چه موضوعی را باور کرده ای؟ - صفحه 9 (به ترتیب امتیاز)

بنام خدای مهربان که هرچه دارم از اوست

خداوندی که همیشه پشت وپناه و حامیه من بوده وهست وخواهدبود

یه زمانی نمیفهمیدم اینو ولی الان باتمام وجودم کنار خودم حسش میکنم و فقط بایاد اونه که نفس میکشم و اینهمه آرومم.

خدایاشکرت که هستی که هستم که این سایت هست واستادی که با هر کلامش مثله قطره آبی خاک وجودمو تازه وشاداب نگاه میداره خدایاشکرت

دوهفته پیش بعد ازیکسال راهی خونه خواهرم در تهران شدیم خانواده ای دوست داشتنی مهربان مهمان نواز ولی مثله اکثریت تو حاشیه ودرگیر نکات منفی

توستاره قطبی خودمو بخداسپردم وازش مسیری خلوت هوایی عالی تهرانی خلوت وکنترل ذهن و زبان خواستم

به طور معجزه اسا تهران خلوت هواش خنک وهمه چیز عالی بود

من رفتم که حداکثر 3 روزبمونم ولی مسائلی پیش اومد که مجبور شدیم 8 روزبمونیم فکرشو بکنین 8 روزپیاپی چه نشتی انرژی ازم گرفت همش داشتم حرفای منفی رو توذهنم مثبت میکردم یا موقعی که مخاطبشون من بودم خودمو میبردم تو عالم دیگه یا بقول سعیده جان مثله بزغاله نگاشون میکردم

ولی به طرز باور نکردنی تمام 8 شب من خوابم بهم ریخت شبی دو سه ساعت فقط میخوابیدم .

از شب دوم رفتم تو فکر اخه چرا؟

دیدم از اول که اومدم گفتم حالا که دورهمیم بیخیال فایل وکامنت و سایت میشم

البته توجه به نکات مثبت و اعراض رو انجام میدم وگفتم پس مشکل اینه که نمیخوابم

از فرداش دوباره شروع کردم تو وقتایی که میشد فایل گوش میدادم کامنت میخوندم ولی بازم از خواب خبری نبود فقط باعث شد تو طول روز سرحالترباشم واصلا کسی متوجه نشد که من بیخوابی دارم

ولی ذهنم درگیرش بود استاد تو تموم دوره هاشون گفتن : وقتی بدنت از حالت طبیعی خارج میشه یعنی تو مسیر نیستی بدن اولین آلارمها رو میده .

دوشب آخر خشک شدن دست وپا هم اضافه شد وصبح باید یه سری ماساژ دریافت میکردم تا بلند شم .بالاخره برگشتیم رامسر و اون شب اول به شکلی عالی وعمیق خوابیدم ولی تو همون عالم خواب میفهمیدم که دست و پاهام حرکت نمیکنه یعنی شده بودن مثله چوب خشک وبیحس .

صبح هرکاری کردم دیدم نمیتونم تکون بخورم وتازه عمق فاجعه رو فهمیدم

همسرم که اومد بالاسرم ودید اوضاعو گفت چرا انگشتات ورم کرده چت شده؟ من حوابی که بتونه اونو قانع کنه نداشتم ولی تو ذهن خودم این بود که اونهمه موندن تو اون محیط کار دستم داده.

دخترم اومد وصبحانه ازم میخواست ولی دید حالم اینه وشروع کرد به گفتن اینکه اشکال نداره مامان حست رو خوب کنی خوب میشی

یهو زدم زیر گریه هرکاری کردم نتونستم خودمو کنترل کنم دیدم نه میتونم بدون کمک بلند شم نه میتونم موهامو شونه کنم نه میتونم برم صورتمو بشورم هیج کاری عملا نمیتونستم بکنم

ولی بازم شیرین گفت : مگه نمیگی عباسمنش میگه احساستونو خوب کنید تا همه چی خوب پیش بره

