چه موضوعی را باور کرده ای؟

سلام به سعیده جان عزیزم

چراغ سایت نگین این انگشتر توحیدی

چقدر داستانت زیباست سعیده جان، چقدر پر از خداست، چقدر الهام بخش و آموزنده و آرام کننده ست:)

و چقدر خودت خوب بلدی مشق توحید بنویسی

اینکه دونه دونه ی زیبایی‌ها، اتفاقات خوب، برخوردهای قشنگ رو آگاهانه ببینی و متوجهشون باشی و از همه مهمتر کم و کوچیک و بدیهی قلمدادشون نکنی و بابتشون شکرگزار باشی و هی به خودت یادآوریشون کنی

این یه نکته ی خیلی مهمه که شاید خیلیا یادشون بره

وقتی پیامهای مدیر عاملت یا همکارت رو میخوندم، همینجوری اشک سرازیر بود از چشمام، بعد یه لحظه تو ذهنم مرور شد که خب منم اکثرا و بیشتر وقتا پیام ها و فیدبک های خیییلی خوب و مثبت و قشنگی میگیرم حالا نه از مدیر عاملم ولی از مشتریها، که خیییلی با ارزشه، حتی بارها شده همکارام از برخوردِ بدِ یک شخص خاص کلی شاکی بودن و به من هم هشدار میدادن که با فلانی حرف می‌زنی مواظب باش ها فلانه و بهمانه… بعد اون طرف چنان با احترام و منطقی و قشنگ با من حرف میزد کلی هم ایموجی گل و بلبل میفرستاد که اصن من میگفتم خدایا اون همکارام چی میگن آخه؟ اینکه بنده خدا خیلی خوب با من حرف میزنه، و البته بلافاصله تو ذهنم مرور می‌شد که خب این کار خداست و نتیجه ی قوانین بدون تغییر خدا:) و بعد کلی خداروشکر میکردم، خیلی وقتا تو شکرگزاری هام به این مورد هم اشاره میکنم، اما نه همیشه، انگار کم کم عادی میشه، ولی قربون خدا برم که هربار میخواد عادی بشه، با همچین کامنتایی دوباره یادم میندازه که چقدر باید بابت این برخوردهای زیبا شکرگزار و متذکر باشم:)

ازت ممنونم سعیده جان برای کامنتای بهشتی که مینویسی

اما ای جانم به تیکه ی آخر کامنتت، قلب قلب قلب:)

خدا میدونه چقدر خوشحال شدم برات عزیزم:) خیلی هم درکت میکنم و باهات همذات/همزاد پنداری میکنم تو این موضوع

یاد خودم افتادم اولی که اومدم کانادا، منم اولش تنها و بدون پسرم اومدم (قبلا تعریف کردم که به خاطر داستانا و قوانین دوران پندمیک، اونموقع من میتونستم بیام کانادا اما پسرم نمیتونست با اینکه ویزا داشت، منم یه جورایی بهم الهام شده بود که الان باید برم کانادا ولو اینکه پسرم نمیتونه همراهم بیاد) خلاصه سه ماه طول کشید تا اوضاع طوری بشه که پسرم بتونه بیاد و اون سه ماه شاید سخت ترین روزای زندگی من بود. قبلش ما نهایتا یکی دوهفته از هم دور بودیم وقتایی که دامغان دانشگاه میرفت و آخر هفته ها یا یه هفته درمیون میومد خونه

روزی که قرار بود بیاد کانادا دقیقا منم همین شعرو میخوندم و همه جا مینوشتم:)

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد:)

چشمت روشن عزیز دلم، دلت که روشن به نور هدایت خدا هست

دعا میکنم همیشه زندگیت نور علی نور باشه:)

خدا رو شکر برای یه توفیق دیگه و به قول خودت یه صلات دیگه:)

برای من نماز شب شد:)

امشب ازون شبا بود که خوابم نمیبرد و پناه آوردم به سایت و کامنت زیبا و نورانی تو رو خوندم، که منجر شد به این پاسخ نیمه شبانه:)

الان ساعت 2 نصفه شبه اینجا

خداروشکر فردا یکشنبه ست و تعطیل:)

شب و روزت به خیر و پر از نور هدایت الهی دوست توحیدی من

بوس و قلب فراوان