چه موضوعی را باور کرده ای؟

سلام به شما فاطمه خانم … امیدوارم خداوند هدایتم کنه برای نوشتن ، ممکنه یکم طولانی بشه … نمیدونم چطور و چجوری و کاملاٌ هدایتی رسیدم به کامنت شما … یه حسی بهم گفت بخون … دیدم درباره خرید خونه نوشتین … یاد خودم و شرایط خودم افتادم ، دیدم راجب عدم حمایت خانواده همسرتون نوشتین بازم یاد خودم افتادم … اما قصه از چه قراره ؟ من و همسرم 8 سال از راه دور باهم دوست بودیم ( در دو شهر متفاوت ) ، خلاصه بعد از 8 سال با کلی داستان و اتفاقات عجیب و مخالفت های شدید خانواده خودم بالاخره ما ازدواج کردیم ( داستان کاملش رو میتونید توی پروفایلم قسمت دیدگاه به فایل های دانلودی در جواب سیدعلی خوشدل عزیز کامله کامل توضیح دادم ، اینجا نمیخوام خیلی طولانی بشه :)))) دوست داشتین بخونید :)))

ما ازدواج کردیم و مسیر به شکلی جلو رفت که من به شهر همسرم مهاجرت کردم ( یه اتفاق کاملا هدایتی و پر از درس که هنوزم گاهی یادش میفتم لذت میبرم از این تصمیمم )

از اینکه گفتین اطرافیان همش میگن خونه گرونه ، مگه شما میتونید خونه بخرین ، یاد این افتادم که اواخر دوران عقدمون بود ، همسرم اومده بود پیشم ، سر سفره ناهار ( دقیقا یادمه ها ) نشسته بودیم برای ناهارخوردن یهو صحبت ماشین شد ، وسط ناهار مادرم بهم گفت مگه تو میتونی ماشین بخری رضا ؟ هیچی نگفتم و سکوت کردم ، راست میگفت … من و همسرم توی کرونا عقد کرده بودیم ، جز یه مجلس توی خونه و رفتن به آتلیه برای عکاسی و فرمالیته چیز خاصی نداشتیم ، بدون عروسی رفتیم سرزندگیمون ، حتی بدون ماه عسل !!! چون منم مثل همسر شما بدون حمایت خانوادم ازدواج کردیم ( تقریبا حمایتشون یه سرویس طلا 10 میلیونی بود که به همسرم دادن و بس ! ) البته اصلا اینا رو نمیگم که حس قربانی بودن یا هرچیزی تعریف بشه بلکه افتخار میکنم به شرایطی که من بودم و خدای خودم که عاشقانه میپرسمتش که تنها او را میپرستم و تنها از خودش یاری میطلبم که خودش شاهده که در تمام این مسیر همیشه تنها همراه و همدمم بوده و امروز سرمو بالا میگیرم و افتخار میکنم خدای من بزرگتر از هرکسی هستش ، بعد از اون حرف مادرم و بعد ناهار وقتی وارد اتاق شدم همسرم با حالت بغض گفت : رضا مگه ما چمونه که نتونیم ماشین بخریم ؟ گفتم اشکالی نداره ، اون مادره ، دلش میسوزه ، اونکه بدش نمیاد من ماشین داشته باشم … فهمیدم همسرم دلش شکسته ، منم دلم شکسته بود ( هنوزم باور نداشتم ماشین بخرم ) دقیقا بعد از چند ماه ، در تیر 1401 قرعه کشی خودرو تیبا2 سفید صفر کیلومتر بنامم در اومد و بدون ریالی قرض از کسی ماشین رو از درب کارخونه تحویل گرفتم ، چند وقت بعدش به مادرم گفتم مهناز دلش شکست روزی که گفتی شما نمیتونید ماشین بخرید ( با حالت خنده ) گفتم خدا به دلش نگاه کرد مارو ماشین دار کرد ، گفت پسرم من به منظور نگفتم گفتم شرایط سخته و… و اما امروزی که دارم کامنت میزارم براتون … تقریبا یک ماه پیش با همسرم تصمیم گرفتیم تمام پس انداز این 3 ساله رو که به لطف خداوند ( من وااقعا میگم اگر هدایت خداوند در این مسیر نبود من هیچچ هیچم ) جمع کردیم رو خونه بخریم ( الانم اگه از مادرم بپرسی رضا میتونه خونه بخره میگه محاله ، خونه گرونه و… البته من ناراحت نمیشم از این حرفا چون این حرفا بخاطر باورهای محدود کننده تمامی آدمهاس ، ولی بچه های این سایت الهی خلاف جهت رودخانه و باورهای عام مردم حرکت میکنن ) خلاصه ما رفتیم چند تا خونه رو دیدیم … خدا میدونه مثل این بچه ها که بستنی میبینن هر خونه ای میدیدیم میخواستیم خخخخ ، خانومم ذوق کرده بوده میگفت همینو بخریم … بهش میگفتم عجله نکن … استاد همیشه میگه چطور از این بهتر … چطور از این قشنگتر .. کار به جایی رسید که ما فکر نمیکردیم حتی خونه یک خواب بتونیم با پولمون بخریم و مجبوریم سوییت بخریم خخخ اما الان دنبال خونه 2 خواب هستیم .. حتما نورگیر باشه … حتما فلان و بیسار و… باشه و همیشه هر زمان نجوای شیطان میگه نمیتونی یا نمیشه با خودم میگم اون خدایی که منو تا اینجا اورده ، به من ماشین داده ، همسر عالی عنایت کرده ، پول به مقدار بسیار زیاد داده ( راجب باور مالی خودمم توی عقل کل به یک سوال جواب دادم ) ، حتما خودشم منو خونه دار میکنه ، منتهی ما تا الان موفق نشدیم به خرید خونه به 2 علت 1- حتما حتما باوری محدود کننده در وجودمون هستش که الان 2 روزه تصمیم جدی گرفتیم ، دفتر برنامه ریزی و دفترشکرگزاری خریداری کردیم تا مصمم تر ادامه بدیم نکته دوم اینکه احتمالا هنوز خونه ای مناسب ما برای فروش نیست خخخ و حتما در موقعیت و شرایطی مناسب اون خونه نصیب ما میشه ^-^ و به راحتی … کاملا راحت و آسمون ما به خواستمون میرسیم … این وعده خداست و خداوند هرگز دیر نمیکند …

در پناه الله یکتا شاد و ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید