هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم می‌گویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
به نام الله هدایتگر
سلام برهدایت شدگان الهی
من باوردارم که تمام اتفاقات زندگی من به خاطرافکاروباورهاوفرکانس هایی هست که به جهان هستی ارسال میکنم
این فایل نشونه من بودبه لطف الله مهربان
تقریبا1ماه پیش مادرم روازدست دادم وخیلی برام سنگین بودخیلی واقعازیاد
اگرقبل ازاشنایی بااستاداین اتفاق رخ میداد100٪افسردگی شدیدمیگرفتم وماه هاحالم بدبوداماباکمک ازاموزش های استادعزیزم سعی کردم زیادتوحال بدوغم وغصه نباشم وبدونم که مادرم جاش عالیه وبه بهترین جارفته والان شاده وحالش خوبه وبرگشته به خونه اصلیش
واین تضادواین سختی باعث شده من بیشتررشدکنم وتغییربنیادین دروجودمن شکل بگیره وبیشترمتعهدباشم برای تسلیم بودن برای رهابودن برای احساس خوب داشتن
وقتی مثل حضرت ابراهیم توکلت فقط به خداباشه ورهاباشی وبدونی که بارت روی زمین نمیمونه وبه خداونداعتمادکنی قطعابدون که سعادت نصیب توخواهدشدوخدابه شجاعت توپاسخ میده وتوروهدایت وحمایت میکندودستان خدادندبه کمک تومیان
چندروزه فکرم درگیریک مسئله کاری هست والان خدابهم گفت توبسپاربه من توحرکت کنم قدم برداربقیش بامن بهت میگم کجابری کجابرات خوبه کحابرات بده من بهت میگم توبرودل ترس هات
ببین اگه حضرت ابراهیم تونسته پس توهم میتونی اونم یک انسانه مثل خودت
وقتی بدونم خداکمکم میکنه رهامیکنم خودم رووایمان دارم که خداحمایتم میکنه وهدایت میکنه منو
ملاک ایمان وتسلیم بودن احساس خوب وارامش درونیه
کافیه خودمون به احساس بهتروبهتربرسونیم اونوقت هدایت های خداوندمیان وکمکت میکنن دستان خداوند
من پشتم گرمه
اگه الان پدرم رو7سال پیش ازدست دادم ومادرم رو1ماهه پیش امابازم میدونم که یک خدادارم که کارهای منوانجام میده ونگران نیستم
من پدرمادرندارم تواین سن اماخدارودارم یک خدای بینهایت وهاب ورزاق که عاشقه منه ویک لحظه منوتنهانمیزاره
مردم رودورمن جمع میکنه وهمه به کمک من میان
من فقط وابسطه به خدام نه هیچ کس دیگه ای
خدایاکمکم کن که منم ابراهیمت باشم وواردترس هام بشم وسربلندبیرون بیام وایمانی مثل ایمان ابراهیم بهم بده
خدایاشرک روازوجودمن پاک کن
خدایاکسبوکارخودم روبه تومیسپارم وتوبهم ایده بده وهدایتم کن
خدایاتوحیدرودردل من جاری کن
شادوموفق باشید
به نام الله هدایتگر
سلام دوستان خوبم
من باوردارم که تمام اتفاقات زندگی من به خاطرافکاروباورهاوفرکانس های منه که به جهان هستی ارسال میکنم
حتی تصورش هم برام سخته که بیای بچتوقربانی کنی وسرشوببری
قران میگه پیروائین ابراهیم باش که اوموحدبودومشرک نبود
واقعاچقدرحاظریم قربانی کنیم تابه هدفمون برسیم
دوستان نامناسب فضای اجتماعی حمایت نکردن ازفرزندان
چقدرحاظریم بریم تودل ترس هامون ترس هایی که مارودربرگرفتند
چقدرازاین جمله لذت بردم=نشانه ایمان وتسلیم بودن احساس خوبه یعنی این که مبدونی که خدادندحمایتت میکنه وهدایتت میکنه وبارت روی زمین نمیمونه ودستان خداوندبه کمک تومیان
این که شجاع میشم وحرکت میکنم ونمیترسم
ترس یعنی شرک ورزیدن یعنی باج دادن به عوامل بیرونی
ترس یعنی ازنقطه امنت خارج نشدن
اگه ابراهیم تونسته تااین حدتسلیم باشه پس منم میتونم ابراهیمی عمل کنم اگه یک نفرتوی جهان یک کاری روانجام داده پس منم میتونم انجام بدم
ابراهیم الگوی همه ماست دراجرای توحیددرعمل
یک شخصیت خاص ودوست داشتنی
من عاشق شتیدن وخوندن ودیدن زندگی نامه افرادموفق وثرتمندم ودرتمام زندگی انهارگه هایی ازتوحیدوتسلیم بودن رودیدم ودیدم چطوردرهابازمیشه برای چنین افرادی ومعجزات رومیبینم
خدایاازت میخوام که ترس هام کمتربشه وشجاع تربشم وراحت تربرم تودل ترس هام چون توحامی وهدایت گرمنی وتنهام نمیزاری
شادوموفق باشید
به نام الله هدایتگر
ردپای من روزسوم
وقتی تسلیم امرپروردگارمون باشیم وبه اواعتمادکنیم وازهیچ چیزی نترسیم ایمان مامثل ایمان ابراهیم حنیف (ع)ومثل استادعباس منش عزبزمیشه
واقعاترس هامارودربرگرفتنداماخداروشکرمیکنم اززمانی که بااستادعزبزم اشناشدم توکل من بیشترشده وترس هایم کمترشده ولی هنوزخیلی زیادن
ایمان به غیب=وقتی بدونی که کسی هست که دستت رورهانمیکنه وبارتوروی زمین نمیزاره
بدونی که کسی هست حتی وقتی هیچ کس پیشت نباشه ولی یک نفرهست که حواسش بهت هست
بدونیم که ماروحمایت میکنه وهدایتمون میکنه
چقدرمن مشرک بودم وهنوزهم هستم
چقدرقدرت دادم به ادم هامخصوصاادم های ثروتمندالله اکبرخدایامنوببخش ومیدونم تومنومیبخشی چون من باخدایی اشناشدم که خدای صلح ودوستیه نه یک خدای جلادوستم گر
خدای من خدای اسونی هاست
خدای من خدایی هست که وقتی میگه=
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ ۖ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ
ـــــــــــــــ
و زمانی که بندگان من درباره من از تو سؤال کردند، پس قطعا من نزدیکم و جواب کسی را که دعا کند و مرا بخواند می دهم. پس باید مرا اجابت کنند و به من ایمان بیاورند، شاید ارشاد شوند
(سوره البقره، آیه 186)
إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَىٰ
ـــــــــــــــ
«هدایت بر عهده خدا است»
قطعا هدایت بر عهده ما است.
(سوره اللیل، آیه 12)
وَلِلَّهِ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَکَّلْ عَلَیْهِ ۚ وَمَا رَبُّکَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ـــــــــــــــ
«علم غیب مخصوص خدا است»
و علم غیب و اسرار آسمانها و زمین مخصوص خدا است و همه کارها به سوی او برگردانده می شود. پس او را پرستش کن و بر او توکل کن و پروردگارت از آنچه انجام می دهید غافل نیست.
(سوره هود، آیه 123)
خدایابه من ایمانی ابراهیمی عطافرماکه بتونم تسلیم امرتوباشم
خدایامن به هرخیری که ازطرف توبه من برسه فقیرم
خدایاماروهدایت کن به راه کسانی که به انهانعمت داده ای ونه گمراهان
وَعَدَ اللهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَمَسَاکِنَ طَیِّبَهً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللهِ أَکْبَرُ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
ـــــــــــــــ
خدا به مردان و زنان با ایمان، باغهائی وعده داده که از زیر درختانش نهرهائی جاری است. همیشه در آن بهشتها خواهند بود و نیز خانه های پاکیزه ای در بهشتهای عدن به آنها داده می شود و خشنودی خدا از آنها برتر و بالاتر از همه اینها است. آن همان سعادت و رستگاری بزرگ است.
(سوره التوبه، آیه 72)
شادوموفق باشید
احمدفردوسی