هر زمان که آیهای درباره ابراهیم میخوانم، به وضوح می بینم که جنسِ این آیات متفاوت است. یک عشق ناب میان خالق و مخلوق است. هر زمان که واردِ قرآن می شوم و با نامِ ابراهیم روبرو می شوم، شخصیتِ این انسان، مرا به وجد می آورد:
شیوه ی تسلیم بودنش در برابر ربّ. شیوه موحد بودنش. حنیف بودنش… همهی رفتارهای این انسان، وجودم را به شدّت متحول می کند.
برای من، ابراهیم، نمادِ یکتاپرستیِ ناب است. یکتاپرستی ای که آنچنان در وجودش به درستی ریشه دوانده، آنچنان عمیقاً جزئی از شخصیتِ وجودی اش شده، که او را تسلیم ِ امر ربّ گردانیده، آنچنان ربّ را بعنوانِ نیروی برتر که مدیریت همه ی جهان به دستِ اوست، که محافظِ هر جنبنده ای است، که بدونِ اذنش برگی از درخت نمی افتد، باور دارد، که می تواند از هر آنچه که با “تسلیم بودنش در برابر ربّ” مغایر است، دست بشوید.
می تواند بی هیچ تردیدی درباره درستی یا نادرستی عملش، مملو از یقین، هاجر و طفلِ شیرخواره اش را در بیابان رها کند و با اعتماد به ربّ، فرزندش را به قربانگاه ببرد و از همه ی امتحانات، سر بلند بیرون بیاید و تا آنجا پیش میرود که می تواند خلیل الله و رفیق خداوند باشد.
هیچ چیز حتی جانِ فرزندش، قادر نیست ذره ای تردید در اعتمادِ او به ربّ، ایجاد کند.
به راستی ابراهیم کیست؟
کدامیک از ما قادر است تا آن اندازه تسلیم امرِ ربّ باشد، که فرزندش را قربانی کند؟
بی دلیل نیست که خداوند در قرآن از هر فرصتی که پیش میآید، به گونهای از ابراهیم یاد می کند، که ما در صحبت هایمان از دوستداشتنیترین آدمِ زندگی مان. در هر مناسبتی که در قرآن پیش آمده، خداوند به نوعی خاص او را اسوهای حسنه میخواند.
همواره آرزویم این است که “ایمانِ راستین ابراهیم و تسلیم بودنش در برابر ربّ “، اولویت اصلیِ زندگیام باشد. بتوانم آن را در رفتارم بروز دهم و نیز بتوانم آن را به شما و همهی افرادی که میخواهند خوب زندگی کنند و کمک کنند که جهان جای بهتری برای زندگی باشد، توصیه کنم. زیرا همواره به خودم میگویم، اگر ابراهیم توانسته رفیق خداوند باشد، ما هم میوانیم.
اگر او به چنین حدّی از اعتماد و تسلیم در برابر خداوند رسیده، ما نیز می توانیم. زیرا هیچ چیز نمی تواند از این بالاتر باشد، که انسان، پایه های تمامِ زندگی اش را بر “اعتماد به قدرتی بچیند و رفیق نیرویی باشد که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد و اتصالمان با او دائمی است.
اعتمادی که سبب بشود ، افسار ۱۰۰درصدِ زندگیمان را به این نیرو بسپاریم و به پشتوانهی اهدانا الصراط المستقیم، از عهدهی کنترل ذهنمان در هر شرایطی برآییم، از مرز ترس ها و محدودیت های ذهنی مان فراتر برویم تا هم فرکانس با صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالّین بشویم.
اعتمادی که چنان شرک را از وجودمان بزداید که از ما خلیل اللهِ دیگری، بسازد.
پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش، چیزی نیست جز:
«آموختنِ این جنس از اعتماد به خداوند و توانایی اجرای آن در عمل»
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD214MB18 دقیقه
- فایل صوتی «اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش16MB18 دقیقه
به نام یگانه خالق یکتا
روز شمار تحول زندگی من، روز سوم
سلام بر استاد عزیزم و مریم بانوی عزیزم
سلام بر خانواده دوستداشتنی عباسمنش
خدایا شکرت، هر روز نکته های جدید
هرروز نشانه ها و آگاهیهای جدید
هرروز درک بیشتر و بهتر
فایل امروز
واقعا نمیدونم چی بگم درموردش
باعث تحول خیلی زیادی در من شد
اونجایی که با درک بعضی قوانین فکر میکردم که خیلی میفهمم و تونستم باورهامو قوی کنم
با این فایل فهمیدم که حتی اندازه ی یک سر سوزن هم به باور نرسیدم
فهمیدم که هنوز حتی اول راه هم نیستم
و باید بیشتر و بیشتر و بیشتر روی خودم و باورهام کار کنم
باید به یقین برسم
قلبم رو با باور و یقین پراز آرامش حضور خداوند کنم
وحتی برای همین ایجاد باور و یقین هم از ربّم کمک میخوام، که در این راه کمکم کنه، من رو در مدار درست قرار بده، من رو در درک بیشتر و بهتر آگاهی ها هدایت و حمایت کنه
واقعا کار آسونی نیست کاری که حضرت ابراهیم انجام دادن،، وقتی که به این فکر میکنم که ایشون چه ایمانی داشتن، چه باور و اعتمادی داشتن به پروردگارشون و تا چه حدی ایمانشون قوی بوده که به راحتی فرزند شیرخوارشون رو در اون بیابان تنها رها کردن و فقط ایمان داشتن که خداوند حمایتگرش خواهد بود
و حاضر باشن که به امر خدا فرزندشون رو به راحتی در راه خداوند قربانی کنند،، و حتی برای لحظه ای دچار تردید نشوند
و تفاوت ابراهیم با ماها و جایی که ایشون بهش رسیده و ما فاصله ی خیلی زیادی با اون داریم این است که ایشون تسلیمه و باور داره که خداوند حمایتش میکنه
و به همین دلیله که اینقدر این شخصیت در قرآن برجسته هستش و به این دلیله که خداوند هرکجا میخواهد در مورد یک انسان کامل مثال بزند از ابراهیم مثال میزند و مقام حضرت ابراهیم در قرآن بارها و بارها به عنوان یک فرد خاص و استوره تکرار شده، به مقام خلیل الهی رسیده، و بارها به پیامبر اسلام یا حضرت مسیح یا حضرت موسی، خداوند در قرآن گفته که پیرو ملت ابراهیم باشید پیرو آیین ابراهیم باشید که او موحد بود و مشرک نبود و از تمام آزمایشات ما سربلند بیرون آمد
تسلیم بودن، یک پله بالاتر
تسلیم بودن و ایمان داشتن یعنی اینکه من به خداوند باور و ایمان دارم
که اگر در راهی میخواهم قدم بگذارم ایمان داشته باشم که خداوند به من کمک میکنه،
و من ایمان دارم که شرایط جوری پیش میره و
اتفاقات به شکلی پیش میره
و در مسیری که دارم پیش میرم تنها نمیمونم و کارم حل میشه
پس میرم توی دلش و توکل میکنم به خداوند و ایمان دارم که این کار حل میشه
و این چیزیه که باید در خودم ایجاد کنم
و اگر میخوام که در زندگیم موفق باشم و پیشرفت کنم و این چیزیه که خیلی ها ندارنش
ایمان و تسلیم بودن در مقابل خداوند و ایمان داشتن به اینکه مورد حمایت قرار میگیرم
که خداوند بی نهایت دست داره که میتونه کمک کنه
باید اینقدر روی خودمون کار کنیم که در هر حالی و شرایطی تسلیم بودن رو در خودمون ببینیم که تسلیم پروردگار هستیم
و همیشه احساسمان خوب است چون همیشه ایمان داریم که خداوند هست و داره منو حمایت میکنه
و نشونه تسلیم بودن احساس خوب است
نشانه ایمان احساس خوب است
وقتی که من تسلیم باشمو ایمان داشته باشم و بدونم که خداوند خیر من رو میخواد و من رو به راه و مسیرهای درست هدایت میکنه
وبدونم که خداوند من رو تنها نمیگذاره
من حالم خوبه
احساس خوبی دارم
پشتم گرمه
پیش میرم
ناامید و خسته نمیشم
ترسها من رو در بر نمیگیره
شجاع میشم و حرکت میکنم
و میگویم من حرکت میکنم و خدا به من برکت میده
ایمان دارم که کمکم میکنه و تسلیم امر پروردگار هستم
خدای عزیزم هزاران بار شکرت بابت آگاهی های جدیدی که به من آموختی
شکرت که من رو در مدار درست قرار میدی
شکرت بابت این خانواده عزیز
براتون بهترین هارو آرزو میکنم
ان شاءالله که در پناه الله یکتا
شاد، سالم، ثروتمندو سعادتمند در دنیا و آخرت باشید