هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم میگویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
?? ?? سلام خدمت استاد عزیزم ?? ??
استاد عزیز داشتم به این فایل گوش میدادمم و سوالی که برای من و ششما پیش آمد آیا حاظریم با اینکه خداوند به ما میگه چنین کاری را کنیم انجام دیهیم و یا نه ؟ من خیلی فکر کردم اما در خودم چنین ایمانی را ندیدم و باید بر روی خودم بار ها و بار ها کار کنم تا چنین ایمانی را در خود یابم
به راستی ایمان ابراهیم و تسلیم بودن ابراهیم برای امر خداوند یک الگوی بسیار بالایی است
?? امیدوارم موفق باشید ??
ممنونم از اگاههی خای که با من و دوستانم به اشتراک میگزارید
امیدوارم همیشه موفق و پیروز باشید
سلام بر تو ای خدای مهربان که در وجود من هستی ، ای خدای که از تمام چیز ها آگاه هستی ، ای خدای که جواب تمام سوالات را میدانی ، ای خدایی که در درون من هستی و در حل مساییل به من کمک میکنی ، ای خدای درون من که تمام ایده ها را داری ، ای خدای درون من که تمام راهکار ها را برای پیشرفت من در هر حوزه ای داری ، ای خدای درون من که جواب تمام سوالات را میداند ، ای خدای درون من که همیشه و همجا در منار من و با من هستی ، ای خدای درون من که هیچوقت من را ترک نمیکنی ، ای خدای درون من که هیچوقت با من قهر نمیکنی ، ای خدایی که رابطه اش با من بد و یا دور نمیشود ، ای خدایی که در درون من هسستی که کا ها را برای پیشرفت کاری من انجام میدهی ، ای خدای درون من که فرمان روای کل کیهان و هستی هستی ، ای خدای من که در درون من هستی منو دوست داره عاشق منه منو میبوسه منو میپرسته و با من قهر نمیکنه ای خدای که رب العالمین هستی ، ای خدایی که کمک میکنی تا من به تمام خواسته های خودم برسم ، ای خدای که از طریق نشانه ها قبلم افراد و احساس و …. با من صحبت میکنی ، ای خدایی که در زمان مناسب من را هدایت میکنی ، ای اربابی که در درون من هستیکه خیلی گردن کلفتی خیلی باهوش خیلی مهربان خیلی ثروتمند خیلی عالم خیلی بخشنده که وظیفه تو هست که به من کمک کنی تا من در مسیر خواسته هایم قرار بگیرم سلام ! سلام و تو را شکر میگویم به خاطر تک تک نعمت های که به من دادی هستم نعمت های چون این انگشتانی که الان می نویشند تا دستی از دستان خداوند باشم ، نعمت های چون چشمانم که این مطلب را میبیند و کمک میکنی تا چشمی دیگر این متن را به درستی بخواند ، نعمت های چون دهانم که میتواند حرف بزند و گوشم که میتواند بشنود و بینی که میتواند تنفس کند ، نعمت بزرگی چون داشتن تو ، توی که از قبل با من بودی اما من بیخبر ، سپاسگزار این پا های هستم که منو به سمت افراد درست شرایت درست و موقعیت درست هدایت میکنه ، تو را به خاطر سلامتی خودم شکر میگویم به خاطر تمام نعمت های که به من دادی و من آن ها را نمیبینم تو را شکر میگویم ”