هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم می‌گویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
روز شمار زندگی من روز سوم
به نام خداوند جان و دل
سلام خدمت استاد عباس منش و همه عزیزان
تسلیم خدا بودن چقدر تو حرف راحت میگیم خدایا تسلیم تو هستیم و چقدر تو عمل ضعیف هستیم حضرت ابراهیم چه خالصانه خدا را عبادت کرد و چه خالصانه تسلیم او بود که حاضر شد واقعه تاریخی قربان را رقم بزند به قربانگاه برود سر بچه خودش ببرد کی میتواند در این حد تسلیم باشد واقعا لقب خلیل الله برازنده چنین انسانی هست خداوندا یاری ام فرما تا به توحید عملی و ایمان عملی و تسلیم بودن عملی برسم و روز به روز بهتر و قوی تر بشوم خداوندا دست یاری به سوی تو دراز کرده ام یاری و حمایتم کن تا بیشتر و بیشتر بهت اعتماد کنم و بیشتر و بیشتر به دل ترس هایم بروم و پیروز و موفق بشم خداوند تنها تو را میپرستم و تنها در مقابل تو تسلیم هستم و پیشانی بر خاک می‌نهم خداوندا تنها از تو یاری می‌طلبم خداوندا دوستت دارم.
استاد عزیز چقدر زیبا صحبت کردید و چقدر تسلیم بودن را توضیح دادید در جوامع ما خیلی ها هستند که بچشون شده خداشون تمام زندگی وقف آن فرزند شده خودش نمی‌خورد نمی‌پوشد نمی‌گردد وقتی ازش می‌پرسی چکار می‌کنی میگه جمع میکنم برای فرزندم خب تو وقتی زحمت می‌کشی باید خودت هرج کنی نه بچه خیلی ها فکر میکنند وقتی فرزندی می آورند باید دیگر از همه چیز خود بگذرند هدف خود را جمع میکنند زندگی خود را کامل و بصورت صد درصد وقف فرزند میکنند ولی باید یاد گرفت که در کنار بچه هم باید اهداف خودت را داشته باشی و برای خودت زندگی کنی و خودت را وقف بچه نکنی مهر و محبت با وابستگی و قدرت دادن به فرزند فرق دارد.
استاد از اون فایلها هست که باید بیشتر از صدبار گوش داد تا عمق مطلب را دریافت کرد باز هم تسلیم بودن واقعا چقدر تسلیم خداوند هستیم چقدر میتونیم بهش اعتماد کنیم که وقتی دستور بدهد فرزندت را قربانی کن بتونیم اعتماد کنیم و قربانی کنیم خداوندا قدرت تسلیم عملی بودن و اعتماد به خودت را هر روز در گفتار و رفتار و کردار و پندارم بیشتر و بیشتر بفرما الهی آمین
خداوندا سپاسگزارم بابت استاد عباس منش و تمام خوبی ها و زیبایی هایخکه در این سایت نصیب من کردی خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت