چه موضوعی را باور کرده ای؟

به نام خدای مهربان سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان خوبم و خانم شایسته نازنین

خیلی خوشحالم که بعد از مدت ها یک فایل جدید بر روی سایت قرار گرفت و باعث شد کمی از دلتنگی‌ما برای شما و پارادایس کاسته بشه البته که من هرروز ساعت ها به فایل های دوره ها مخصوصا دوره ارزشمند دوازده قدم گوش میدم اما دیدن تصاویر شما در فایل های جدید هم لذتی داره که تجربه اش خیلی خوشایند هست

فایل بسیار زیبا و پر محتوایی بود و یه جورایی میشه گفت یه دوره فشرده روانشناسی ثروت یک بود.

منم می‌خوام تجربه خودم رو بنویسم

یک باور قدرتمندی که باعث شد من در کار خودم چه از لحاظ مالی چه از لحاظ اعتماد به نفس پیشرفت کنم این بود که حرف همکارانم رو نپذیرفتم همه ی همکاران در محل کار میگن ما که کارگریم و تا آخر عمر باید این زندگی نکبت بار رو تحمل کنیم یا میگن ما که نمیتونیم پیشرفت کنیم با این مملکت و وضع اقتصادی و وضعیت شغل و درآمد و…یعنی می‌خوام بگم همیشه به خودشون توهین‌میکنن با کلماتی مثل ما بدبختیم و بیچاره ایم و کارگریم و کارگرزاده و به هیچی هم نمی‌رسیم…یادمه یه جایی خونده بودم که آقای هیلتون گفته بودن من هرشب بعد از رفتن صاحب کارم میرفتم و جای ایشون مینشستم و رئیس بازی میکردم و الان بزرگترین هتل دار دنیا هستن و کلی داستان شبیه این خونده بودم و خیلی برام جالب بود و هروقت که همکاران اون جملات محدود کننده رو میگفتن من تو دلم میگفتم ولی من رئیسم من مدیرم من یه روزی به همه ی آرزوهام میرسم همین حرف زدن ها باعث شده‌بود که من احساس غریبی نسبت به همکارانم داشته باشم اونقدر این افکار رو‌ تکرار میکردم و اونقدر باور کرده بودم که یه وقتایی که میرفتم سرکار یه لحظه با خودم میگفتم اه‌ من اینجا چیکار میکنم؟ مگه من الان نباید تو دفتر کارم درحال رسیدگی به امورات بیزنسم باشم پس اینجا چیکار میکنم و یهو به خودم میومدم میدیدم‌غرق در افکارم بودم و همین فکرها و همین باورباعث شد چنان انگیزه ای در من شکل بگیره که تصمیم گرفتم کسب و کار خودم رو راه اندازی کنم موقع شروع به یکی دو نفر موضوع رو گفتم اونا گفتن این کار نمیشه مجوز میخواد اصلا تو هرکاری بخوای میتونی انجام بدی جز این کار چون این کار به جون آدم ها بستگی داره و اگه فلان بشه میخوای چکار کنی اگه بهمان بشه چی میشه و …و گفتم بابا حرف زدن با این آدم ها که این باورها رو دارند مثل خوردن زهر هست پس دیگه با هیچکس حرف نزدم و رفتم سراغ باورهام که اونجا هم چندتا باور پیدا کردم که حالا مشتری از کجا میاری حالا نیرو و پرسنل از کجا میاری و….

کارکردن روی دوره ارزشمند دوازده قدم توی این مسیر و غلبه بر باورها خیلی زیاد کمکم کرد تا بتونم بر این باورها پیروز بشم مخصوصاً قدم اول جلسات سه و چهار که با اون جلسات من ایده گرفتم و نشستم باورهای قدرتمند کننده درباره ی هدفم که راه اندازی کسب و کار شخصی در زمینه پرستاری از بیماران در منزل بود رو نوشتم بعد با صدای خودم ضبط کردم و هرروز صبح گوش میدادم و هی میزاشتم تکرار بشه و قدم ها رو برداشتم و خدا می‌دونه از اونجایی که فکرش رو نمی‌کردم پرسنل برام جور شد مشتری پیدا شد بدون اینکه تبلیغ کنم و به خودم اومدم دیدم شدم مدیر یک کسب و کار نیروهام وقتی تماس میگرفتن بهم میگفتن سلام رئیس فلان موضوع رو چیکار کنیم…

نه اینکه مغرور بشم از اینکه بهم میگفتن رئیس نه هرگز ولی میگفتم خدایا شکرت یه روزی که همکارانم میگفتن ما کارگریم و بدبختیم و فلان من میگفتم نه من رئیسم من مدیرم و الان دارمش و کلی پول ساختم منی که در هفته‌ هزار تومن هم‌نمیساختم رسیدم به جایی که هفته ای یازده میلیون تومان سود خالص داشتم منی که ماهی دوازده میلیون درآمدم بود رسیدم به درآمد صد میلیونی در ماه و پرسنل داشتم حقوق میدادم برنامه می‌نوشتم و کسب و کار رو رهبری میکردم زندگیم پر شده بود از هیجان و لذت و پول و نعمت…

