هر زمان که آیه‌ای درباره ابراهیم می‌خوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همه‌ی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش می‌رود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش می‌آید، به گونه‌ای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوست‌داشتنی‌ترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوه‌ای حسنه می‌خواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگی‌ام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همه‌ی افرادی که می‌خواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم می‌گویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم می‌وانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگی‌مان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانه‌ی اهدانا الصراط المستقیم، از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
سلام به استاد بزرگ وارم که باعث شد پروردگارم و بیشتر بشناسم بیشتر خالقم رو حس کنم استادم هر لحظه از شما سپاس گذارم که دید من رو به این جهان عوض کردید من همیشه برای هر چیزی دیگران رو مقصر می دونستم اما العان به یقین رسیدم که هر اتفاقی تویه زندگیم افتاد بازتاب فرکانث خودم بوده استادم امروز یه فایلی بجز این فایل روز سوم رو از شما گوش دادم امروز هیچ اتفاق فوق العاده ای نیفتاده یا اتفاق قشنگی نیفتاده امامن انگار دوتا بال دارم و دارم توی آسمان ها پرواز میکنم وهمه چیز رو زیبا می بینم بدونه هیچ عیبی استادم یه شوق و ذوق عجیبی دارم انگار واقعا وقتی میگید حالتون خوب باشه نشونه ایمان انگار من اولین روز از زندگیمه که با ایمان هستم استاد واقعاوقتی گفتید درایت قرآن وقتی خدا جوری از حضرت ابراهیم حرف زده که رفیق جون جونیشه من این حس روبا تمام وجود درک کردم من شیعه نیستم سنی نیستم من اهل حق هستم یه فرقه ای آیه اما همیشه توی دلم وباورم هیچ کس رو بجز خدای خودم قبول نداشتم وقتی خدا بچه هفت ماهم و گرفت گریه نکردم گفتم خودش داد خودش گرفت دوبرابرشو بهم میده ته ته دلم باور داشتم ایمان داشتم همه به من می گفتن چقدر سنگ دله چه دلیل داره اما هیچ کس از دل من خبر نداشت من با پروردگارم خلوت کرده بودم استاد عزیزم اون موقع خدا یه پسر ازم گرفت اما حالا دوتا پسر دارم صحیح و سالم من آگاهی چندانی از قانون نداشتم اما العان می دونم چرا خدا مسیر شمارو بهم نشون داده العان فهمیدم من با بقیه بنده هاش فرق دارم استادم اینجا براتون می‌نویسم شما بهترین عزیز ترین بعد از خداوندم برای من هستید چون خدا شمارو برای من الگو قرار داده ومسیر شمارو نشونم داد از خداوندم پروردگارم ربم سپاس گذارم هر لحظه که من رو با شما و سایتتون هدایت کرد از شمام بابت این رد پاهاتون هر لحظه سپاس گزارم
سلام به استاد بزرگ وارم که باعث شد پروردگارم و بیشتر بشناسم بیشتر خالقم رو حس کنم استادم هر لحظه از شما سپاس گذارم که دید من رو به این جهان عوض کردید من همیشه برای هر چیزی دیگران رو مقصر می دونستم اما العان به یقین رسیدم که هر اتفاقی تویه زندگیم افتاد بازتاب فرکانث خودم بوده استادم امروز یه فایلی بجز این فایل روز سوم رو از شما گوش دادم امروز هیچ اتفاق فوق العاده ای نیفتاده یا اتفاق قشنگی نیفتاده امامن انگار دوتا بال دارم و دارم توی آسمان ها پرواز میکنم وهمه چیز رو زیبا می بینم بدونه هیچ عیبی استادم یه شوق و ذوق عجیبی دارم انگار واقعا وقتی میگید حالتون خوب باشه نشونه ایمان انگار من اولین روز از زندگیمه که با ایمان هستم استاد واقعاوقتی گفتید درایت قرآن وقتی خدا جوری از حضرت ابراهیم حرف زده که رفیق جون جونیشه من این حس روبا تمام وجود درک کردم من شیعه نیستم سنی نیستم من اهل حق هستم یه فرقه ای .از وقتی گفتید برید بخونید دارم قرآن رو می خونم قبلاً هم چند بار خونده بودم اما از زمانی که فایل هارو گوش دادم العان آیات قرآن رو بهتر پایان تر می فهمم ودرک می کنم .همیشه توی دلم وباورم هیچ کس رو بجز خدای خودم قبول نداشتم وقتی خدا بچه هفت ماهم و گرفت گریه نکردم گفتم خودش داد خودش گرفت دوبرابرشو بهم میده ته ته دلم باور داشتم ایمان داشتم همه به من می گفتن چقدر سنگ دله چه دلیل داره اما هیچ کس از دل من خبر نداشت من با پروردگارم خلوت کرده بودم استاد عزیزم اون موقع خدا یه پسر ازم گرفت اما حالا دوتا پسر دارم صحیح و سالم من آگاهی چندانی از قانون نداشتم اما العان می دونم چرا خدا مسیر شمارو بهم نشون داده العان فهمیدم من با بقیه بنده هاش فرق دارم استادم اینجا براتون می‌نویسم شما بهترین عزیز ترین بعد از خداوندم برای من هستید چون خدا شمارو برای من الگو قرار داده ومسیر شمارو نشونم داد از خداوندم پروردگارم ربم سپاس گذارم هر لحظه که من رو با شما و سایتتون هدایت کرد از شمام بابت این رد پاهاتون هر لحظه سپاس گزارم