هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم می‌گویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
به نام حضرت حق
سلام به استاد عزیز و مریم جان شایسته
آرزوی شادی و دل خوش براتون دارم
ردپای من از روز سوم روزشمار تحول زندگی:
اگر می خواهیم جمله ایمانی که عمل بیاورد نه حرف مفت بزند را درک بکنیم باید شخصیت حضرت ابراهیم را بهتر بشناسیم , اگر می خواهیم توحید عملی را یاد بگیریم باید آیاتی که مربوط به این شخص است را مطالعه کنیم , اگر می خواهیم معنای توکل و تسلیم بودن را بفهمیم باید خلیل الله خداوند را بشناسیم باید انسانی را بشناسیم که متفاوت هست
واقعا ابراهیم چه کسی است؟
هنگامی که حضرت ابراهیم احساس کرد که باید به ماموریت برود ، کودک خردسال خود را تنها گذاشت و رفت. تفاوت ما و حضرت ابراهیم این است که او تسلیم است و باور دارد که خداوند حمایتش می کند
بعد بیست سال که برمیگردد نه برای دیدن فرزند بلکه او را در راه خداوند قربانی کند چون تسلیم خداوند بود تسلیم بودن بعنی خود را رها کردن و به خداوند سپردن و ایمان داشته باشیم که او حمایت و کمک می کند و شرایط جوری پیش می رود ,دستان خدا واتفاقات , که بارمان روی زمین نمی ماند.
وقتی تسلیم خداوند باشیم و ایمان داشته باشیم که خداوند خیر ما را می خواهد آن وقت ما را به مسیر های درست هدایت می کند و تنهایمان نمی گذارد در آن صورت همیشه احساسمان خوب است چون همیشه ایمان داریم که خداوند هست و کمک می کند و پیش میرویم و خسته نمی شویم و شجاع تر می شویم و به دل ترس هایمان با قدرت میرویم.
نشانه تسلیم بودن و ایمان داشتن , احساس خوب است مثلا اگر اتفاق بدی رخ دهد یا عزیزی را از دست بدهیم ، زندگی مان را که از دست نمی دهیم چون تسلیم خداوند هستیم و حتما خیرتی داشته و اتفاقات جزئی از طبیعت جهان است
به دلیل تسلیم بودن ابراهیم است که این قدر این شخصیت برجسته است و خداوند ابراهیم را انسان کامل معرفی می کند.
اگر ابراهیم توانسته چنین ایمانی داشته باشد پس ما هم می توانیم ، اگر توانسته تا این حد روی خودش کار کند ما هم می توانیم , اگر ابراهیم توانسته ترس هایش را بریزد و به دل ترس ها برود ما هم می توانیم و ایمان داشته باشیم که الله هدایت می کند
امیدوارم که همه ما تسلیم خداوند باشیم و در زندگی تلاش کنیم که ایمانی چون ایمان ابراهیم داشته باشیم
تقدیم با عشق 💙