عشق واقعی از دیدگاه استاد عباس ‌منش - صفحه 36

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«وَاللَّهُ جَعَلَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَکُم مِّنْ أَزْوَاجِکُم بَنِینَ وَحَفَدَهً وَرَزَقَکُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ یَکْفُرُونَ» (ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﻲ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﺘﺎﻥ ، ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﻧﻮﺍﺩﮔﺎﻧﻲ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ، ﻭ ﺍﺯ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﻱ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﻭ ﺩﻟﭙﺬﻳﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﻭﺯﻱ ﺩﺍﺩ ،ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﻱ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﻲ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ؟)

«وَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَمْلِکُ لَهُمْ رِزْقًا مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ شَیْئًا وَلَا یَسْتَطِیعُونَ» (ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺧﺪﺍ ﻣﻌﺒﻮﺩﺍﻧﻲ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ، ﻣﺎﻟﻚ ﺍﻧﺪﻙ ﺭﺯﻗﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻗﺪﺭﺗﻲ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ)

———————————————————————————

سلام و درود به استاد عباس منش عزیز و استاد شایسته بزرگوار و همه دوستان نازنینم.

نشانه امروزم «دوره دوره عشق و مودت در روابط» بود. تو‌ این لحظه شرایطش رو نداشتم تهیه اش کنم چون تمام تمرکزم روی دوازده قدمه.

گفتم حداقل فایلهای آگاهی این دوره رو ببینم، چون همیشه یه ارتباط مستقیم بین نشانه روزانه ام با اتفاقات زندگیم‌ یا درخواست‌هام وجود داره. (که صد البته که وجود داشت)

———————————————————————————

یه چی بگم بخندین ، از بوشهر زدم بیرون که برم عسلویه سر کار ، بین مسیر توی یه شهری رفتم خونه یکی از اقوام. که امشب رو اونجا هستم. خونه شون یه جایی از شهره که اینترنت تو خونه اصلا آنتن نمی‌ده. برای اینکه فایلها رو صوتی گوش بدم از خونه زدم بیرون رفتم تا سر کوچه ، فایلها رو دانلود کردم و الان دارم کامنتمو توی صفحه یادداشت گوشی می‌نویسم که بعداً دوباره برم تا سر کوچه ارسال کنم.

برای یه سامورایی همه جا ژاپنه ، ما رو از هاراگیری نترسون دااااادااااااااش . ( ربطی هم نداشت ولی خواستم یه چی گفته باشم جهت فان ماجرا )

———————————————————————————

اعتراف میکنم این فایل پر از نکاتی بود که جا داره کیلومتر ها روی خودم کار کنم و تغییر کنم. اعتراف میکنم رابطه فعلیم اونقدر ها که باید توحیدی نبوده، اصل و آسایش بر اساس کمبود و نگرانی بود. و من اون کسی بودم که این شرایط رو بوجود آوردم. مشخصاً بعضی از شرایط ناخواسته رو خودم بوجود آوردم. اونقدر دقیق میتونم اینو بگم که همسرم نسبت به خیلی از مسائل باورهای محدود کننده کمتری داشت ولی من با باورهای خودم شرایط رو برای خودم و ایشون سخت کردم. مخصوصاً باورهای سنتی و مذهبی که پاشنه آشیل جدی داشتم.

یکسال پیش وقتی «دوره شیوه حل مسائل زندگی» رو شروع کردم توی جلسه دومش متوجه این نکته شدم که رابطه زناشویی من پاشنه آشیل منه، پاشنه آشیل بسیار جدی که انرژی و تمرکز زیادی ازم میگیره. من 13 سال بود داشتم تلاش میکردم بقول استاد توی کویر برنج بکارم.

هیچ انتقادی به همسرم ندارم. همسرم بسیار انسان ارزشمند و هدفمندیه، با نقاط قوت فراوان ولی در مداری و مسیری نه 180 درجه که 270 درجه متفاوت از من. با اهداف و آرمان‌های متفاوت، با باورهای بسیار متفاوت.

(تفاوت 180 درجه و 270 درجه توی اینه که اگه دونفر 180 درجه برعکس همدیگه حرکت کنند اون سر کره زمین به هم میرسن ولی 270 درجه تفاوت یکی شمال به به جنوب حرکت می‌کنه ، یکی شرق به غرب.)

قبلاً خیلی خیلی تلاش کردم برای تغییر دادنش یا کمک کردن بهش ولی خب فقط خودم خسته و فرسوده شدم. بارها سعی کردم از وجود خودم بکنم و فدای اون کنم و ازش یه شخصیت روز به روز وابسته تر و شکننده تر ساختم. بارها و بارها سعی کردم نقش خدا رو توی زندگیش بازی کنم.

