ما از تغییرِ دیگران، ناتوانیم

بنام خدای مهربان و سلام خدمت همه دوستان عزیزی که در سایت عباسمنش داد کام دارن فعالیت می‌کنند خدا قوت

من مسعود هستم از شهر هرات کشور افغانستان

امروز آمدم در یک طبیعت بی نهایت زیبا در یکی از مناطق زیبای شهرمون و یک حسی بهم گفت که بیام و در مورد اتفاقاتی که همین چند روز اخیر تو شهرمون و تو وجودم خودم افتاد و نتایجش رو با شما دوستان عزیز در ارتباط بزارم

همین طور که میدونید و استاد در همین فایل توضیح دادن افغانستان در یک شرایط خاص و تاریخی قرار گرفت و طوری که در جریان هستید یه سری اتفاقات تاریخی هم تو این شرایط خاص رقم خورد که استاد توضیحاتش رو دادن

که یکیشون افتادن چندین نفر از رو بال هوا پیما بود

من کاری به اتفاقاتی که افتاد ندارم و با این که خودم در یکی از شهر های که جنگ داخلش جریان داشت بودم به هیچ عنوان پیگیر اخبار و رسانه های که وحشت آفرین هستند نبودم

من تو این مدت به خیییلی از حرف های که استاد در بعضی از فایل ها زده بودند و من درکشون نکرده بودم رسیدم

یکی ازون موضوعات این بود که همیشه استاد میگفت وقتی یه بحرانی و شرایط خاصی در شهر یا کشور اتفاق میوفته چی میشه که برای یه سری خوبه و برای یه سری بد داشتم به این فکر می‌کردم که اره واقعا چطور میشه که این اتفاق میوفته

الان در مورد خودم بگم که تو این روزها من چجوری عمل کردم و چه نتایجی گرفتم و میخوام دلیل اصلی این تفاوت هارو با دوستانم به اشتراک بزارم

من وقتی جنگ شروع شد طبق معمول ترس منو فرا گرفت ترس ها هم اکثرا خیلی توهمی هستند که اکثرا بیرونشون از درونشون ترسناک‌تره من همون اول کار به خودم گفتم اینجا یه آزمون تاریخی بین من و باورهای هست که تا بحال ادعا داشتم تعقیر دادم. واقعا برای من این موضوع مثل این بود که مثلا یه مدت خیلی زیاده دارم تمرین میکنم و امروز روز نبرد و مسابقه است روزیه که باید هر آنچه که یاد گرفتم رو به نمایش بزارم. و از روز اول من شروع کردم به کنترل ورودی های ذهنیم بخدا چجوری بگم میدونید وقتی آدم داره میاموزه تا وقتی که لحظه عمل فرا میرسه و آدم به نقطه ای میرسه که باید به دانسته های عمل کنه اونوقت میفهمه چقدر دیگه کار‌داره اونوقت میفهمه که چقدر باید بیشتر روی خودش کار کنه تا مهارتش بیشتره بشه اونوقت میفهمه که باید در گذشته از ثانیه های زندگیش برای قوی تر شدن هر چه بیشتر استفاده کنه و من توی عمل به این دانسته ها قرار گرفتم

و خلاصه من تا وقتی که این جنگ ها پایان نیافت هیچ ورودی رو در ذهنم راه ندادم البته بعدشم راه ندادم و فقط روی خودم کار کردم من تو یه شرایط خاصی که در بازار برام اتفاق افتاده بود قرار داشتم و چون دارای کسب و کار شخصی و کارمندان زیادی هم بودم استرس ها از چند جهت بود و خلاصه من به کمک کنترل کردن ورودی های ذهن و تمرکز صد‌در‌صدی روی خواسته هام قوی ترین باورها هارو تو این مدت ساختم و نکته مهمش اینجاست که عمل کردم

شرایط من جوری بود که باید پاسخگوی می‌کردم به چند نفر و ازین طرف هم جنگ بود و خلاصه وحشت

من این باور رو ساختم که آقا برگی بدون اذن خدا از درخت نمیوفته. و همه چیز تحت سیطره رب قرار داره و این باورم ساختم که تمام اتفاقات رو خود من دارم با ورودی هام و با کانون توجه و تمرکزم خلق میکنم البته اینم بگم که این باورا روش کار شده بود اما قدرتشون کمتر بود میگم مثل این‌بود که تمرین ها عالی بود و فقط زمان عمل به آنچه تمرین کرده‌بودم بود با این تضاد و اتفاق خیلی این باورها قوی تر شد از کجا میدونم قوی تر شد ازونجای که عمل کردم به آنچه بهم گفته شد به اون ایده های که با توجه به همون شرایط خاص بهم گفته شد من دقیق یادمه دو سه تا منطقه تو شهرمون جنگ بود و هواپیماها داشتن بمباران می‌کردن من داشتم رو باورهام کار میکردم و خیلی احساسم. عالی شده بود به خودم گفتم اگه همین لحظه ایده الهام بشه انجام میدم چون واققععاااااا حسم عالی بود

