هر زمان که آیهای درباره ابراهیم میخوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همهی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش میرود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش میآید، به گونهای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوستداشتنیترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوهای حسنه میخواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگیام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همهی افرادی که میخواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم میگویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم میوانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگیمان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانهی اهدانا الصراط المستقیم، از عهدهی کنترل ذهنمان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
سلام و ادب محضر استادگرامی و خانواده عباسمنش،
خانواده ایکه دور هم جمع شدیم تا با آموزه های استاد گرامی و مشوره اعضای این خانواده مبارک موفقیت و خواسته هایمان را تثبیت کنیم خدا را بابت این نمعت بزرگ سپاسگزاریم و شکر میگویم حقیقتا چنین فرصتی کم گیر آدما میاد و خدا ما را دوست داشته که به چنین راهی هدایت کرده راهیکه مهمترین و اساسی ترین آموزش آن توحید و یکتاپرستی است و بس باور به ایکه قدرت هستی و ثروت هستی ازآن الله است و الله مالک همه چیز است و فقط باید روی این مالک حقیقی حساب بازکرد وبس و فقط به او تکیه کرد و بس
چهارمین فایل از سلسله سفرنامه فصل اول اختصاص داده شده به بحث توحید و یکتاپرستی و ایکه فقط وفقط خدا را راه گشا بدانیم وبس ایکه باور داشته باشیم خداوند محافظ ما است و خدا تمام موانع و سدّ هایکه سَر راه پیشرفت مان قرار دارد را بطرف میسازد و خداوند ماوراء فکرهای مان توانائی و قدرت حل مسائل و مشکلات مان را دارد
قسمیکه استاد گرامی فرمودند که موفقیت مان زمانی تثبیت میشود و پیشرفت اساسی و اصلی مان زمانی 100% میشود که فقط وفقط الله را قادر مطلق بدانیم و به او تکیه کنیم آنگاه استرس ، غم ،اظطراب و فشارهای روحی و روانی را تجربه نخواهیم کرد
استاد عباسمنش دوست دارن ک ما از تجربیات خود محور فایل ها و یا هم محصولات حرف بزنیم و ای کار باعث میشه که همه مان با اشتراک گذاشتن تجربیات مون به همدیگه روحیه مضاعف بدهیم
در زمان تلاوت سوره مبارکه طلاق آیات 2 و 3 با خودم میگفتم این آیات را چی قسم میشه در زندگی عملی کرد، کسیکه تقوای الهی را پیشه خود سازد برایش رزق و روزی فراوان که از حساب کردن نیست را خواهیم داد و یا هم ،هرکسیکه بخدا توکل کرد خدا از جاه و راهی برایش روزی میدهد ک هرگز او گمان و باورش را نمیکند یعنی شخص متوکل به الله شگفت زده خواهد شد همیش این را با خود میگفتم ک این را چی قسم در زندگی عملی تجربه کنم
بالآخره تا روز موعد فرا رسید و من این آیات را تجربه کردم ، همیش باور داشتم که تا مدد و کمک برادرم نباشد من نمی توانم نامزد بشم مصارف زیاد است ” شرک ورزیدن” تا ایکه برایم واضح شد که برادرم نمیخواهد برایم کمک کند در مسئله ازداوجم خوب من گفتم که خداوند کمکم میکند قسم میخورم من 1 تومان هم نداشتم و به باور ایکه خداوند من را کمک و یاری خواهد کرد نامزد شدم و خداوند هم طبق آیات زیر به وعده خود وفا کرد بخدا قسم برای من از راه های کمک شد که اصلن فکرش را نمیکردم حیرت زده شدم ، کسانی برایم کمک کردن ک اصلن اونها را نمیشناختم و تا حال هم ندیدم و بعد از دوسال نامزدی 20 روز پیش جشن عروسی من بود و خدا را بابت این همه رُخ داد های مثبت و با نشاط شکر و سپاس میگویم
وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ
إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً
هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او قرار میدهد،و او را از جایی که گمان ندارد، روزی میدهد،و هر کس بر خدا توکل نماید، خدا او را کفایت میکند،
و خداوند فرمان خود را به انجام میرساند، همانا خدا برای هر چیزی اندازهای داده است
خداوند خیلی قدرت دارد خیلی فراتر از فکر و باور های من و شما زهر زمانیکه تکیه گاه مان قدرت خداوند باشد صاحب همه چیز میشویم
خدا را شکر میگویم ک برایم از راه های مختف کمک و مدد خود را میرساند و همچنان ممنون استاد عزیزم عباسمنش هستم در خدا شاد و بانشاط بمانید