هر زمان که آیهای درباره ابراهیم میخوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همهی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش میرود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش میآید، به گونهای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوستداشتنیترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوهای حسنه میخواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگیام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همهی افرادی که میخواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم میگویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم میوانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگیمان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانهی اهدانا الصراط المستقیم، از عهدهی کنترل ذهنمان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
🌺به نام خدایی که جان آفرید
سخن گفتن اندر زبان آفرید
خداوند بخشندهی دستگیر
کریم خطا بخش پوزش پذیر
عزیزی که هر کز درش سر بتافت
به هر در که شد هیچ عزت نیافت🌺
نوشته ی سوم سفرنامه ام با نام خداوند ِ
جان آفرین که عزت ، همه مخصوص اوست و هر آنکه تسلیم امر رو باشد ، آغاز می کنم.
(و للله العزه جمیعا )
سلام به استاد عزیزم و هم خانواده های هم فرکانس من که دیده ی زیباشان ، نوشته ی مرا
می خواند.
استاد ِ ما از حق گرا بودن حضرت ابراهیم می گفتند.
در مورد تسلیم بودن و اعتماد تمام و کمالش به پروردگار که سبب شد فرزندش رو هم به خاطر کلام خداوند به قربانگاه ببره.
چرا که به پیام خداوند ایمان داشت . ایمان داشت که اگر خداوند این طور می خواد پس این درسته . خدا به بهترین شکل هدایتش می کنه .
و این ایمان در اسماعیل هم بود که سر سپرد و گفت اگر خداوند فرموده پس باید تسلیم باشیم پدر .
من ابتدا باید ذره ای کوچک از این تسلیم بودن رو وارد زندگیم کنم ،اون وقت سراسر از هر طرف آرامش و خوشبختی میاد .
و ذره ذره به اسلام خودم بیافزایم.
قدم و قدم با درک بهتر و بیشتر قوانین کیهانی ، سرسپردگی ما هم در برابر الله مون بیشتر میشه و ما ابراهیم گونه تر میشه .
ابراهیم گونه یعنی خدا گونه .
یعنی همان که در محمد هم بود.
یعنی همون چیزی که روح همه ی ما هم هست .
پس برای کسب این ویژگی باید فاصله ی ذهن و روحم رو کم کنم .
هر چه بیشتر از دغدغه های نفسانی و شیطانی فاصله بگیرم و بهشون توجه نکنم ، بیشتر رنگ خداوند رو می گیرم .
همون طور که الله عزیزمون فرموده ابراهیم برای همه ی ما الگو و اسوه ای نیکو است از یکتا پرستی و سر سپردگی.
الان در این مکان و این جایگاه نمی تونم میزان حق گرا بودن ابراهیم رو متوجه بشم .
اما با توجه به جایگاهم و مدارم اگر آنچه رو که از حق گرایان می شنوم و درک می کنم ،بیشتر و بیشتر در عملم نشون بدم . بیشتر رشد می کنم . بیشتر ذهنم رنگ روحم رو می گیره.
فاصله هرآن کمتر میشه . هر لحظه به ابراهیم بودن نزدیک تر میشم .
و اون سرپردگی اگر به حد اعلاش برسه ، چه بسا که ما هم خلیل خداوند بشیم .
چه دلنشین هست که خداوند تو رو دوست خودش معرفی کنه .
و بگه جایگاه امنش نزد منه.
( فی مَقعد صدق ، عند ملیک مقتدر ).
باور دارم که من به این دنیا برای اینکه خدمت بزرگی به بشریت کنم پا گذاشتم .
به دنیا اومدم که در یک تخصص به سر حد اعلا برسم . و خدمت ماندگاری انجام بدم .
اما هنوز نتونستم پیداش کنم .
چرا تسلیم گونه این رو به خداوند نسپرم که خداوندا در بهترین مکان و بهترین زمان به من الهام کن که اون کار چیه .
و تو چون به پروردگارمون اعتماد داری ،از هر لحظه ات لذت ببر .
مسیرت رو به شادی و در حال کسب توحید بیشتر بگذرون و توحید رو وارد عملت کن .
توحید عملی چیزی نیست که پیشتر به تو آموخته بودند .
انجام کارهای فیزیکی که به زور انجامشون می دادی که خداوند تو رو به بهشت ببره یا وارد جهنم نکنه . در حالی که دلت پر از نگرانی و دلهره بود . با زاری و نگرانی خدا رو صدا می زدی که نشون بدی تو هم در عمل موحدی .
نه این نیست ،
این رو کسایی به تو آموختند که خودشون از توحید بی بهره بودند . و اسلام رو وارونه شناخته بودند .
اسلام یعنی اون قدر به الله مهربان اعتماد داشته باشی ، ایمان داشته باشی ، توکل کنی که همون طور که نگران کمبود اکسیژن جو نیستی نگران چیزی نباشی.
بگی خداوند منو به بهترین راه ها هدایت می کنه .
بگی هر حرفی که خداوند متعال بزنه ، عین حقه .
حقیقته .
باید سرسپرده ی اون باشم .
چرا ؟
چرا سرسپرده باشم ؟
چون خداوند بهترین ها رو برای من می خواد.
