هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم می‌گویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
سلام به همه دوستان
روز سوم سفرنامه .من دیروز این فایل گوش کردم .منتظر فرصتی بودم که فایل دوبار گوش کنم و بیشتر بهش فکر کنم ولی از همان صبح تا شب یکسری اتفاقات ناخواسته افتاد که همه مربوط به روابطم بودم و هرچه خواستم کنترل ذهنم داشته باشم نشد و تمام دیروزم را خراب کرد و اصلا نتوستم از تمرینات استفاده کنم و حالم خوب نگه دارم و فرکانسم بالا ببرم همیشه وقتی شروع می کنم منظم رو خودم کار کنم یک اتفاقات عجیب و غریب می افته و تمام انرژی من رو می گیره و من طبق معمول با رفتارهای قبلی به آن اتفاقات واکنش نشون می دهم و اوضاع خرابتر از قبل می شه و در آخرهم ناامید از انجام تمرینات واینکه می تونم اوضاع درست کنم (با کنترل ذهنم و حفظ ارامش و حال خوب ) یا اعتماد به نفسم از دست می دهم . وباز تو تله مشکلات قبلی و حال بدی خودم گرفتار می شم ومی گم یا منم نمی تونم قانون اجرا کنم یا نکنه اصلا این قانون کار نمی کنه اما بیشتر فکر می کنم من خیلی ضعیف هستم که بتونم قانون کامل درست اجرا کنم و به این خاطر اوضاع من دایم خراب می شه ولی با خودم می گم استاد و خیلی از بچه ها از این قوانین استفاده کردند و موفق شدندپس مشکل منم.انشاله یک روز بیاد که منم بتونم تسلیم کامل خدا باشم این کامنت نوشتم که تعهدم برای بودن در این مسیر داشته باشم
سلام خیلی ممنونم دوست عزیز.از حسن توجه و نکات مهمی که بهم گفتید خیلی ارزشمند هستند: مساله فاصله فرکانسی و طی کردن مسیر تکاملی و مهمتر از همه کمالگرایی که بهشون توجه نکرده بودم .بله شما خیلی درست گفتید . دیروز که داشتم فایل روز ششم گوش می کردم متوجه این مشکل اصلی ام که طی نکردن تکامل هست شدم و از دیروز برنامه دارم که با قدمهای کوچکتر به قول شما فاصله فرکانسی ام کم کنم . حتما به توصیه شما توجه می کنم و سعی می کنم کمال گرایی رو کمتر کنم تا اعتماد به نفسم پایین نیاد و با انرژی بیشتری به خودم کمک کنم .خیلی ممنون از حضور گرم تون و آگاهی زیبای که با من به اشتراک گذاشتید.