چه موضوعی را باور کرده ای؟ - صفحه 12

به نام خداوند مهربان

سلام به همگی عزیزانم

سپاس گزار خداوندم بابت بودن در مسیر هدایت که نشونش احساس خوب منه

استاد چقدر من عاشق این استایل و راحتی شمام ،خانوم شایسته‌ی عزیز خدارو شکر بابت وجود شما که این فایل ها به بهترین شکل آماده میشه و دستان نازنین شما این همه زیبایی داره به ما هدیه میده ،

دستان نازنین شما داره این همه باور خوب به ما هدیه میده

دستان نازنین شما داره کاری می‌کنه که ذهن ما به بهترین شکل برنامه ریزی بشه و ایراداشو پیدا کنیم به امید خدا

از شما سپاس گزارم که یار و یاور استادی و همه جوره بی نظیری ،هم تو کارهای سایت و معرفی محصولات و ارزش گذاری روی محصولات بینظیرین و هم لذت میبرم از این رابطه ی عاشقانه و سراسر عشق و آزادی ،

برای هر دوی شما عزیزان کلمات کم میارم برای بیان دو انسان شایسته ای که انقدر در مسیر درست دارن قدم برمیدارن ،سپاس گزارم .

استاد عزیزم مثل همیشه در مناسب ترین زمان اومدید جلوی دوربین ،در مناسب ترین زمان

نمی‌دونم از چی بگم از زیبایی پرادایس و فضای بهشتی یا استایل فوق العاده ی شما یااز این مفاهیم و آگاهی ها ؟؟؟

از یه طرف دوس نداشتم فایل تموم بشه و از طرفی ذوق داشتم برای نوشتن کامنت زیره این فایل ،

دقیقا دیشب داشتم جلسه قرآنی قدم دوم رو گوش میدادم که بعد تموم شدن ، گفتم با خودم که خب اگه یه باوری اصن غلط باشه و ولی به من کمک کنه چه اشکالی داره که اونو بپذیرم و بعدش حسم میگف هیچ اشکالی نداره با اون باور مثلا توی کسب و کارت پیش میری و بعد که میبینی اون باور باید بهتر بشه بهت گفته میشه و به خدا گفتم خدایا خودت به جواب صحیح هدایت کن و امروز توی سایت رو باز کردم و دیدم با قد و بالای رعنا وایسادین لبخند به لب و من چقدر خوشحال شدم و سریع متن و خوندم و گذاشتم دانلود بشه و جواب سوالم و گرفتم که بله هیچ اشکالی نداره ،اگر که میگن ترکا ذهن اقتصادی فوق العاده ای دارن مثلا ،یا توی هر کسب و کاری میرن میترکونن یا پشتکار فوق العاده ای دارن ،دیگه نیاز نیست من به خودم بگم که نه حالا بستگی به باور داره و اینا نه من باید دربست قبول کنم ،دررررررربست ،

خدایا چقدر بیشتر دارم حس میکنم که همگی توی یک مسیر داریم حرکت میکنیم و چقدر این همسفر بودن با این جمع رو بیشتر امروز احساس کردم ،و جا پای کسی میزاریم که در مناسب ترین زمان میاد و جواب سوالات مارو میده ،همگی کانکتیم به خداوند و خداوند آگاهه از دلهای همگی و به استاد میگه وقتشه و ایشون میاد جلو دوربین و دوباره سوال جمعی رو جواب میده و میریم یه مرحله بالاتر .

اولا خیلی حس خوبی گرفتم از این فایل ،چون هر چقدر فکر کردم درمورد خودم شاید 90یا 95درصد باور قدرتمند کننده اومد به ذهنم که در مورد موضوعات دارم ،حالا یه تعدادی از بچگی و تعدادی بعد از آشنایی با قوانین که آگاهانه خواستم که باور کنم نمی‌دونم از کجا شروع کنم

