هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم می‌گویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
سلام به دو کبوتر عاشق
دو استاد زندگی
روز سوم
انقدر حس خوبی دارم نسبت به خدا به قرآنش به خودم به هر آنچه که در این سایت می آموزم
به رهایی از هر آنچه که تا بحال در بندش بودم
به این محیط سراسر عشق
به امیدی که در تمام وجودم رخنه کرده
خدایا هزاران بار به درگاهت شکر
بخدا که هر چی جلوتر میرم این مسیر رو بیشتر شگفت زده میشم از وقتی تعهد جدی به خودم دادم یک چیزایی از این فایلا برام به وضوح میرسه که خودم میگه خدایااااااا یعنی چی؟درک میکنم
خدا وقتی جدیت منو میبینه هدایتش رو آشکارا ارزانی ام میکنه به خودش قسم که همینه و همینه
خدایا شکرت
یاد گرفتم که بهترین شکلی که ما بخوایم از بچه هامون حمایت کنیم اینه که از اونا حمایت نکنیم عجب درسی!عجب نکته ای
وقتی من تسلیم باشم
وقتی من ایمان داشته باشم
بدونم خداوند خیر منو میخواد
خداوند منو به مسیرهای درست هدایت میکنه
بدونم که خدا منو تنها نمیزاره
من حالم خوبه!
آره آره دقیقا همینه و قتی مسئله ای پیش بیاد و من این حد از ایمان رو بخدا داشته باشم حالم خوبه
و از این حال خوبه که میفهمم مسیرم درسته
ولی اگه توهم بزنم که من به خدا ایمان دارم ولی حالم بد باشه یعنی من یک عدد بی ایمان هستم
خدایا ازت ممنونم که منو آگاه میکنی
خدایا ازت ممنونم داری بیدارم میکنی
خدایا ازت ممنون بهم فرصت نفس کشیدن دادی تا بفهمم دنیایی رو که در اون زندگی کردم و نفهمیدمش نه تنها دنیارو بلکه خودم و خودت رو
گفتید زندگی حضرت ابراهیم تو قرآن رو مطالعه کنید پرسیدم از کجا شروع کنم جواب آمد سوره ابراهیم
باز کردم آیه اول رو و بسیار شگفت زده از این آیه و شروعش
الر ۚ کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ﴿١﴾
الف، لام، راء. [این] کتابی است که آن را بر تو نازل کردیم تا مردم را به اجازه پروردگارشان از تاریکی ها [یِ جهل، گمراهی و طغیان] به سوی روشناییِ [معرفت، عدالت و ایمان و در حقیقت] به سوی راه [خدایِ] توانای شکست ناپذیر و ستوده بیرون آوری. (1)
خدا به زبان ساده میگه این کتاب را نازل کردیم بر تو برای خارج کردن مردم از تاریکی ها به سوی روشنایی به اجازه پروردگارشان، بسوی راه شکست ناپذیر و ستوده
دقت کنید راه خدا و راه درست راه شکست ناپذیره و ستوده و من رسیدم به یه جمله شما که تو فایل ظلم به خود از دیدگاه قرآن گفتید اصلا وقتی با انرژی منبع هماهنگ باشی اصولا اشتباه نمیکنی،وقتی هماهنگ باشی با خداوند شما هدایت شده هستی
ویا در جای دیگه ای گفتید وقتی خدا کسی رو بخواد بکشه بالا اگه همه جهان بخوان بکشنش پایین نمیتونن و همینطور بالعکس
واااای خدای من خدای من مرسی مرسی مرسی ازت
الحق که گفتید موارد نوشته شده در پرانتز نظرات شخصی خوده مترجم هست و اینکه این کتاب چقدر خوندنش واسم شیرین و جذاب شده
این آیه برام یه نشونه است که مسیری که در پیش گرفتم یه مسیر شکست ناپذیره
همونطور که شما تو این فایل گفتید وقتی ایمان دارم حالم خوبه احساسم خوبه پُشتم گرمه و پیش میرم،نااُمید نمیشم خسته نمیشم ترس ها منو در بر نمیگیره شجاع میشم حرکت میکنم من ایمان دارم خدا کمکم میکنه من تسلیم امر پروردگارم
آخ آخ آخ برم ادامه بدم خوندن آیات شیرین خدا که من این آیات رو به چشم یه نامه از طرف خدا واسه خودم میبینم
نامه ای که هردفعه خدا برام میفرسته و بهم امید روحیه و خبرهای خوب میده و من پشتم گرمه خداست
خیلی دوستتون دارم
به امید دیدار