هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم می‌گویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
به نام الله مهربان و سلام به استاد فرزانه ومریم بانوی عزیز و همه ی دوستان عزیزم و خدا قوت میگم به همه ی عزیزان
خدای مهربان را بینهایت سپاسگزارم که بر من منت نهاد و مرا در مسیر پندگی اش که آرزوی همیشگی من بوده یاری فرمود و با این خانواده ی صمیمی و الهی هم مسیر کرد
گرچه راهی سخت است کنترل ذهن و سپردن تمام مسائل زندگی به دست پر توان نیروی برتر با این باورهای مخربی که از اوان کودکی در وجود ما شروع به شکل گرفتن کرده وهمینطوربه صورت دیدن و شنیدن و لمس کردن با ما همراه شدن و ریشه دووندن تو وجودمون
ولی من این روزها بی که توفیق پیدا کردم از آموزه های استاد بزرگوار م و عزیز دلشون و همراهی همه‌ی عزیزان خانواده صمیمی عباسمنش استفاده کنم یاد گرفتم که خداوند عنایت ویژه به ما داشته که هدایتمون کرده به این مسیر زیرا هیچ برگی از درخت نمی افتد مگر به اذن او ، پس خودش خواسته و یقین دارم که از این به بعد هم خودش راه رو برامون هموارمیکنه . با او و توکل به او همه چیز ممکن میشود به قول استاد عزیزم خداوند حضرت ابراهیم ع را به عنوان الگویی زیبا برای ما قرار داده و همانطور که این بزرگوار توانست بر نفسش پیروز شود و کنترل ذهنش را بدست گرفته و عاشقانه تسلیم امر خدایش شود و اعتماد کند به این نیرویی که همه چیز در دستان پر قدرت اوست ما هم حتما میتوانیم فقط باید شاگردانی خوب باشیم و درسها را خوب یاد بگیریم و تمریناتمون رو انجام بدیم و خودمون رو با خیال راحت بسپاریم به دستان پر قدرتش و در همه ی مواقع حتی در بدترین اوضاع ممکن فقط به زیباییها بیاندیشیم و بدانیم که خدا ی مهربونم مواظبمونه فقط و فقط سعی کنیم حسمون رو عالی نگه داریم
امیدوارم درس رو خوب یاد گرفته باشم وان هم خلاصه اش میشود قربانی کردن نفس برای رسیدن به خدای مهربونم .
دوستون دارم
موفق و پیروز باشید
سلام ساناز جان خیلی عالی بیان کردید واقعا لذت بردم منم واقعا موندم که حضرت ابراهیم ع چه باور فوق العاده قوی نسبت به خداوند داشتند . راه دوری نرویم استاد عزیز و بزرگوارمون هم همینطور . مگه میشه ؟
من خودم شاید بیش از چهل ساله که دارم تلاش میکنم هنوز خیلی راه دارم تا اینچنین باورهامو درست کنم واقعا استاد عزیز خالصانه این راه رو طی کردندو تجربیاتشان رو خالصانه در اختیار ما می گذارند . من ایمان دارم که خداوند بخاطر خلوص نیت و همت و پشتکاری که استاد عزیز و خانم شایسته ی عزیزمون داشتند خداوند عنایت ویژه ای بهشون داشته ودارند به شما هم تبریک میگم که اینقدر خوب قانون رو درک کرده و شاگرد خوبی بودید و عالی دارید مراحل تکامل رو طی می‌کنید خوش به سعادتتون
موفق باشید