از همین امروز شروع میکنم ،نه نه از پنج شنبه هفته قبل اینکه من استعداد فوتبالی فوق العاده ای دارم باوریه که قبولش کردم از اول و علاقه اولم فوتبال بوده یه زمانی ،جوری که حتی نزدیک 4سال پام به توپ نخورد و درگیر خیلی چیزها شدم که تو خیلی از کامنت ها نوشتم و اینجا جاش نیست ولی بعد اینکه برگشتم توی دوماه اومدم روی فرم قبلیم و سیگار و اینارو بخاطر اینکه نفس کم میاوردم گذاشتم کنار ، (راستی گفتم سیگار ،دوستایی که دارم که سیگارین و خیلی سیگار میکشن و فوتبالشونم خوبه ، یعنی به خاطر باورهای محدودکنندشون

اقدامی نکردن وگرنه منتخبشون مطمعنم برزیل رومیزنه ،با اینکه سیگار میکشن ولی تو زمین بازی کسی نمیتونه پا به پاشون بدوا ،چرا ؟؟؟ اصن اعتقاد ندارن که سیگار باعث میشه نفس کم بیارن و میگن که وقتی تمرین مداوم داری ،سیگار اصن اثری ندارد رو کیفیت بازیت )

خلاصه من از بچگی کلی ام تعریف می‌شنیدم ،یعنی از سن 9سالگی که مربی بوکس و اونایی که اینکاره بودن میگفتن که استایلت فوق العادس و من 5سالم قطع و وصلی رزمی کار کردم به همراه فوتبال که دوس داشتم ،و انقد راجب اندام خودم تعریف شنیدم که رف توی ناخودآگاهم و حتی اون 4سالی که درگیر خیلی از چیزها بودم و دور بودم از ورزش با وجود مصرف ،من اصن بدنم تکون نمی‌خورد ،و‌مثلا انقد راجب اندام عضلانی من گفته بودن و انقد مثلا رفیقام گفته بودن که تو ژن بدنت اصن قند قبول نمیکنه ولی ما آب میخوریم چاق میشیم و هر چقدرم میخوری اصن شکم نمیاری و اینا من همه‌ی اینارو باور کرده بودم بس که تکرار میشد و از 16سالگی من سیس پک دارم و خلاصه که یه ساله دارم میرم بدنسازی یعنی از پارسال دقیقا این موقع ها و اصن وقتی که رفتم پارسال صاحب باشگاه آقا رضا که خیلیم دوسش دارم و خیلی با معرفته ،بعد سه چهار روز بهش گفتم که برنامه بنویس برا من و گف خب چی مصرف کردی و چقدر کار کردی و اینا گفتم هیچی والله بار اولمه و خلاصه مگه باور میکرد !!!! کلی عکس گرفت و کلی نگا کرد و حتی بچه هام به هرکی میگفتم که این حرکت چجوریه بنده خدا ها فک میکردم دارم مسخرشون میکنم ،خیلی از مبتدیا میومدن که داداش این حرکت کدومه یا چجوریه ،میگفتم من نمی‌دونم برو از فلانی بپرس و اصن یه وضعی (البته بگم که از بچگی اون فوتبال و رزمی و ورزش تو خونه ام بود ،این نبوده که علنا هیچ کاری نکنم ،ولی به قول استاد وقتی شما یک چیزی رو باور می‌کنی ،قطعا بیشتر روش سرمایه گذاری می‌کنی و تجسم می‌کنی و چقدر این جمله طلاییه ) خلاصه که تو این یه سال دیگه فوتبال و کم کردم و فقط مسابقات جام رمضان پارسال و امسال رفتم و این باور استعداد فوتبال انقد در من قویه که اصن نیاز به تمرین ندارم ،یعنی دوسال بازی نکنم و دو سه جلسه بازی کنم حله و اینو به خودم ثابت کردم پارسال و امسال که اصن بازی نمی‌کردم ولی فقط برا مسابقه ها میرفتم و بدون تمرین و عملکرد درخشان ،راستی بحث فوتباله اینو بگم ،یه رفیق دارم 37هش سالشه و فوتبالش عالیه و ویژگی بارزش تو فوتبال دوندگیه بی حد و مرزه ، یعنی یه چیزی میگم یه چیزی می‌شنوید ها و باور قدرتمند کننده ای که در ادامه می‌خوام بگم رو مدیون این دوستم هستم ،این آدم اصن خستگی حالیش نمیشه ،اصن برا نفس کشیدن این دوتا شش نداره ،بارها و بارها چمن بازی کردیم و ما زبونمون آخر بازی افتاده بیرون مسابقه سنگین ولی میومد میگف حیف شد تموم شد تازه داشتم گرم میشدم ، دوستان این چیزی که میگم واقعیه ها ادمیم نیست که بگم مثلا میخواد جلب توجه کنه یا هر چی … نه اصن عاشقه فوتباله و باورش اینه که فیزیک بدن من فوق العادس و توی این 20سالی که فوتبال بازی می‌کنه شما هر جوری که بگی رو این بشر تکل رفتن و خطا کردن ،طرفی که روی این خطا کرده رو بردن بیمارستان ولی این اصن انگار نه انگار و تنها کسی که پا به پاش می‌تونه بیاد من بودم ،چون این باورهای فوق العادش رو ناخودآگاه برمیداشتم و انگیزه وحشتناک داشتم اون زمان برای بازی و خیلی خوبم من تاثیر گرفته بودم و باور کرده بودم ،یادمه یه بار با این دوستمون بلند شدیم هد بزنیم توپ رو هوا بود ،کله هامون خورد به هم محکم ، خدا به سرم شاهده من که فک کردم سرمو کوبیدم به تیرآهن ولی اون غرور جوونی اینا به روم نیوردم ولی اونی که حالا حالا غرورش اجازه نمی‌داد از این حرفابزنه ،برگشت یه کم بعد گف کی با لگد اومد تو سره من ،یکی از بچه ها گف با رضا

