چه موضوعی را باور کرده ای؟

درود براستاد عزیز،خانم شایسته و دوستان هم فرکانسم…

باوری که برای ما بعنوان یک معتاد ایجاد کرده بودن این بود که(لب که زدی به بافور شسته میشه باکافور)..

این باور فوق العاده قدرتمنده و شدید روی من تا زمانی که اعتیاد داشتم به مواد مخدر کار میکرد…

صدها ترک ناموفق داشتم از یک روز گرفته تا 3سال ولی باز برمیگشتم سرمواد…

موضوع این باور بود که هرکسی مواد مصرف کرد زمانی که میمیره فقط ترک میکنه وگرنه تازنده هست که نمیشه ترک کرد ضراب المثل هم براش درست کرده بودن…

تمام مدتی که توی ترکهای قبلی بودم به این فکر میکردم که دوباره کی شروع میشه مصرف کنم؟ چون باورنداشتم بشه بدون مصرف زنده بمونم…

وچقد از کسانی که باهم مصرف میکردیم واقعا مردن و وقتی باز دور بساط بودیم حرف از ترک مواد میشد میگفتیم فلانی فقط ترک کرد منظورمون اون شخصی بودکه مرده بود….

وسالیان سال این قصه ادامه داشت تا توسط خداوند هدایت شدم به انجمن معتادان گمنام…

مثل الان که اومدم توی این سایت و باخودم عهد کردم هرجور شده جنازمم که شده بکشونم توی این سایت و فایل گوش بدم و دوره بخرم و کامنت بخونم و بنویسم و تمرین وتکرار کنم همون زمانم وقتی وارد انجمن شدم بدلم نشست والگوهایی دیدم که چندین سال کارتن خواب بودن وهمه زندگیشون رو باخته بودن ولی باموندن و گوش دادن و عمل کردن دوباره زندگی براخودشون ساختن که هیچ ربطی به گذشتشون نداره…

اونجاهم گفتم اگه شده جنازمم بکشونم توی انجمن اینقد میام که منم تغییر کنم و برای همیشه از شر این بیماری راحت بشم…

اونجا اون باور قبلی عوض شد الگوهای زیادی دیدم و خودمم به لطف خدا و انجمن 18ساله پاکم و دارم زندگی و کسب وکارخودم رو ارتقا میدم…

یواش رفتم ولی همیشه درحال پیشرفت بودم ازاون زمان…

اتفاقی با استادی آشناشدم که توی کانادا زندگی میکرد و سمیناری ازش بدستم رسید 4ساعت بود از 10تاشب تا6صبح طول کشید دوبار ازاول گوش دادم و باخود گفتم من باید ایشون رو ملاقات کنم و شاگردایشون بشم اون زمانم آموزش آنلاین نبود حضوری بود…

من توی یکی ازروستاهای دورافتاده اصفهانم …تو ذهنم میومد که تو کجا و استادکجا؟؟

ولی باورهای قوی برای خودم ساخته بودم که محدودیت نداشتم وبخودم گفتم من نمیدونم چجوری ولی بابدبشه..ازسال 86تا 89 فقط با آموزشهایی که توی سایت بود و میخریدم بااستاد کارکردم وبلاخره متوجه شدم ایشون ایرانم میان سمینار برگزار میکنن و رویای من به حقیقت پیوست وبراولین بار تورآموزشی ایشون روخریدم و 4روز رو با ایشون هم زندگی کردیم هم آموزش دیدیم…

توی سال 86 تا 89 که استاد رودیدم شغلم رو عوض کرده بودم ارتقا داده بودم و کارگرهم داشتم وزمانی که صبح از روستا حرکت میکردم برم ساعت 4 بعدازظهر تهران باشم براسمینار کارگرام بهم میگفتن خدا شفات بدد آدم دیونه تر از توخدا نداره که اینهمه راه میری فقط برا 4 ساعت حرف زدن یک نفر رو گوش بدی..

همه ی اینها نتایج باورهایی بود که توی خودم جهت رسیدن به خواسته هام تغییر داده بودم و زمانی که درک کردم که جواب میده هیچکس جلودارم نبود…

باور به اینکه یک آدم روستایی نمیتونه در حد بالایی رشد کنه باور اکثریت بود ولی من قبولش نکردم…

من درحد خوبی رشد دارم از همون زمان تاحالا…افتادم ولی پاشدم خیلی قوی تر…

باور به اینکه توروستا درآمد زیادی نمیشه کسب کرد رو اکثریت داشتن ولی من قبولش نکردم وزمانی که یک حسابدار گرفتم هفته اول که اومد سرحسابام و سود کار منو میدیدیک روز گفت من دارم شاخ درمیارم تو اینجا توی یک روستا درآمدت باندازه 30تا کارگر هست و اصلا کسی نمیدونه و کسی نمیتونه بهش فکر کنه اصلا…

اینا باورهایی بودن که من روشون کارکردم وبهم نتیجه داد…

خداروسپاسگزارم بابت استادعزیز،خانم شایسته ودوستان هم فرکانسم…

عاشقتونم