هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم می‌گویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
درود فراوان خدمت استاد عزیزم و خانوم شایسته محترم و تمامی همسفران گل
این فایل رو چندین و چندبار قبلا گوش داده بودم و باز هم با گوش دادن دوباره پیام و آموزه ای جدید دریافت کردم.
هرچقدر به گذشته رجوع میکنم و هرقدر اتفاقات زندگیم رو مرور میکنم بیشتر به این موضوع ایمان میارم که هرجا تونستم تضادهامو شرایط نادلخواهمو ترسهامو نگرانیهانو و حتی بن بستهای زندگیمو با تمام وجود به خدا بسپارم و قلبا به احساس خوب و آرامش برسم به طرز اعجاب انگیزی اون مساله ناپدید شده یا از یه جایی حل شده که اصلا یک درصد هم بهش امید نداشتم.و در مقابل هرجا که ترسیدم هرجا که شک کردم هرجا که به یه آدم یا یه جریانی به جز خدا قدرت دادم یا ازش ترسیدم یا نگرانش شدم یا بخاطر رفتم تو استرس و تشویش اون موضوع هر لحظه پیچیده تر و پیچیده تر شد یا بزرگتر و فجیع تر شد و انقدرعذاب آور و غیر قابل حل شد که انگار وسط یه گرداب گیر افتادم.واقعا با درک موضوع اعتماد حقیقی به خدا تو هر زمینه و جریانی بیشتر به این نتیجه میرسم که مهمترین و اصلی ترین کار من رسیدن به احساس خوب از جنس ایمان از جنس تسلیم و از جنس آرامشی که بابت سپردن بی چون و چرای مسائل به خداونده.فقط همین یه کارو اگر بتونم به موقع درست و هرقدر بیشتر و عمیق تر انجام بدم دیگه تو هر مسیری تو هر تضادی تو هر شرایط خاص و ناشناخته ای قطعا میتونم با موفقیت و تسلط کامل پیش برم .چقدر احساس دلگرمی به نیرویی که یقین داری همه کاره اونه قدرت اصلی اونه اصلا رئیس همه اونه لذت بخشه چقدر این آرامش ارزشمنده.
چقدر زندگی بدون ترس و استرس زیباست.
من انقدر تو زندگیم ترس و استرس و نگرانی رو تجربه کردم که الان وقتی با این آگاهی ها با این مدل از تسلیم و اطمینان به خدا تو لحظاتی که میتونم ذهنم رو کنترل کنم و با وجود شرایط نادلخواه به آرامش درونی برسم هرچند کوتاه هرچند ناکامل ولی انقدر این حس زیباست و آرامبخش که حاضرم برای تقویت و ادامه دار بودنش هرکاری کنم هر تمرینی هر تعهدی هر جهاد درونی.راه زیادی دارن هنوز برای اینکه از اون آدم استرسی و همیشه نگران تبدیل بشم به یک انسان خداگونه و در آرامش الهی ولی همین که تو این مسیر هستم و دانش آموز رو به پیشرفت هستم خدارو شاکرم.و چقدر این فایل برای این روزای من به موقع بود خدایا شکرت.اگه یادتوت باشه پریروز گفتم ده روز وقت دارم برای پرداخت یه بدهی و هیچ ایده ای ندارم.الان بزرگترین چالشم کنار اومدن با استرس و نگرانی همین موضوعه و این فایل چقدر بهم کمک کرد و چقدر الهام بخش و راهگشا شد برام.برای هممون ایمانی از جنس ایمان ابراهیم و تسلیم و اعتماد حقیقی رو از خداوند خواستارم.در امان خدا باشید.