تمرین صبح از خدا میخوام.(الان یادم اومد و رفتم تمرین هام دیدم…خدای من. چقدر قشنگ جواب منو دادی.)با پاسخ دادن این سوال ها چقدر منو واضح تر کردی به خودم که من چی میخوام.
ایده سپاسگزاری قبل از شروع غذا خوردن به رسم مسیحی ها که قبلا توی یک فایل گفتین رو اجرا کردم و عالی بود.
یکی از ایده هام که قبلا انجام دادم، تمرین های 28 روز سپاسگزاری خانم راندا برن بود که اونم عالی بود.
_ چقدر می توانید قدردانی خود را به آدمهای اطراف تان بیان کنید؟
خداروشکر الان من خیلی راحت میتونم از هر آدمی حتی یک مامور شهرداری، یک بچه کوچیک با لبخنئ زیباش تشکر کنم. نمیدونم از کی اینقدر راحت تر شدم و این قدردانی رو دارم اما الان که فکر میکنم قبلا خیلی آدم مغروری بودم به سختی از کسی تشکر یا عذر خواهی میکردم. یا ابراز احساساتم نسبت به پدر و مادرمم خیلی ضعیف بود و حتی میشه بگم خجالت میکشم اما الان خیلی بهتر از سال های قبل خودم شدم. و آگاهانه دارم سعی میکنم آدم قدردان تر و شکورتر و سپاسگزارتری باشم.جوری تو ذهنم کد نوشتم که باید به جایی برسم که آدم ها بگن چقدر فهیمه آدمم سپاسگزاری هست از همه چیز و همه کس…این یعنی من با خودم به صلح دورنی رسیدم من با خودم به صلح جهانی و بیرونی رسیدم. این یعنی من در مسیر راستین خدا هستم و آماده شنیدن خودش هستم. یعنی من جهتـم رو به سمت اوست که تنها اوست که شاکر مطلق و قادر مطلق بر همه کارهاست.
_ درباره تجربه نعمت هایی بنویسید که نتیجه ی “سپاسگزاری” بوده است.
سپاسگزاری کردن از لحظه هایی که در پرادایس بودم یا در تمپا زندگی میکردم نتیجه اش شد، آخرین خونه ایی که در شهرمون داشتیم. یک خونه که دوتا در داشت یک سمت رو به یک زمین خالی و کلی درخت سپیدار و یک سمت هم رو به کوچه و خانه ها و آپارتمان.
سپاسگزاری از خدا برای اینکه ما رو هدایت میکنه به بهترین خونه و دقیقا همین شده و الان میتونم بگم در بهترن جایی که میشد باشیم هستیم.
سپاسگزاری از دسترسی و داشتن لپ تاپ شرکت که به من این امکان رو داد، گاهی بخاطر دور کاری میوردم خونه.که باعث شد فایل های استاد رو تو خونه با اون لپ تاپ ببینم و الان من یک لپ تاپ دارم تقریبا شبیه همون لپ تاپ.
سپاسگزاری از تمام جسمم که من میتونم به جرات بگم سیستم ایمنی قوی دارم و جسم سالم و خوبی دارم.
سپاسگزاری از تک تک گل ها و گلدان های خونمون که بهشون هربار اضافه شد.
سپاسگزاری برای داشتن آزادی ام که الان میتونم بگم منو در شرایط و موقعیت و مکانی قرار داد، که هربار آزادی بیشتری رو تجربه کنم.
سپاسگزاری برای وجود دوستان ارزشمند سایت که الان حتی میتونم بگم دوستان نابی از سایت رو باهاشون مواجه شدم و به عنوا نعت وارد زندگی من شده اند.
سپاسگزاری از خداوند برای داشتن پروژه های کاری و تعدادشون بیشتر داره میشه.
سپاسگزاری برای تمام پول هایی که هسرم به حسابم واریز کردن و هربار بیشتر شد.
