سرمایه اصلی شما چیست؟!

به نام خدای وهاب و بخشنده مهربانم

شاید اگر مثال واضح و مشخص بورس،ارز دیجیتال و حتی قمار و شانس رو نمی زدید هیچ وقت جرقه نوشتن و لمس ذره ای از این حرفها در ذهن خوش خیالم نقش نمی بست.

مثل خیلی دیگه از آدمهایی که قصد داشتن (تو اون یکی دوسال توهم یه شبه پولدار شدن) توی بورس بدون هیچ مهارت،پیش زمینه و علم و تخصصی،راه تکاملی رو زود طی کنیم،سرمایه ای که به سختی و زحمت و با ذره ذره پس انداز بخاطر باورهای محدود کننده و شرکت آمیز بدست اومده بود وبه قول شما فقط توی سیستم یه سری عدد زیر و بالا میشدن نه توی ذهن دست نخورده و بدون تغییر ما؛از دست بره و باز هم بهونه برجام و دلار و رئیس جمهور و همون حرفها و عوامل بیرونی رو دخیل دونستن و بعد از اون باز هم با وجود نشانه های جهان برای تغییر روند ،بدون علم سراغ شاخه جدید ارز دیجیتال و داستانهای بعدش که این دیگه بورس نیست و عوامل بیرونی و دستوری توش نقش ندارن و و و و…..ولی قصه همان و الگو ها همان و ضررها و صفر شدن دارایی ها صفرتر از صفر قبل.

و دقیقا استاد چه ناب اشاره کردید ازین حسرتهایی که ای کاش یک سفر لذت بخش یا یک وسیله ضروری یا یک استفاده مفید ازین پول کرده بودیم…. باور ما آسان شده بود برای سختی ها………و جالبه اون روزها برای این زیر و بالا رفتن عددها به خیال خودم شکرگزار خداوند بودم که مسیر آسونی رو برای ثروتمند شدن نشونم داده غافل ازینکه بار کج به منزل نمیرسه و این کج فهمی من از حرفهای استاد بخاطر کوچکی ظرف و درکم بود ..الان درکم بسیار بهتر و قابل هضم تر و آماده شنیدن شده و خدا رو شکر می کنم که تن سالم و عمر دوباره ای بهم داده تا در مسیر هدایت و درستی و تکامل قدم بردارم بی عجله،بی استرس و بی مقایسه با دیگران

در مورد سرمایه اصلی که بعد از دیدن و شنیدن این فایل درون خودم پی بردم،امین بودن و بسیار قابل اعتماد بودنم بوده که هرگز در این سالیان سال اونو به چشم این حد از ارزشی که بتونم اونو یک فرصت و یک امتیاز والا ببینم نگاه نمی کردم،مهربانی و ادب داشتنم هم سرمایه ای بود که خیلی بی تفاوت از کنارش رد میشدم ولی به لطف هدایت خدای بزرگ و با تعهد و ایمان میخوام با کارکردن روی عزت نفسم اونا رو پررنگ و پررنگ تر کنم و به ذهن منطقیم به یاد بیارم اگر من همون آدمی هستم که مردم رازهاشون،خانه هاشون،سرمایه و حتی لوازم ارزشمندشون رو به من میسپارن و تا این حد تونستم در نظر اونها قابل احترام و اعتماد و ارزشمند باشم،چرا برای خودم این لیاقت و ارزشمندی رو بدون نظر دیگران قائل نباشم.

در مورد مهارت و تخصصی که بتونم بگم با عشق و ساعت ها بتونم انجامش بدم و ازش خسته نشم ،نوازندگی سازه و مهارتی که میدونم میتونم توش حرفه ای بشم ساختن سازی که با دستان خودم خلقش کنم و بنوازمش

استاد سوال دوم فقط توش این کلیدو نشون میده که اگر واقعا این مهارتت برات ارزشمنده باید ایمانتو نشون بدی و براش قدمی برداری چون ایمان بدون عمل حرف مفته و اگر یه چیزیو واقعا دوست داری ولی باور نکنی که مهارت وعشقت میتونه برات پولسازم باشه این خود شرکه.