الهی قربونش برم که داشت منو آروم میکرد ولی من از یه جایی داشتم به عجز وناتوانی خودم گریه میکردم ایتکه این انسان با اینهمه منم منم هاش میتونه در یه شب به جایی برسه که دخترش موهاشو شونه کنه گلسر بهش بزنه دستاشو ماساژ بده تابتونه به زور یکم آب به صورتش بزنه تا این اشکها قطع بشه

واقعا که انسان ضعیفه ناتوانه هیچی نیست اگه لطف خدا باهاش نباشه

خلاصه بعد اینکه یکم تونستم خودمو اروم کنم ویکم حس به بدنم اومد بلند شدم وفقط گفتم :

الهی و ربی من لی غیرک

واینو باتموم وجودم مثله نفس کشیدن مدام تکرار کردم

هی نجوامیومد که برو دکتر اینکه نمیشه

از یه طرف میگفتم شاید باید یه اقدامی کنم شاید سلامتیم تو دست یه دکتری باشه شاید این هدایته

ولی ازطرفی یه حسی میگفت بری دکتر بگی من یه شبه تموم بدنم خشک شد چی بهت میگه؟

جز اینه که یه سی تی اسکن و نوار مغزی وقلبی و ام ار ای اول کار میگه برو بگیر شاید ازمغزته شاید قلبته وهزار شاید دیگه

باور کنید خودمم یه ان گفتم نکنه تو خواب سکته مغزی خفیف کردم که یهویی خشک شدم

خلاصه جدل و نجواهایی تو ذهنم میچرخید که نمیفهمیدم کدوم هدایته وکدوماش شیطانه.

ولی گفتن الهی وربی من لی غیرک هایی که با تک تک سلولهام میگفتم نور هدایتی برام شد.

سعی کردم صحبتهای استادو به یاد بیارم

که باشه الان اصلا مهم نیست چی باعث این ماجراشده فقط به این فکر کن تو باید خوب بشی باید یکم حستو بهتر کنی ویکم یکم برسی به حس عالی و این یه چالشه بین ذهن نجواگرت وقلب هادیت.

شروع کردم به سپاسگزاری از هرانچه کخ دور وبرم بود بابت برداشتن یه قاشق، هم زدن غذا، اینکه بتونم گوشیمو دستم بگیرم ویه فایل رو پلی کنم، اینکه بتونم پله ها رو بهتر بالا وپایین کنم، اینکه تونستم اسکاچ و بدستم بگیرم وظرفها رو اروم بشورم، اینکه رفتم حمام وتونستم شامپو بزنم شیر رو بازوبسته کنم خودمو خشک کنم لباساموبپوشم و…………

وهزاران کاری که هر روز چه راحت انجام میشدن وبرام طبیعی بودن و شاید بهشون فکرم نمیکردم خدارو با تمام وجودم شکر میکردم

اینو بگم من مدتهاست آدم سپاسگزاری شدم خیلی به داشته هام توجه میکنم خیلی سعی میکنم نعمتهام برام عادی نشن خیلی خیلی بابت سلامتی شکرگزار خدابودم ولی تا این حد دیگه ریز بین نبودم

مدام دست وانگشتهامو میبوسیدم وازشون تشکر میکردم بخاطر اینهمه سال همراهیشون و عذرخواهی میکردم بخاطر ایتکه به این روز انداخته بودمشون

اتفاقی که افتاد اینکه هرشب بهترمیشدم چون وقتی میخوابیدم بیشتر خشک میشدبدنم معیار بهبود رو تو طول شب و موقع بیداری گذاشتم .

خداروهزاران بارشکر الان خیلی خوبم میتونم بگم 95درصد سلامتیم برگشت به لطف الله و من بازم فهمیدم که باورهای ما چه میکنه

من اگه باور کرده بودم که مریضیه دیگه

الان از این اتاق به اون اتاق بیمارستانو مطب دکترهایی بودم که خودشونم دقیقا نمیدونستن باید چه کنن به جز هزینه گزاف این کارها خودم وخانوادم رو وارد یه پروسه بی پایانی میکردم که معلوم نبود تهش از کجا سر در میاره

ولی من به لطف آموزه های استاد باور داشتم که با فرکانسای در به داغونم به اینجا رسیدم پس با جایگزین کردن ورودی های مناسب و توجه به زیباییهاو نکات مثبت و شکرگزاری و بستن زیپ دهنم که به کسی نگم چی شده و توکل به الله مهربان وصدازدن و صدازدنش واروم بودنهای وصل بودن بهش خودمو رسوندم به اینجا که الان به راحتی دارم تایپ میکنم و به زندگی نرمالم برگشتم.