خوردید به هم سراتون ، خلاصه من این باور که فیزیک بدن من عالیه و من اصن امکان نداره مصدوم بشم و اینا رفته تو وجودم و این و مدیونم این دوستمم ،ولی چون یه سالیه فاصله گرفتم هفته پیش زنگ زدن و گفتن مسابقه انداختیم باید بیا و این حرفا رفتم ،و بازی خوبیم بود و با اینکه 5صفر عقب بودیم آخر سر اومدیم 7پنج بردیم (بگم که اصن درونا باور داشتم که بازی و می‌بریم حتی با اینکه کلی جنجالی شد و روحیمون یه کم اومد پایین ولی باور کاره خودشو می‌کنه )آخرای بازی دوستم یه پاس داد و رفتم که شوت بزنم پاهام از هم فاصله گرفتن و پای چپم در واقع مچ‌ پای چپم قشنگ یه جوری برعکس چرخید در حدی که استخون مچ‌ پام خورد به زمین و یه جوری صدا داد که من خودم تا حالا انقد نترسیده بودم و وحشت نکرده بودم ،یه جوری شد که تا زانوم احساس کردم رگای پام ریختن به هم و همونجام دیگه تایم تموم شده بود ،خلاصه کفشمو در آوردم و چون متنفرم از اینکه ادای عاجزارو در بیارم 10ثانیه نشد که یه کم به خودم پیچیدم و بعدش بلند شدم و سریع پامو گذاشتم زمین (این مصدومیتم به خاطره بی احتیاطی خودم بود و جو گیری خودم ،یعنی توپو انداختم که شوت بزنم با این که دیدم تو خیلی فاصله گرفت از پاک ولی بیخیال نشدم و این شد آخرش )می‌خوام قدرت باور رو بگم بهتون ،

اومدم شب خونه با اینکه درد میکرد پام ،نمیدونین چقدر سپاس گزاری کردم و چقدر حالم خوب بود ،میگفتم خدایا شکرت اگه این فیزیک رو نداشتم اگه این باور رو نداشتم که الان به احتمال زیاد یا در رفته بود یا شکسته بود و…. ولی رفتم خونه و باد کرده بود و صبح پاشدم و مادرم گفت ازش کار نکش استراحت کن گفتم کاری ندارم باهاش زدم بیرون و گفتم سه روزه اوکی میشه و با اینکه درد میکرد آروم میزاشتم زمین و لنگان لنگان میرفتم یا میخواستم کامل بزارم زمین باید با سرعت خیلی کم حرکت میکردم و گفتم سه روز بهت وخ‌میدم که خوب بشی و الان چهار روز گذشته و من پام ورمش خوابید و الان میتونم کامل راه برم با یه کوچولو درد ،حالا کو نقش باور این وسط ؟؟؟ امروز یکی از دوستان و تو باشگاه دیدم که خیلی وقت بود ندیده بودمش و گفتم نبودی چن وخ ،گف که آره تو فوتبال زدن این مچ‌ پام چرخید و تاندون پام پاره شد و یه ماه خوابیدم تو خونه ، خدا شاهده دقیقا موبه مو عیناً مثل اتفاقی که برای من افتاد ،قشنگ با دستش نشون داد و گفت و اونجا پیش خودم تو دلم چقدر عمیق سپاس گزاری کردم و گفتم ببین یک اتفاق مشابه یکی با حالا یه باور محدود کننده در برابر این اتفاق مشابه یک ماه می‌خوابه و یکی سه چهار روزه درمان میشه ،خدایا شکرت ،