و من که کارم تولیدی لباس است قبل از جنگ یه چند صد دست لباس نیمه مونده بود و تو همون لحظه البته چند دقیقه بعدش بهم الهام شد آقا کارمندان رو زنگ بزن و خودتم برو اون چیزای که میتونی تموم کنی رو تموم کن و بیکار نشین درو پنجره رو هم نگاه نکن. و من انجامش دادم یعنی ایمانی که عمل بیاورد و زنگ زدم به کارمندانم اتفاقی که افتاد کارمندام تفریبا همه رفته بودن و من با یک کارمندم تنها موندیم و در تولیدی که ‌سی چهل نفر کار‌میکردن دو‌نفر مونده بودیم

واقعا مفهوم این شعرکه‌میگه

تو خود پای در راه بنه و هیچ‌مپرس

خود راه بگویدت که چون باید کرد رو من اونجا فهمیدم و شروع کردم به اجرای ایده واقعا وقتی قدم اول برداشته بشه نگیم بابا جنگه ول کن الان مونده بزار‌بازار‌باز بشه بعد انجام میدم و یه عالمه حرف های مفت دگه اگه واقعا یک باور باشه که شرایط رو باور های ما بوجود میاره و این باور وجود داشته باشه که ایده به آدم الهام میشه تا ادم راهشو پیدا کنه در هر شرایطی باشه موفقه اصلا بخدا ربطی به چیزی نداره و خلاصه من به اون ایده عمل کردم و اتفاقی که افتاد چند روز بعدش مشتری بهم زنگ زد و گفت آقا تموم اون کارهای گذشته رو من میخوام بیارشون ازت می‌خرم

و من شکه شدم

بچه ها من در شرایطی که رو سر ملت بمب میزدن دارم صحبت میکنم

من اونجا مفهوم اصلی خلق زندگی توسط باورهارو درک کردم من هیچ وقت به این وضوح تاثیر باورهارو در زندگی ندیده بودم

من اونجا فهمیدم که استاد تو فایل هاش داره در‌مورد چجور باور های و چجور عمل های صحبت میکنه و خلاصه بعدش که اون گفت کار هارو بیار و من فهمیدم که داره باور هام اون باوری که برگیییییییی بدون اذن خدا از درخت نمیوفته اینکه همه چییییز درسیطره ربه داره کار میکنه و مفهوم توحید و یکتا پرستی رو من بوضوح تو این اتفاقات دیدم و بعدش که اون اتفاق افتاد برام خیلی باورم برا ادامه کار قوی شد و من هر‌چند در طول مسیر نجوا گاها سراغم میومد با این اتفاق میتونستم ذهنمو کنترل کنم و این فکت یا واقعیت پلی بود برای خلق و باور کردن اتفاقات بهتر و من که تموم پرسونل رو از دست دادم و ازین طرف هم جنگ خیلی دلیل های منطقی داشتم که خودمو بندازم رو بال هوا پیما اما اون حرکتا تسلیم شدن در برابر مشکلات بود و آخرش مرگ و من خلاصه قوی تر شدم و اتفاقی که امروز برام افتاد برا هفته آینده یه قرار داد کاری خیلی خوب رو گرفتم و فکر کنید برا من دوباره شرایط عادی و عالی شد و با این اوضاعی که تجربه کردم و تونستم به نسبت ۹۹ درصد مردم ذهنمو کنترل کنم و نتیجه بهتر بگیرم می‌توانم آینده ام رو خیییلی قوی تر‌بسازم

اینکه من میگم خیلی از فایل های استاد رو که قبلا شنیده بودم رو تو این شرایط من به عمق قضیه رسیدم و فهمیدم که استاد چی میگفت

میدونید من اینقدر تونستم ذهنمو کنترل کنم که تو همون شرایط داشتم پیاده روی میکردم و اینقدر خوشحال بودم ازینکه باورا داره کار‌میکنه ازینکه باورهای خوب اولین نشونش احساس خوبه و اینقدر خوشحال بودم که حس میکردم اتفاق افتاده اصلا یعنی میخوام بدانید ربطی نداره به شرایط جنگی میشه تو‌هر‌شرایطی آدم زندگیشو خلق کنه من‌نمونه شخصی هستم که این کارو کرد و‌نتیجه های خوبی هم گرفتم حالا بزارید من در‌مورد جابجای های فرکانسی هم یه داستان بگم

