حاضری برای هدفت چه چیزی قربانی کنی؟

به نام خدایی که تازه دارم میشناسمش

سلام به استاد عزیزم و همه ی دوستان؛ وقتتون بخیر.

این اولین کامنتی هست که من دارم می زارم، تا به حال هیچ وقت این حس رو نداشتم که خدا انقدر واضح هدایتم کنه و بگه همین الان حرف های دلت رو بنویس؛ البته شاید هم میگفت و من انقدر واضح نجوای خدا رو توی قلبم نمیشنیدم. ولی در نهایت با گذر از همه این ها؛ من الان دارم می نویسم و دلم خیلی خوشحاله. با تمام وجودم حس میکنم این کامنت بیشتر از هر کس دیگه ای به خودم کمک میکنه.

درباره فایل میگم، درباره این چند روز که خیلی عجیب بود:

این چند روز به شکل عجیبی خدا من رو به فایل های مختلفی که دقیقا به حرفاش نیاز دارم هدایتم میکنه.

از همه بیشتر هم همین فایل قربانی کردن حضرت ابراهیم.

از اعتقادات خودم بگم که همیشه به این فکر کردم داستان های که توی قرآن از امامان و پیامبران نوشته واقعی نیست. همش فکر کردم یه جور داستان خلیفه ای برای سلطه بر مردم هست (منظورم داستان امام هاست که امام بعدی دقیقا فرزند امام قبلی هست). با خودم می گفتم شاید پیامبران واقعا وجود داشتن ولی این معجزاتی که درباره شون میگه فقط فقط افسانه و داستانه.

ولی با تمام این افکار که هنوز هم گاهی توی سرم میچرخن گفتم میخوام به حرف های استاد گوش بدم بدون اینکه بهش فکر کنم داستان هست یا واقعیت.

من کتاب خوندن رو خیلی دوست دارم. از بچگی دوست داشتم و هنوزم ازش لذت میبرم ولی تا حالا قرآن رو نخوندم. احتمالا به دلیل حرف هایی که از اطرافیان توی ذهنم بود. با خودم گفتم من که این همه کتاب از افسانه ها و داستان ها خوندم و همیشه هم اعتقادم به این بود که افسانه ها برای درس های زندگی گفته شدن پس به حرف های استاد درباره ی داستان های قرآن گوش میدم تا درس های اون افسانه ها رو بگیرم. و همین کار رو هم کردم …

تا همیشه از اطرافیان میشنیدم که حضرت ابراهیم اون لحظه توی حال خودش نبود و متوجه کارهاش نمیشد؛ وگرنه هیچ وقت کسی بچه ش رو مثل گوسفند قربانی نمیکنه.

من بار ها این فایل رو گوش دادم ولی این لحظه اشکم رو درآورد که چطور تا حالا متوجه نشدم. اصلا کاری به واقعیت یا افسانه بودن این داستان ها ندارم ولی این رو میدونم این داستان ها پر از درس زندگی هستن، پر از اعتماد به رب، پر از قوانین دنیا، پر از اینکه تو به حرف خدا گوش کن اون بهتر از چیزی که میخوای رو بهت میده.

(اصلا نمیدونم حرف هایی که میزنم انسجام داره یا نه فقط میدونم هر چی که میاد به قلبم رو دارم مینویسم و اشک میریزم از این همه واضح شدن خیلی چیز ها)

ابراهیم حاضر شد برای هدفش عمل کنه، قربانی کنه، تسلیم بشه و پر از نعمت خداوند شد؛ پس منم باید برای اهدافم قربانی کنم همون جور که ابراهیم کرد و خلیل الله شد.

این چند روز خدا گوش من رو پیچوند، دردش در حدی نبود که قابل تحمل نباشه ولی من دارم از استادم یاد میگیرم با کوچیک ترین چیز ها به خودم بیام و حواسم رو جمع کنم.