سپاسگزاری برای آدم های خوب و داره بیشتر و بیشتر میشه.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری به رسم سپاسگزاری از یک دوست خوب694MB46 دقیقه
- فایل صوتی به رسم سپاسگزاری از یک دوست خوب44MB46 دقیقه
به نام خالق عشق و زیبایی
درود و خداقوت به استاد عزیزم و علی آقای مهربان
سپاسگزاری ویژه من از خداونده که من را هدایت کرد به شما و دوستان عزیزی که در خانواده صمیمی عباس‌منش هستند.
یکی از نکات مهم و نعمت‌های فوق‌العاده‌ای که خداوند به من عطا کرده داشتن دستان پرمهر خدا در قالب دوستانی است که دارم، یعنی هربار که به‌یاد دوستام میفتم چه در قالب تمرین ستاره قطبی چه در سایر ساعات زندگیم از خدا سپاسگزاری میکنم و سعی میکنم تا جای ممکن هر نکته‌ای که به نظرم خوب میاد را هم به خودشون و هم به خودم بگم، شاید یکباری که به خودشون میگم ده بار به خودم میگم و انقدر احساس خوبی در من و دوستانم ایجاد میکنه که باعث میشه هربار با اشتیاق و احساس خوب بیشتر سپاسگزار باشیم و زندگی را ادامه بدیم.
یکی از عادت‌هایی که من دارم و به‌شخصه خیلی احساس خوبی ازش می‌گیرم، هدیه دادن به دوستانم هست، حالا این هدیه در هر قالب و شکلی میتونه باشه، یعنی خیلی کم پیش میاد به‌خصوص وقتی بخوام به خونه این عزیزان برم، دست خالی برم و معمولاً زمان و انرژی هم میگذارم برای هدیه‌ای که میخوام بگیرم، چون ارزش این افراد انقدر در ذهن و زندگی من بالاست که با خودم میگم هیچ کاری درحال‌حاضر از این کار مهم‌تر نیست.
من فکر میکنم چیزی که باعث شد من به این سمت هدایت بشم یعنی قبل ازینکه بخوام کار عملی انجام بدم، من در ذهنم دیدم را نسبت‌به افراد تغییر دادم و این مسئله باعث شد که علاوه‌بر ورود افراد جدید و باکیفیت‌تر از قبل، رفتار افراد سابق هم شکل تازه‌ای بگیره که گاهاً خودشون هم تعجب می‌کنند ازینکه چی شد ارتباطات انقدر عالی شد و هر روز داره بهتر میشه.
یعنی از زمانی که من یاد گرفتم به دیگران، فارغ از جایگاه و شرایطشون احترام بسیار بالا بگذارم و توقعم را به‌طورکامل قطع کنم و بدون هیچ منت و مسئولیت عشق بورزم، خدا میدونه که چه درهایی از عشق و محبت به روم باز شد.
یعنی وقتی یاد گرفتم که همه ما انسان‌ها تجلی از خداوند هستیم، فارغ از اینکه چه رفتار، تفکر و شرایطی که داریم، تونستم عاشق کسانی باشم که در زندگیم هستند.
یکی از خصوصیات ویژه شخصیتی من اینکه افرادی که حتی به‌تازگی هم با من آشنا می‌شوند احساس راحتی می‌کنند و احترام بسیار بالایی به من می‌گذارند، چون واقعاً تا جای ممکن سعی میکنم قضاوتشون نکنم اگه کسی کاری میکنه، رفتاری داره، من اجازه میدم که خودش باشه، یعنی این حق را میدم که به‌شیوه‌ای عمل کنه که دوست داره و همین موضوع خیلی در ارتباطاتم تأثیرگذار بوده.
به‌نظر من بزرگ‌ترین سپاسگزاری ما از آدم‌ها اینکه اجازه بدیم خودشون باشند، این حق را بهشون بدیم که جوری‌که دوست دارند فکر کنند، زندگی کنند، صحبت کنند، لباس بپوشند و ارتباط برقرار کنند؛ اگر منش و رفتار کسی موردپسندمون نیست قضاوت نکنیم و اگر خیلی اذیتمون میکنه ازش فاصله بگیریم، این هم ازون درس‌های کلیدی که من از شما یاد گرفتم استاد. ما فکر می‌کنیم با انتقاد کردن، قضاوت کردن و یا در بعضی موارد توهین کردن می‌تونیم مثلاً یک موضوعی را برای یه مقطعی درست کنیم اما دقیقاً داریم از جنس همان موضوع را در زندگیمون گسترش میدیم، چون فکر می‌کنیم می‌تونیم دیگران را تغییر بدیم.