وقتی اون کارهای قبلیم رو مشتری درخواست کرد خیلی هدایتی و با انجام یک ایده و عمل به دانسته ها و گرفتن قرار داد جدید

نگو توی اطراف شهر جنگ یک ماه پیش تموم شده بود و یک بازار طوفانی در جریان بود واینجا شهری که ما هستیم همه اطراف جنساشونو ازینجا تهیه میکنن و این مشتری که من باهاش در ارتباط هستم کسی هست که یه کسب کار خیلی گسترده داره و تقریبا در تمام افغانستان مشتری داره و نگو اونا درخواست کار‌داده بودن و اینجا در‌دل جنگ این مشتری ما تصمیم به تهیه اجناس از‌قبل گرفته است که این اتفاق باعث شده هم کارهای قبلی بفروش برسه و قرار داد خیییلی عالی رو برا آینده برام رقم بزنه

فقط دوست دارم کسانی که این کامنت رو میخونن این سوال رو بپرسن که چجوری میشه که همه چیز در زمان مناسب و در مکان مناسب قرار میگیره

چرا من تو این شرایط جنگی به این شرایط عالی هدایت شدم چطور شد که جابجای صورت گرفت چطور شد که من اون شخص مد نظر خداوند شدم

اون ورودی ها و تمرکز و باور سازی که‌واقعا حال منو خوب کرده بود و ایمانی رو در دلم روشن کرد که منجر به عمل به اون ایده خیلی ساده شد نتیجش اینه چرا برا اون اشخاصی که فرار کردن از هواپیما افتادن این درها باز نشد یعنی همین یک‌مفهمو که برگی بدون اذن خداوند از‌درخت نمیوفته اگه درک بشه چقد ‌میتونه درهای رو‌باز‌کنه آدم رو در شرایط مناسب و در زمان مناسب قرار‌بده اکه‌واقعا یک مومن و شخصی که ادعا میکنه ایمان داره به این باور داشته باشه برگی بدون اذن خداوند از درخت نمیوفته اگر من در قوانین خداوند باشم به این دقت لیزری خداوند که برگی از درخت نمیوفته و من هم ازین قاعده مثتسنی نیستم نباید نگران باشم دگه اگه نگرانم اگه ترس دارم اگه اینقدر ترس دارم که به دامن امریکا افتادم که توروخدا منو با خودت ببر اگه تو نباشی من بدبختم نتیجش همون بد ترین مرگه دگه خلاصه این اتفاقات دوراه رو جلو پای من‌گذاشت ۱ اینکه الان وقت عمل به دانسته هاست و وقت استفاده از مهارتهام است و ۲ وقت سر‌نگونی و سر درگمی و اظطراب و ترس از آینده و خلق بد بختی و بر بادی من بود

تو اینچنین شرایط کسانی که قرار گرفتن میدونن چقدر تصمیم گیری سخته پیدا کردن راه درست در بین اینهمه نجوا های شیطان کار ساده ای نیست او دلهره ها اون تردید که نکنه این یه ایده گمراه کننده باشه و منو از مسیر دورتر کنه اینا همه باهام بودن و من فقط یک راه و یک مسیر رو باید انتخاب میکردم و اون مسیر رو باید در دل آرامش پیداش میکردم تا هدایت بشم تا راه و ایده درست بهم گفته بشه فکر کنید باید چقدر ذهن کنترل بشه که اون ایده ساده اما کار ساز و سرنوشت ساز رو بهش عمل کنه که من بعید میدونم که صد‌در صد مردم شهر ما اگه بودن بخدا به اون ایده که بمن شد خنده تمسخر میکردن

بله چون راه خداوند از بس ساده و راحته که از شدت سادگیش باورش نمیکنن دوست داشتم این کامنت رو با‌دوستان عزیزم به اشتراک بزارم و این باور رو بدم که تو بدترین شرایط هم میشه هدایت شد این زندگی و دنیا بخدا دست طالبان و امریکا و فلان نیست بخدا دست خودمونه دست خداوندمونه و‌اون خداوند قدرت رو دست خود من داده تا هر جوری میخوام خلقش کنم نه اینکه شرک کنم اونم شرکی به این بزرگی و به این وضوح در‌پناه خداوند شاد باشید