من 23 سالمه دانشگاهم تمام شد. رشته ای خوندم که خیلی بازار کار خوبی داره. در حدی که همین الان اقدام کنم میتونم کار پیدا کنم. خیلی از دوستانم ارشد خوندن و اقدام کردن برای شغل های مرتبط با رشته مون ولی من گفتم دیگه نمیخوام بخونم. دیدم با این که شغل پر درآمدیه ولی کاری نیست که دوست داشته باشم زندگیم رو براش بزارم.

من از بچگی پیانو مینوازم و عاشق نواختن پیانوعم. واقعا نمیتونم زندگیم رو بدون وجود پیانو تجسم کنم. از سال سوم دبیرستان استاد پیانو شدم و خدا تعدادی شاگرد برام فرستاد (بدون اینکه خودم درخواستی بدم). با خودم گفته بودم به جای رشته ای که لیسانسشو خوندم ارشد موسیقی بخونم و تدریس کنم. تدریس پیانو قشنگه و من هم دوسش دارم ولی بعد از مدتی دیدم عاشقش نیستم من عاشق نواختن پیانو برای خودمم نه تدریسش از صفر تا صد برای کس دیگه ای! خیلی برام عجیب بود پس من باید چیکار کنم.

یه صدایی از قلبم اومد که من میخوام خلق کنم من نمیخوام چیز های تکراری رو تدریس کنم میخوام چیزی که وجود نداره رو خلق کنم و به این دنیا اضافه ش‌ کنم. و بالاخره شغل مورد علاقه م رو پیدا کردم…

به خاطر بیزینس دلخواهم دو تا شغلی که آماده بود و توشون تبحر داشتم رو کنار گذاشتم. ولی آیا برای این شغل قربانی دادم ؟؟ نه

من قربانی ندادم، من ترسیدم، من پشت گوش انداختم، من حاضر شده بودم ماه ها با درآمد یک دونه هنرجو پیانو که نگه داشتم سر کنم و از پس هزینه هام برنیام ولی اقدام نکنم. هی نجوای شیطان بگه حالا صبر کن، فلان چیز رو بخر، درباره فلان کار تحقیق کن و …

قربون خدا بشم که بهترین جا گوشمو پیچوند. شیطان بهم گفت با این همه مواد اولیه که تا الان داری شروع نکن اول باید فلان چیز ها رو بخری بعد. با مبلغی که توی حسابم بود رفتم توی سایت و سفارش دادم ولی دیدم سایت نذاشت پرداخت کنم و خریدم کنسل شد.(خدا گفت باید از همین جایی که هستی شروع کنی با همین امکانات) ؛ ولی من نجوای خدا رو خیلی ضعیف شنیدم و نجوای شیطان رو بلند. گفتم پس عیبی نداره چند ماه دیگه صبر میکنم بودجه م که بیشتر شد حضوری میرم تهران میخرم. فرداش هنرجوم گفت یه سری مسائلی براش پیش اومده شاید دیگه نیاد کلاس ( خدا گفت حالا که درآمدت صفر شد میخوای چیکار کنی؟ بازم میخوای صبر کنی و شروع نکنی؟؟ ) .

من به خودم اومدم و شروع کردم. با همون امکانات و مواد اولیه، بدون خرید هیچ چیز اضافه تری. به کمال گرایی افراطی م گفتم هیییسسسس ، خدا بهتر میدونه…

خدایا شکرت، خدایا هزاران هزار مرتبه شکرت. خدایا شکرت که تونستم هدایتت رو دریافت کنم. خدایا شکرت که شروع کردم.

ابراهیم اقدام کرد برای هدفش ابراهیم قربانی داد برای هدفش. پس منم باید قربانی بدم . باید ترسم رو قربانی کنم باید کمال گرایی م رو قربانی کنم باید منطقه امنم رو قربانی کنم باید استرس شروع چیزی که توش مهارت خیلی کمی دارم رو قربانی کنم . باید حرکت کنم …

خدایا با تمام وجودم و از ته قلبم میگم شکرت .

استاد عزیزم از خداوند ممنونم که شما رو توی زندگیم قرار داد. عاشقتونم.