هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم می‌گویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
به نام خداوند عزیزم
سلام به استاد جان و خانم شایسته عزیز و بچهای گل سایت
استاد چقدر این بحث توحید و اسم حضرت ابراهیم فرکانسش عجیبه که هر وقت ازش فایلی از شما میشنوم یا مطلبی توی قران میخونم ، نه تنها سیراب نمیشم ازش ؛ که اتفاقا هر روز تشنه تر میشم و دوس دارم بازم از توحید و ابراهیم بخونم و بشنوم ؛
من چند ساله به عنوان تمرین فیلم ابراهیم خلیل الله رو هر چند ماه یکبار میبینم و با اینکه خیلی زیاد دیدمش ولی هر بار دوباره میبینمش واقعا منقلب میشم ، مخصوصا اون صحنه هایی که با قدرت و با توکل قوی به خدا با نمرود حرف میزنه ، یا اونجاهایی که از توحید و یگانگی خدا با پدرش آذر و اطرافیانش‌صحبت میکنه ؛ اونجایی که تو صحرای گرم عربستان زن و بچش رو رها میکنه ، اونجاهایی که شیطان بخاطر تفرقه انداختن بین هاجر و ساره نجوهای زیاد میکنه و ابراهیم تو اون لحظات سخت چجوری ایمانشو نشون میده و با خدای خودش صحبت میکنه ؛ چون فیلم به صورت تصویری هست انگار خیلی بیشتر بمن میچسبه و ملموس تره ؛
چقدر زیاد این بحث توحید که طی این سالها از فایلهای شما و آیات قران یاد گرفتن شخصیت منو رشد داد ، از آدمی که پر از شرک و ترس بودم ، از ادمی که چقدر زیاد آدمهای دیگه رو بت میکردم و فکر میکردم اونا قدرت خاصی دارن ، چقدر منو شجاع تر کرد ، چقدر آرامش منو بیشتر کرد وقتی که فکر میکنم فقط یه قدرت تو جهان هست ، چقدر خواسته های منو در دسترس تر کرد برام که با وجود این خدا هیچ خواسته ای واقعا غیر ممکن نیست ؛ من نباید آرزوهامو دفن کنم ، باید از خودش بخوام ، اونی که تمام کهکشان و ملیاردها سیاره رو اینقدر راحت مدیریت میکنه ، براش کاری نداره زندگی منو مدیریت کنه ، براش کاری نداره منو راحت به آرزوهام برسونه ؛
واقعا از شما بابت این فایلهای با ازرش ممنونم ، طی این سالها که با شما هستم چقدر بحث توحید بمن کمک کرد و بزرگم کرد ؛
عاشقتم استاد جان
به نام خدا
سلام به دوست نازنینم آقا مصیب گل ؛
چقدر لذت بردم از کامنتت ، مخصوصا اون دوتا مثالی که زدی و گفتی از جاهایی که واقعا تسلیم شدی و چه نتایج بزرگی خدا برات رقم‌زد ، واقعا چند جا از کامنتت اشک تو چشام جمع شد و کیف کردم ؛
واقعا ممنونم داداش گلم بخاطر این حس خوبی که توی کامنتت بود ؛