به خدا گفتم قربونت برم من اگه بودن سالی یه بار با خواهرمم باعث میشه مصداق

ظلمت نفسی بشم

قربونت من تنهایی وسلامتی ودرمسیر بودنو ترجیح میدم به دورهمی هایی که تهش میشه این.

گفتم خدایا ولی فک کنم تو به اونایی که تو مسیرن بیشتر سخت میگیریا

بابا اونا مثله نقل ونبات تمرگزشون رو منفیها بود شبم راحت میخوابیدن اصلا از این خشک شدن یهویی تموم بدنشونم خبری نبود باور کنید من خیلی تلاش میکردم اون چند روز خیلی اعراض کردم خیلی توجه به زیباییها کردم ولی خب ……

میدونید فردای اون روزی که برگشته بودیم و من نیمه خشک بودم رفتم با یه حال زار سمت قران و کلی باهاش درد دل کردم و گفتم خدایا باهام حرف بزن نیاز دارم صداتو بشنوم و قران رو باز گردم

الهی فداش بشم من اومد

فاصبر لحکم ربک و لاتکن کصاحب الحوت اذنادی و هو مکظوم(قلم 48)

باز تو برای حکم خدای خود صبرکن ومانند یونس نباش که با حال غم و اندوه خدارا خواند.

میدونید استاد سریع یاد شما افتادم که همیشه میگید احساس خوب اتفاقات خوب

که با خداهم ناله وشکایت نکنید

ببین سعیده خدامیگه مثل یونس بامن با غم حرف نزن. وای که چقدر این ایه ارومم کرد و فهمیدم مسیرم درسته و باید با احساس خوب این فاصله رو پر کنم تابسلامتی برسم.

راستی یه خبر خوب واونم اینکه یکشنبه 27 خرداد قراره یه همایش تو شرکت نفت محمودآباد برگزار بشه و پروانه های داوری روبعد از دوسال ونیم بهمون بدن انشالله.

میدونید من تو این شغل انقدر باورهای باحال و قوی دارم که خودمم حیرانم.

به جای اینکه بترسم و استرس بگیرم که چه جوری تویی که تاحالا در این زمینه کار نکردی میخوای پرونده بگیری رای بدی و سرنوشت مردم رو عوض کنی ، مطمئن و اروم نشستم و فقط دارم رو خودم کار میکنم.

من مطمئنم این شغل رسالته منه و من فقط مجری برنامه ها ونقشه های خداوندم .

میدونم همونطور که تموم مراحل این دوسال ونیمو خودش ساپورت کرد ومنو به اینجا رسوند بقیشم خودش هندل میکنه یعنی خودش دفترکارو جور میکنه خودش بهترین پرسنلو برام میاره پول صفرتاصدشو خودش میرسونه خودش میگه ومن درقالب رای مینویسم خودش منو که حتی یه ساعت کاراجرایی نکردمو در کمتر از چند روز میندازه رو غلطک خودش برام موفقیت و ثروت میسازه از اینکار وخلاصه من نماینده انحصاری خدام درقالب داور حرفه ای دادگستری تابه لطف و مددو راهنماییهاش برنامه های اونو اجرایی کنم انشالله.

میدونید استاد من باور دارم که باورها وارزوهای من از جنس همدیگه هستن انقدر مطمئنم که به تموم ارزوهام به موقعش میرسم که فقط دارم با ارامش زندگی میکنم و میدونم که هر کدوم در زمان درستش وارد زندگیم میشه و از خداخواستم 50 سال دیگه با سلامتی وصحت بهم عمر بده تا به لطفش زندگی رو زندگی کنم.

انشالله.

خدایاشکرت خدایاشکرت خدایاشکرت