چگونه از تضادها «اهرمی برای تحقق خواسته ها» بسازیم

سلام اقای نقدیان عزیز

اتفاقا چقدر خوب نوشتید کامنتتون رو

داشتم میخوندم کامنتتون رو و توی دلم همش داشتم تحسینتون میکردم که چقدر خوب قانون رو درک کردین و چقدر خوبتره که با مثالهای روزمره زندگیتون برامون توضیح دادین تا مفهومش برامون قابل درک تر بشه

امیدوارم الان که این کامنت منو میخونید، بهترین روزهای زندگیتون رو در حال زندگی کردن باشید و هر روز در حال رشد و پیشرفت باشید در تمام ابعاد زندگیتون و زندگیتون سرشار از سلامتی و ثروت و خوشبختی باشه دوست خوبم

سلام اقا کمال عزیز

چقدر خوب تونستین از دل تضادها خواستتون رو واضح بخوایین

چقدر لذت بردم و تحسینتون میکنم ارامشتون رو در برخورد با تضادها و متوکل بودنتون رو و خواستن از رب قدرتمند کل جهانیان رو

امیدوارم الان که این متن رو میخونید خودتون صابخونه شده باشین و غرق در ارامش و خوشبختی و ثروت، مستقل در تمام ابعاد زندگیتون

به نام خداوندیکه رحمتش همه چیز و همگان رو در بر گرفته و رحمتهای خاص و ویژه ای داره برای کسانیکه خاص و ویژه باورش میکنن و بی اندازه مهربان است، یگانه رب قدرتمند کل جهانیان

سلام مونای عزیز

دوست ارزشمندم سپاسگزارم به خاطر کامنت سرشار از اگاهی که نوشتی و تحسینت میکنم که بلدی انقدر زیبا و روان بنویسی دونسته هات از قانون رو

تضادها میان تا خواسته هامون رو با شفافیت بیشتری بخواییم

یعنی بدونیم اصلا چی میخواییم ما

از کامنتت یاد گرفتم که داشتن هدف چقدر مهمه، ادم باید برای هر روزش، هر هفتش و هر ماهش و هر سالش هدف داشته باشه

داشتن هدفهای روزانه و مکتوب کردنشون بنظرم بسیار مهمه و اینو من باید با تمرکز بیشتری انجام بدم

بارها و بارها دیدم وقتی توی زندگیم هدف داشتم، چقدر با انگیزه ترم، چقدر کارامدترم

من میخوام برای هر روزم هدف تعیین کنم. و بنویسمشون، نوشتن واقعا کارسازه

نوشتن تمرین ستاره قطبی خیلی مهمه، چون هدف هر روزت رو مشخص میکنی و مینوسی و من روزایی که تمرین ستاره قطبی مو انجام میدم، اون روز برام لذتبخشتره، کارام با کیفیت بیشتری، خود به خود انجام میشه، خداوند از بینهایت طریق یاری میکنه تا به هدفهایی که مشخص کردم. منو هدایت کنه به سمتشون

من اگه برای خودم اهداف مشخصی نداشته باشم، مثل برگی میشم توی باد و تجربه درداور رویارویی با تضادهای بیشمار و بیشمار

چونکه قانون جهان اینجوریه

من اگه ندونم چی میخوام، ذهنم اشفته و درهم برهمه

و جهان با فرستادن تضادهاو من با رویارویی با ناخواسته بیشتر و بیشتر رنج میکشم

درصورتی که بشر و من رنج کشیدن رو نمیخوایم، پس باید اهداف مشخص داشته باشم برای هر روزم

تا ناخواسته های کمتری رو روبرو بشم باهاشون

من یاد گرفتن در برخورد با ناخواسته، خواسته هام را واضحتر درک کنم

خواسته های الان من اینه

خدایا من فهمیدم که سلامتی چه نعمت بزرگ و ارزشمندیه که باید هر روز هزاران بار بابت سلامتی مون شکرگزارت باشم

خدایا من با وضوح بیشتری درک کردم که چقدر میخـام رانندگی کنم تا راحتتر بتونم به جاهای بهتر و بیشتر و زیباتری برم و حتما روزی به خواسته ام میرسم که انشالله خیلی هم دور نیست

خدایا من با وضوح بیشتری درک کردم که اهداف روزانه ، ماهانه و سالانه و دراز مدت داشته باشم و با نوشتن با قدرت بیشتری برای تحققشون و تجربشون به خودم و جهان اعلام کنم خواسته هام رو

و وقتی به هدفم رسیدم، یه هدف جدیدی رو برای خودم ترسیم کنم، یه قله فتح بشه، حالا قله بعدی و بعدی

و فقط رو به جلو پیشرفت کنم

دوست خوبم امیدوارم امروز بهترین خبرها رو بشنوی از بینهایت طریق و شاد و سالم و ثروتمند و سعادتمند باشی در دنیا و اخرت

سلام کبرای عزیز

در مورد باور یه مثال واقعی و واضح دارم از تجربه همین روزای خودم

من دو تا دختر دارم، خدا رو هرازان بار شکرش به خاطرشون

9 و2 ساله

دختر کوچکم که دوسالشه دختر لجبازیه و همیشه خواسته هاشو عملی میکنه.

ما حیاط سیمانی کوچکی داریم و طبقه سوم یه ساختمان زندکی میکنیم

عملا جای سرسبزی برای بازی بچه ها نداریم. اطراف خونمون هم پارکی نیست، نزدیکترینش حدودا یه کیلومتر باهامون فاصله داره

این دختر کوچک من دوست داره خیلی بازی کنی بیرون خونه

و من گاهی توی پیاده رو حدودا صد متری رو پیاده روی میکردم باهاش تا از دیدن اطراف لذت ببره و هر موقع که میخواستم برش گردونم خونه، اون گریه میکرد و باز ازم میخواست پیاده روی رو ادامه بدیم و من توی ذهنم همش داشت میگفت برگرد، داری دور میشین از خونه، اینجا کسی رو نمیشناسی، الان اتفاق بدی میفته براتون و کلی از این نجواهای محدود کننده و بارها شد من با گریه دخترم رو برگردوندم از رفتن به جاهای دور تر

ما خونمون اطراف شهره و تا مرکز شهرمون دو کیلومتری فاصلست

یه روز دخترم انقدر لجبازی کرد و ادامه داد به پیاده روی و نزاشت برش گردونم به خونه که یهو دیدم رسیدیم به پارک داخل شهر که یک کلیومتر باهامون فاصله داره

یعنی دختر دو ساله من یک کیلومتر پیاده روی کرد تا درنهایت به خواستش که جای سرسبزی برای بازی کردنه رسید، توی راه بارها و بارها خواستم برش گردونم به خاطر نجواهای محدود کننده ذهنم ولی دخترکم قبول نکرد و ادامه داد

الان هر روز ما این مسیر رو پیاده میریم تا پارک و برامون عادی شده

اوایل برام سخت بود که حالا مردم چی میگن، اینجا شلوغه و هزار تا فکر منفی دیگه

الان خیلی برامون لذتبخش و اسان شده این پیاده روی عصرگاهی مون و خیلی لذت میبرم که میتونم هم زیبایی ها رو تماشا کنم هم بچه هام سرگرم میشن

خدا رو هزاران مرتبه بابت این هدایت عالیش سپاسگزارم

کلی اتفاقات شگفت انگیز هم توی مسیر و خود پارک در برخورد با مردم تجربه کردم و هزاران برابر وسیعتر شدم

خدایا شکرت که از بینهایت طریق ما رو اجابت میکنی سمت خواسته هامون