اگر آدم‌ها بتونند فقط همین یک عادت را در زندگیشون تغییر بدهند به شما قول میدم یک نفر هم سر و کارش به دادگاه خانواده باز نمیشه.
من خودم اعتقاد دارم که انتقاد در همه شکلش خوب نیست، یعنی به‌نظر من انتقاد خوب هم مثل فحش خوب میمونه، یعنی باعث ایجاد احساس بد در طرف مقابل میشه. به‌همین‌خاطر من تا جای ممکن سعی میکنم کلاً انتقاد را از زندگیم حذف کنم و اگر شرایطی پیش اومدم که فضای انتقاد وجود داشت با عمل کردن به‌شیوه درست الگو ایجاد کنم، به‌جای اینکه بیام به فرد بگم که این رفتار اشتباه بود و تو باید اینجوری عمل کنی. اگر ما بپذیریم که آقا هیچ انسانی کامل نیست و خطا جزء مهم و تأثیرگذار در زندگى انسان است و این مسئله را عمیقاً باور کنیم، به دیگران اجازه اشتباه کردن میدهیم و فضا را براى انتقاد کردن محدود مى‌کنیم؛ چون به خودمون میگیم هر انسانی احتمال داره که اشتباه کنه و اگر در مسیر درست باشه خودش راهش را پیدا میکنه و تصحیح میکنه، من هم انسانم و خطا میکنم و ممکنه در نظر بقیه همین احساس را به‌وجود بیارم، پس من کسی نیستم که بخوام رو ترازو بگذارم رفتار افراد را.
به‌نظرم سپاسگزاری مهم ما از دوستانمون اینکه آدمهای خوبی تو زندگی خودمون باشیم و آذار ندیم بقیه را با رفتارها و گفتارهامون، این کار باعث میشه که آدم‌ها وقتی در کنار ما هستند احساس آرامش کنند و حالشون خوب باشه.
یک نکته و عادت مهمی که سعی میکنم در زندگیم انجام بدم و می‌بینم نتایج فوق‌العادش را اینکه با دیگران رک و روراست باشم و واقعاً ندیدم تو این زمینه مثل خودم که وقتی کسی کمکی می‌خواد و من میتونم کمکش کنم، کمکش میکنم و اگر به هردلیلی نتونستم خیلی صادقانه بهش نه میگم، یعنی توانایی نه گفتن هم ازون کلیدهای داشتن ارتباط خوبه.
به‌جای نگاه ترحم و دلسوزی، باور کنیم که خداوند به همه ما به یک اندازه دسترسی داره و میتونه ما رو کمک و هدایت کنه.
باز هم استاد عزیزم از شما و همه عزیزانی که در این جمع دوست‌داشتمی هستند سپاسگزارم و امیدوارم که هر روز شعف بیشتری در زندگی داشته باشید
درود بر شما سارا جان
شما از افرادی هستید که وقتی کامنتش را می‌بینم توجهم بیشتر جلب میشه، سپاسگزارم از مشارکت شما
واقعاً زندگی را از زاویه سپاسگزاری دیدن همه‌چیز را تغییر میده، یعنی اگر زندگی را یک مقصد خاص نبینیم و وارد رقابت نشیم، نمی‌تونیم از لحظه‌به‌لحظه زندگیمون لذت نبریم و سپاسگزار نباشیم.
یکی از چیزهایی که حال خودم را خیلی خوب میکنه، به‌خصوص تو شرایطی که کنترل ذهن سخت میشه اینکه یه نفس عمیق میکشم ، موقع باز دم میگم خدایاشکرت همین لحظه بهترین لحظه است، اوضاع الان عالیه عالی، خدا حواسش به همه‌چیز هست، من در مسیر خواسته‌هام هستم. خیلی هم منطقیه چون اگر نبودم این بازدم کامل نمی‌شد.
به‌قول شما با سپاسگزاری همه چیز رنگ‌و‌بوی دیکه‌ای می‌گیره