تا رسیدم به جایی که گفتم آقا این شغل من پتانسیل پیشرفت بیشتر رو نداره چرا؟

چون اگه بخوام مریض جدید بگیرم

اولا اوضاع مملکت اونقدر بد شده که کسی حاضر نیست پول خوب بده برای نگهداری از مریضش در منزل

دوماه اگر کسی هم باشه که حاضر به پرداخت پول خوب باشه نیرو نیست که من بفرستم براش

سوما پیشرفت در این شغل من یعنی دردسر بیشتر چون اگه بخوام پیشرفت کنم باید مریض بگیرم و مریض گرفتن یعنی باید پرسنل اضافه کنم و کار من هم یجوریه که یه‌نیرو مثلاً فردا قراره بره پیش یه مریض یکدفعه نصفه شب زنگ میزنه و میگه من فردا کار دارم و نمیتونم بیام!!!!اونوقت من از کجا نیرو پیدا کنم و چه جوابی دارم به خانواده بیمار بدم مسئولیت کسب و کار بامنه مسئولیت اون بیمار که اون روز نباید بدون پرستار بمونه با منه و من چه جوابی دارم بدم(بارها این موضوع برام تکرار شده) همین صحبت ها و همین باورهای محدود کننده و همین تجریبات تلخ گذشته باعث شد کم کم از شغلم سرد بشم و دیگه هیچ تلاشی نکنم برای افزایش درآمدم برای افزایش و گسترش کسب و کارم و اون جملات تاکیدی که ساخته بودم هم دیگه کم کم گوش ندادم و احتمالا میدونید که چی شد همون‌طور که آرام آرام درآمدروزانه ام از صفر رسید به 100 هزارتومن و بعد 300 و 500 و یک میلیون و دو میلیون همون‌طور نرم و آرام آرام هی هرروز درآمد کم و کم و کمتر شد و الان رسید به صفر…

با دیدن این فایل فهمیدم یه باور خیلی داره بهم ضربه میزنه اونم اینه که این شغل من پتانسیل رشد نداره چون وابسته به آدم هاست اگه نیرو باشه من میتونم مریض بگیرم و اگه نباشه نمیتونم هیچ کاری انجام بدم گاهی با خودم میگم شاید بهتره شغلم رو عوض کنم اما میبینم این کار کار مورد علاقه ام هست گاهی میگم شاید توی همین شغل هم ایده ای باشه که یه کاری باشه که فقط نیاز باشه خودم به تنهایی انجامش بدم اما باز نجوا میاد که این شغل نمیشه و این کار یک کار تیمی هست و گاهی هم میگم درسته استاد گفتن ثروتمند شدن ربطی به شغل نداره اما این شغل من پتانسیل ثروتمند شدن ندارد به دلایلی که گفتم…

خلاصه که این روزها خیلی ذهنم درگیره و البته دوره دوازده قدم رو کار میکنم و از قدم نهم داره یه اتفاقاتی توی باورهام میفته…

خیلی از استاد ممنونم همین فایل باعث شد حداقل بشینم فکر کنم و دقیقا بفهمم دلیل و باور صفر شدنم چی بود و انگار قلبم باز تر شد…

الهی شکرت.

ممنون از استاد عزیزم بابت این فایل زیبا

ممنون از بچه های سایت بابت کامنت های عالی.

سلام خدمت برادر عزیز و خوبم

بی نهایت ممنونم ازت

خواهش میکنم باعث افتخار من بوده که پروفایل من رو نگاه کردید و ازتون تشکر میکنم که وقت گذاشتید و خوندید این برای من باعث خوشحالی هست.

درباره موضوعی که مطرح کردی باید بگم من هم دقیقا نگاه شما رو به کار خودم دارم اصلا نمیتونم توی جمع همکارانم بشینم و همیشه هم از من گله مندند که چرا پیش ما نمیای چرا درباره هیچی نظر نمیدی چرا پیج اینستا نداری و…و بارها شده که به خودم گفتم من چرا اینجام چرا باید این همکاران رو داشته باشم آدم های خوبی هستند ولی ذات من فرکانس من اون ها رو پس میزنه و نمیتونم ارتباط برقرار کنم باهاشون …

به هرحال مسئولیت این مورد رو هم میپذیرم و مطمئنم اگر اینجام یعنی تقصیر خودمه یعنی هنوز فرکانس هام به اندازه ی کافی رشد نکردن هنوز باورهام به اندازه ی کافی عوض نشدن ولی من ناامید نمیشم و ادامه میدم و مطمئنم همه چی تغییر می‌کنه همینطور که تا امروز و به اندازه تغییر من اوضاع بهتر شده اما به قول خانم شهریاری عزیز من با خدا تقسیم کار میکنم لذت بردن و عمل صالح با من مدیریت کارها با خدا انصافا هم تقسیم عادلانه ایه من که مالک پوست نازک هسته ی خرما هم نیستم اما اون ارباب و مالک کل کیهان از من انتظاری نیست اما از اون خیلی انتظار هست.

بی نهایت شما رو تحسین میکنم و به طرز عجیبی باهات احساس صمیمیت میکنم انگار که سالهاست با شما دوستی داشتم

خیلی از نظراتت استفاده میکنم.

انشالله همیشه موفق و سربلند باشی.