درسته الان شغلی که اونم به لطف خدا خودم خلقش کردم و از مدارک دانشگاهیم و با داشته هام تونستم با جسارت نسبی کارمندی رو کنار بذارم و به سمتش هدایت بشم و موفقیت های کوچک رو به لطف خدا و به میزان کمی از تغییر باورها کسب کنم ولی مدتیه که با شروع دوره ۱۲ قدم مدام این فکر توی ذهنمه منی که عاشق نوازندگی هستم چرا هنوز نمیتونم و بهتر بگم چرا شجاعت و جسارت رفتن به دل این مهارت رو برای خودم ایجاد نکردم(باور محدودکننده پول توی عشق و علاقه و نوازندگی نیست) که به لطف آموزه های قدم اول این دوره و منطقی کردن ذهن با نشان دادن حقیقت که خیلی از هنرمندها هستن که از راه هنرشون ثروتهای میلیونی کسب کردن و کم کم با این تغییر باور میخوام اولویت هامو به سمت این استعداد و این مهارت اصلیم سوق بدم

حس می کنم با ساختن ساز مورد علاقه ام یعنی عود و خلق آن ،تعهدم به عشق داشتن به این مهارت بیش از پیش شده و وقتی با دستای خودم به اون جان دادم،تمرکز و تعهدم و از همه مهمتر بهایی که برای دوره آموزشی کلاس تخصصی ساخت ساز پرداخت بکنم،تعهدم رو دو چندان و پایبندیم رو بیشتر و استقامتم رو برای در مسیر موندن و به قول استاد (تعهد اصلی نه آبگوشتی) بدم که تا دیدن نتیجه های کوچک-یکمی بزرگ و بزرگتر از حرکت و تلاش دست برندارم

اگر بخام صادق باشم در حال حاضر زمانی که برای این مهارت و عشق گذاشتم انصافا خیلی کمتر و نزدیک به صفره ،نسبت به روزهایی که با تعهد و شور و لذت روزی ۸ ساعت یا بیشتر مشغول نوازندگی و کار کردن روی یادگیری تکنیکها بودم،و با این وجود هنوزم وقتی دست به ساز میشم با گذشت این همه سال،بخاطر تمرین ها و تعهد اون روزها سریع دستم روی ساز سوار میشه و میتونم قطعه ها رو بنوازم و بهتر و بهتر بشم اما به شرطی که اینبار متمرکز روی یک کار باشم….ان سعیکم لشتی

در واقع منطقی کردن این ذهن یجورایی ناخودآگاه برام قابل حل شد وقتی قیمت های یه دوره تخصصی ساخت ساز که تازه نیمه تخصصی هست رو دیدم و فهمیدم که چقدر ثروت و موقعیت در همین علاقه ای که خود من و خیلی از نوازنده ها فکر می کنن این علاقه نمیتونه شغل اصلی و حرفه دائمی برامون باشه،وجود داره

مثلا برای یک دوره نیمه تخصصی باید ۴۰ میلیون تومان پرداخت کنی و اگر بخای اون دوره فوق تخصصی باشه مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان.وووووو

اینقدر فرصت و پول فقط توی یه دوره ۲ ماهه فقط کارگاه ساخت

و بعد دوستانی رو دیدم که به لطف این دوران بیماری و آموزشهای آنلاین توی یک ترم ۴ جلسه مبلغی نزدیک به ۱ میلیون تومان بابت آموزش همین ساز دریافت می کنن یعنی بابت هر جلسه کمتر از ۱ ساعت مبلغ ۲۵۰ هزار تومان . و خیلی دیکه از نوازنده های حرفه ای که بابت نواختن در بند های معتبر کشوری مبالغ ۳ ، ۵ و ۷ و بیشتر رو دریافت می کنن

و بعدش قیمت این ساز رو نگاه می کردم توی شهر خودم که سازنده های مطرح و صاحب سبکی داره از قیمت ساز ۶ و ۱۰ و ۲۰ و تا ۱۰۰ میلیون تومان بابت یک ساز نیمه حرفه ای وحرفه ای دریافت می کنن و تازه ساخت هر ساز که پیش پرداختشو میدی شاید تا۶ ماه و ۱ سال هم باید منتظر بمونی تا آماده بشه و حتی در مورد ادوات و سیم های ساز دیدم قیمت یه پک سیم کامل از۱ میلیون به بالا شروع میشه

اینها رو در نظر بگیر تا برسه به وقتی که باور لیاقت و فراوانیتو ۱ درصد بیشتر کرده باشی و وقتی تمرکزتو روی امانتداری و تعهد و معتمد بودن و ایمان به نیروی الله بذاری چه دستایی از سرمایه های مردم بدون تلاش خاصی از جانب تو از راه می رسن تابتونی کارگاه مورد علاقت،آموزشگاهت و مکان دلخواهتو بدست بیاری

همون خدایی که تو رو به این فایل و تعهدت به نوشتن برای بعدها به یاد آوردنت که الان کجا هستی و بعدا مدارت کجاست،همون خدایی که این آرزو و نشانه رو تو دلت روشن کرده، قدرت خلق و عطاشو هم به تو داده اگر بخوای و توی مسیر هدایتش ثابت قدم بمونی…

خدایا شکرت