ایمان قلبی و یقین تمام دارم که خداوند بهترین ها رو برای من می خواد .
و اگر می گه این راه رو برو ، بدون نگرانی و با سرسپردگی برو چرا که خداوند برای تو بهترین ها رو در این مسیر قرار داده .
پسرت رو به قربانگاه ببر .
و پسر، تو ، پدرت رو در این راه یاری بده و تو بیشتر از بیشتر تسلیم باش .
چرا که خداوند برای شما بهترین ها رو در این راه قرار داده .
البته که نجوا های شیطان هم هست .
شیطان دشمن آشکار و عیان که قسم خورده انسان ها رو گمراه کنه .
و کارش تنها دادن وعده های دروغینه .
هیچ کنترلی بر انسان داره ، نمی تونه به زور تو رو از مسیر هدایت دور کنه . اما اگر به وعده هایش گوش بدی از اصحاب جحیم خواهی بود .
برای اینکه از اصحاب جحیم نباشی ، تنها باید از شیطان دوری کنی ، قرار نیست بجنگی.
فقط کافی هست در مسیر هدایت خداوند باشی .
چرا وقتی که در صراط مستقیم هستی ، همزمان نمی تونی در انحراف از این مسیر باشی .
همونطور که هم زمان نمی تونی به دو تا چیز فکر کنی .
همونطور که وقتی به خداوند فکر می کنی ،نمی تونی هم زمان به شیطان فکر کنی .
و همون طور که وقتی در ذهنت افکار غیر خدایی هستند ، افکار خدایی نمی تونند اونجا باشند .
(چرا که
همین که آفریده ای نگاهمان را به خویش معطوف کند ما را از راه آفریدگار باز می دارد. )
در ابتدای مسیر ، یا بهتر بگم پیش از شروع مسیرت با خداوند عهد بستی که جز او را عبادت نکنی ،شیطان رو عبادت نکنی و تنها خداوند رو عبد باشی که این راه مستقیم هست .
( أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ ،وَأَنِ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ)
و عبادت یعنی چه ؟
عبادت از واژه ی عبد میاد ، بهمعنای پرستش و اطاعت خاشعانه و نهایت خضوع است.
همون طور که ابن سینا گفته :(العباده هیَ غایه الخضوعِ و التّذلّل)
عبادت نهایت سرسپردگی هست ، نهایت ابراهیم گونه بودن هست .
عبد ، سر سپرده و تسلیم آیه ی( وَتَوَکَّل عَلَى اللَّهِ ۚ وَکَفىٰ بِاللَّهِ وَکیلً) است .
بر خداوند توکل می کنه و برایش کافی است که خداوند حافظ و مدافع او باشه .
برایش کافی است که هدایتگر او خداوند است .
کشتی جهان ناخدایی دارد که اگر در برابر او اسلام تمام و کمال داشته باشی در این جهان با نهایت شادمانی و ثروتمند و سلامتی و عزت نفس و روابط عالی زندگی می کنی .
و پس از مرگ به گونه ی رَاضِیَهً مَّرْضِیَّهً به لقای الله مهربان می رسی .
هم تو از او خوشنودی و هم او از تو خشنود است .
پس رسالت بزرگ من به من گفته میشه و من با اعتماد و اطمینان اون رو به خداوند می سپارم .
نگران مسائل مالی نیستم چرا که می دونم هر چه بیشتر برای این جنبه ی زندگیم آگاهی های ناب خداگونه رو کسب کنم ، ثروتمند تر میشم .
و پروردگارم رو سپاس که در این سایت آگاهی های فراوانی هست .
به خداوند اطمینان دارم او یاریگر من خواهد بود تا پله های تکاملم رو طی کنم و هر روز بهتر و شاد تر و توحیدی تر از دیروز زندگی کنم .
بهترین منابع هدایت من رو متناسب با جایگاهم در صراط مستقیم به من هدیه می ده ، در اختیارم قرار می ده تا روز به روز بهش نزدیک تر شم .
چرا که هر چه از خداوند بخواهی به تو می دهد .
بهشت بخواهی بهشت
جهنم بخواهی ،جهنم می دهد .
نگران روابطم نیستم ، روابط خانوادگی و اجتماعی خودم رو به خداوند می سپارم ..
نگران رابطه ی عاطفی خودم نیست .
اگر تسلیم پروردگارم ، باید وقتی نشانه هایش رو درک کردم ، خاضع و سرسپرده باشم و با توکل کامل به او ،به الهام و گفته هایش عمل کنم .
چرا که من رو به بهترین ها هدایت می کنه .
🌺خداوندم سپاسگزارم از تو 🌺
استاد عزیزم ممنونم که به من فرصتی دیگر برای نوشتن دادید ❤️ جدیدا عاشق این شدم که خودم رو بیان کنم .آرامشم رو بیشتر می کنه . راه رو برام شفاف تر می کنه.❤️
سپاسگزارم استاد قشنگ همه ی ما
و قشنگ یعنی تعبیر عاشقانه ی اشکال .
🌺ناتانائیل همچنان که می گذری ،به همه چیز نگاه کن و در هیچ جا درنگ نکن. به خود بگو تنها خداست که گذرا نیست…🌺
🍀در پناه الله یکتا🍀