برگردیم به همین امروز که اول کامنت میخواستم بگمش و حرف اینجوری اومد و خدا هدایت کرد ،این دوستمون ژن خوبی داره و منم امروز آخره تمرین که تیشرتمو درآوردم و نگا کرد و کلی تعریف و تحسین ، پرسید داری برا مسابقات آماده میشی ؟؟گفتم نه فعلا برا مسابقات ایده ای ندارم و ماه رمضون و نیومدم و یه ماهم بعدها اون نیومدم و تازه دارم میام و اصن حرف اینجوری شروع شد که داستان پاشو گف ، و گف مکمل که مصرف می‌کنی ،گفتم نه چیزی مصرف نمیکنم ،گف خب غذا حتما درست و حسابی میخوری و اینا ،گفتم نه والله همون غذای عادی و حالا یه تخم مرغی یه سیب زمینی اگه بود که خوبه نبودم بهش گیر نمیدم ،گف پس این حجم و از کجا آوردی ؟؟؟اخه دیده بود پارسال که اومدم تازه اونموقع 78کیلو بودم و الان 84کیلو با کلی عضله ،

گف تو بدنت خیلی فوق العاده از غذا داره حجم میگیره و همین که اینو گف ،گفتم چقدر باور فوق العاده ای واقعا چرا به ذهن خودم نرسید ،

و منی که انقد رشد کردم تو یه سال بدون هیچی ،دلیلش اون باوری که از بچگی راجب ژنتیک و اینا بود و البته باورهای محدود کننده ای که با استفاده از قانون آگاهانه نمی‌پذیرفتم اونارو ،گف تو بری همین الان تو دسته ی خودت اولی و اینا و بعدش به خودم آفرین گفتم که درگیر این باورهای محدود کننده که ماشالله کمم نیست تو این ورزش نشدم ،

بچه ها شاید ما بخونیم و از اینا رد بشیم ولی سره همین باورهای محدود کننده میدونید چقدر آدم قید این ورزش رو میزنن؟؟؟ نه ورزش طرف به خاطر باورهای محدودکنندش قید رویاها و خواسته هاشو میزنه ،همین دوستمون میگف که این ورزش پول میخواد و غذای درست و حسابی و اینا گفتم که داری بهونه میاری ،گف نه بهونه نمیارم و کلی باور محدود کننده گف هم راجب ورزش و هم باورهای محدودکننده در مورد ثروت داشت و شرک داشت خیلی ،خب من که نمی‌تونستم روانشناسی ثروت براش برگزار کنم و البته خودمم ندارمش هنوز خخخخخ ، دیگه بحث و یه جوری تموم کردم ،