دوره دوازده قدم خیلی بهم کمک کرد که کمتر نگران باشم، بیشتر توکل داشته باشم ، اینکه من مسئول خوشبختی دیگری نیستم، آرام باشم ، من غول چراغ جادو نیستم که آرزوی دیگری رو برآورده کنم ، ولی خب من باید کیلومتر ها و کیلومتر ها تغییر کنم. من توی رابطه ام توحیدی عمل نکردم. من هنوز یاد نگرفتم اولویت و تمرکز و انرژیم رو بذارم فقط و فقط و فقط روی خودم. اینکه اگر من بهتر و بهتر بشم میتونم به اطرافیانم کمک کنم. ولی اگر خودم یه ساقه ضعیف و آسیب پذیر باشم نه تنها نمیتونم به کسی کمک کنم بلکه فقط خودم بیشتر و بیشتر آسیب میبینم. کما اینکه تموم این سالها همینجوری بوده. من اون کسی بودم که آسیب دیده تر و ناامید تر شد و جالب اینجاست که فکر میکردم زندگی نرمال همینه ، فکر میکردم وظیفه مرد بودن توی زندگی همینه دیگه باید از خودت بگذری ، باید فداکاری کنی ، خواسته دیگری رو بذاری توی اولویت و خواسته ها و آرزوهای طرف مقابل مهمتر از حتی زندگی خودته.

چون تا پیش از این فقط شنیده بودم مرد باید اینجوری باشه ، به بقول پدرم به قول پدرش « مرد اونیه که توی کشاکش زندگی سنگ زیرین آسیاب باشه».

خاندان ما جد اندر جد قاری و حافظ قرآن بودن ولی هیچ جای زندگی شون شبیه آیات قرآن نبود. مثل این باورهای غلطی که جز سختی براشون نداشت و باور داشتن زندگی فقط باید با رنج و سختی باشه.

هیچ جای زندگی شون شبیه «یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ» و «یُرِیدُ اللَّهُ أَنْ یُخَفِّفَ عَنْکُمْ» نبود. زندگی براشون همه اش رنج و سختی مداوم بود. حتی نمیدونستن از زندگی شون چی میخوان. هیچوقت نسخه پرکتیکال برای نسل بعد از خودشون نداشتن. که اگه چطوری باشی خوشبخت میشی . فقط میگفتن اینجوری نباش، اونجوری نباش.

و الان من در پایان دهه چهارم زندگیم، (و دهه دوم زندگی زناشوییم) دارم تلاش میکنم باورهایی رو یاد بگیرم و جایگزین چهار دهه باورهای غلط کنم؛ واقعاً جهاد اکبر لازمه.

ما هیچ جا ندیدیم و نشنیدیم که پیامبر همسرش رو کنترل می‌کرده یا نگران بوده یا هر چیزی دیگه ای مشابه چیزایی که میبینیم و میشنویم (حالا خدا رو شکر من اونقدرها هم شرایطم داغون نیست، مثلا در مورد کنترل کردن ارتباطات و چک کردن گوشی). معلومه این باورهای غلط نه تنها توحیدی نیست که کاملا غیر الهی و شیطانیه. از کمبود و نجوا میاد . همین که احساس آدم رو منفی می‌کنه خودش گویای اینه که منبع این فرکانسها کجاست.

امیدوارم که بتونم بزودی به لطف و هدایت رب العالمین در مدار دریافت آگاهی های دوره عشق و مودت در روابط قرار بگیرم و جهاد اکبری داشته باشم با باورهای غلط گذشته ام و بتونم زندگی رو جوری برای رقم بزنم که همه جوانب اون بر مدار توحید باشه.

اینکه خداوند توی قرآن به پیامبر گفته «إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ» این یعنی ما میتونیم تغییر ایجاد کنیم و خداوند قدرت تغییر زندگی مون رو بهمون داده. اگر ما برگی در باد بودیم و فاقد قدرت قطعاً خداوند این نسخه پرکتیکال رو برای بنده هاش صادر نمی‌کرد.

———————————————————————————

بینهایت از شما ممنونم استاد عباس منش عزیز بخاطر این فایل و این آگاهی ها و اینکه توحید رو جوری در عمل اجرا کردین که خودتون از هر جنبه بهترین الگو هستین.

در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید.

«فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ»

(ارسال شده از سر کوچه)