طرف مثلا میبینم خیس عرق داره وزنه میزنه و کلی زحمت می‌کشه و بعدش که هم صحبت میشی ،میگه که ای بابا چه فایده تا مکمل و اینا نزنی که فایده نداره و من میگم خب تو اگه ته ذهنت اینه پس چرا داری انقد حمالی می‌کنی و درجا میزنی ؟؟؟اصن نمی‌دونن که چی می‌خوام و پی چین ، تمام اونایی که پارسال دیدم و الآنم میبینم و بدنشون تغییر نکرده و همونه با اکثرشون هم کلام شدم به خاطر اخلاق خوبم و ارتباطی که میتونم بگیرم و همشون متفق القول باورهای محدود کننده داشتن ، طرف میگه من اصن ساق پاهام رشد نمیکنه ،میگم بابا لامصب نزن این حرف و تو تمرین کن ،میگه نه هیچ حرکتی رو این عضله ها فشار نمیاره برا من ، میگم آره تو راست میگی ،یا طرف میگه من هرکاری کنم دو روز نیام این پهلوهام برمیگرده و میگم آره راس میگی ، ولی هستن آدمای بااراده که من لذت میبرم ازشون طرف پوست و استخون اومده چند ماه پیش و الان ماشاالله بدنی ساخته برا خودش و میرم که تحسین کنم و بعدش هم کلام میشیم ،میبینم ردپای قانون رو و رد پای شورو شوق رو به همراه باورهای قدرتمند کننده ،مثلا میگم فلانی نظرت راجب مکمل و اینا ،میگه نه بابا تغذیه درست باشه به هیچی نیازی نیست و این باورش رو در عمل و نتایجش من دارم میبینم به چشم و لذت میبرم ،همه چیز باوره ،همه چیز باوره منی که بلد نیستم فیگور بگیرم درست و حسابی ولی بخاطر اون باوری که من فوق العادم تو این زمینه ،بدنم حسابی مسابقه‌ای شده حتی پارسال بعد 3ماه مربی باشگاه گف که میخوای شرکت کنی ؟؟گفتم‌نه فعلا زمانش نیست ،

یا در مورد سلامتی من واقعا باور کردم که با هر مریضی که بدون قرص و دارو پشت سر می‌زارم ،سیستم‌ایمنی بدنم هزاران برابر قوی تر میشه و شکر خدا من چندین ساله که بخاطر هیچ‌مریضی قرصی ننداختم ،و‌تو این سالا فقط چند باری سرما خوردم همین ،

یا در مورد دندونام بگم که باور دارم که دندونام صدفی و محکمن و سنگم باهاشون خرد میکنم ،البته امتحان نکردم هههه،ولی خب دندونای مادرم عالین ،

درمورد اینکه هیچوقت نمی‌پذیرفتم که فلان قومیت بدن و فلان و میگفتم که هر جوری باشی اونجوری به تورت میخوره و این قبل آشنایی با قانون بود و هرجا میرفتم انسان های خوبی به پستم می‌خوردن ،و الآنم که نگم براتون ،

یا درمورد روابط یه دوستی دارم که طلاق گرفت وکلی ناراحتی توخونواده و ازدواج دومش موفق بوده و الان بچه ام داره و داداش کوچیکترشم طلاق گرف ولی دیگه اون ناراحتی ها پیش نیومد به اون شدت ،چون که دیدن که داداش بزرگه ازدواج دومش خیلی موفق بوده یه جورایی قبول کردن که این هم صددرصد ازدواج دومش موفقه و طرف خودشم عین خیالش نیست و از این بابت ناراحتی نداره و من در این مورد حدس میزنم که با دیده هام که طبق قانون اینطوری باید باشه با شناختی که ازشون دارم ،

یا درمورد باورهای محدود کننده همکار دارم که همیشه در مورد ناخواسته حرف میزنع و میگه هرچی آدم ناجوره گیر من میاد و دقیقا هم همینه هر آدم ناجوری گیره این میاد همه و همه ی اینا و هزاران هزاران مثال که هممون داریم داره نشون میده که بلع بحث باورهاست و پذیرفتن چیزی یا نپذیرفتن چیزی

خدایا صدهزار مرتبه شکرت بابت همه چیز و این آگاهی های ناب که قسمتی ندارن و مسیر زندگی رو بی نهایت برامون لذت بخش و هموار کردن ،

استاد عزیزم الهی که همواره و سالهای سال اینجوری درک فوق العادتون و این آگاهی ها رو با ما به اشتراک بزاری و جمعمون در آخرت یه جمع ازهمه نظر فوق‌العاده در بهشت باشه و البته که شمارو در این دنیا ملاقات خواهم کرد .

بچه ها جای همگی خالی امشب مهمون آگاهی های قدم سومم و دارم میرم خونه و چایی بریزم و بشینم پای این آگاهی ها و آگاهی نوش جان کنم .

خدایا تنها تورا میپرستم و تنها از تو یاری می‌جویم .

در پناه الله یکتا .