میزان تحمل شما چقدر است؟

بنام خداوند بخشنده و مهربان

سلام و درود فراوان خدمت استاد عزیزم و مریم جان شایسته و همشاگردی های مثبت اندیش و فوق العاده ام . قبل از هرچیز هزاران بار از شما و مریم خانم سپاسگزارم بابت وقت و انرژی و احساسی که می ذارین برای آماده سازی و تدوین این فایلهای بی نظیر و آگاهی بخش که دیدنشون حسابی حالمون رو خوب و دگرگون و متعالی می کنه و حسابی مارو به تعمق و تفکر و تامل وا میداره و ذهنمون رو حسابی درگیر میکنه. مثالهای عالی شما در عین سادگی حسابی تامل برانگیزند و باعث میشن به درون خودمون رجوع کنیم و با حرف زدن با خودمون و خدامون باگها و ترمزهامون رو پیدا کنیم و از خدا برای رفع اونها هدایت همیشگی بخوایم. تحمل، درد مشترک خیلی از ما ایرانیهاست که از بچگی بهمون یاد دادن بسوزین و بسازین یا اینکه عادت می کنین یا اینکه همینی که هست و شرایط برای همه همینه. من یک مثال عالی و جذاب دارم از تفاوت تحمل و صبر. جایی که تحملم سر اومد و احساس کردم که باید شرایطم رو تغییر بدم تا رسیدن به جایی که صبر پیشه کردم تا جوانه کسب و کار شخصیم تبدیل به یک نهال سرسبز و جوان و پویا بشه. من سال 1396 و تقریبا پنج ماه قبل از اخراجم از کار کارمندی به این نتیجه رسیدم که این کار هیچ سرانجام مثبت و موندگاری برای من نداره و علاوه بر اینکه حسابی آزادی من رو گرفته و محدودم کرده بلکه خرج و برجم هم با هم نمی خونه و من باید هرماه مساعده بگیرم تا امورات اون ماهم بگذره. تازه من سِمتم مدیر شعبه بود و حقوق نسبتا بالایی می گرفتم و یک خونه دربست و شیک و نوساز و بزرگ هم در بالاشهر اون شهری که ماموریت رفته بودم بهم داده بودن بعلاوه کلی مزایا و هزینه رفت و آمد با هواپیما به تهران برای هر سه ماه. اما شما مجبور بودی هر روز از ساعت 8 صبح تا 5 عصر بری شرکت و یکسری کار روتین و حوصله سر بر و بی هیجان رو انجام بدی و مدام گزارش کار بنویسی و این داستان هر روز تکرار می شد تا اینکه اوایل سال 96 تصمیم گرفتم شرایطم رو تغییر بدم و خیلی اتفاقی با مجله موفقیت آشنا شدم که عنوان روی جلدش یه چیزی تو مایه های تغییر شغل بود و خیلی زود بعد از آشنایی با مجله موفقیت و خوندن دو سه شماره از اون من با سایت بی نظیر استاد عباسمنش آشنا شدم و به فاصله یکماه بعد از آشنایی با استاد از کار اخرج شدم! که نه تنها من و همسرم ناراحت نشدیم بلکه کلی هم خوشحال بودیم که از بند کار کارمندی راحت شدیم و می تونیم برگردیم تهران. یکماه بعد که اومدیم تهران من کسب و کار شخصیم رو تو خونه شروع کردم . خودم کار بازاریابی و حمل

نقل و بسته بندی و تحویل سفارش رو انجام میدادم و به خودم و همسرم هم قول دادم تحت هیچ شرایطی برای مصاحبه و استخدام به هیچ شرکتی نرم و حتی اگر نون هم برای خوردن نداشتیم وسوسه نشم برم اسنپ یا مسافرکشی و شش دونگ تمرکزم رو کارم باشه که نتیجه صبرم این شده که الان چهار پنج ساله مدیرعامل شرکت خودم هستم و دو طبقه دفتر و انبار و واحد بسته بندی دارم به همراه شش کارمند و یک کسب و کار شخصی موفق و معتبر و پولساز که از طریق اون هم اقدام کردم برای اقامت در دبی و ثبت شرکت که همین هقته پیش کارت اقامت و مدارک شرکتمون در دبی به دستمون رسید به لطف الله مهربان . نتیجه اون تحمل در دوران کارمندی این شده بود که من همیشه عصبی و پرخاشگر بودم و به همین دلیل و بخاطر حجم استرس و فشار کار هم دچار زخم معده شده بودم و هم شنوایی گوش چپم رو از دست دادم و خودم و خانواده ام رو از خیلی از آزادی ها و سفرهایی که می تونستم تو اون پنج سال کار کارمندی داشته باشم محروم کردم و نتیجه صبرم شد استقلال مالی و استخدام پرسنل و راه اندازی وبسایت فروشگاهی پربازدید و فعال و رفاه و حال خوب و گشت و گذار و لذت و تفریح و کار باعشق و علاقه و استقلال زمانی.

مورد دیگه ای که سالهاست تحملش می کردم تا همین یکی دو ماه پیش، وضعیت نامرتب دندونهام بود که چون از بچگی گفته بودن که جنس دندونای خانواده ما ژنتیکی خوب نیست و ضعیفه، من هم پذیرفته بودم و تا دردی احساس می کردم یا می رفتم دندونم رو می کشیدم یا با خوردن قرص و مسکن موقتا آروم می شدم و بجای رسیدگی و ترمیم دندون اون رو به حال خودش رها میکردم تا می پوسید و مجبور می شدم باز برم بکشم دندونم رو. از یک طرف شکل ظاهری دندونهام نامرتب بود و با اینکه من هیچوقت از ظاهر دندونهام راضی نبودم خیلی هم تلاشی برای رفع یا بهبود این وضعیت نمی کردم. همیشه می گفتم حالا بالاخره یه طوری میشه یا حالا سر فرصت میرم درستشون می کنم. همیشه خودم رو از بلند خندیدن در جمع و یا لبخند زدن در عکسها محروم می کردم چون وضعیت ظاهری دندونهام اوکی نبود. تا اینکه حدودا دو ماه پیش تصمیم گرفتم بطور اصولی و اساسی به دندونهام رسیدگی کنم و ظاهر اونها رو زیبا و مرتب کنم و به همین دلیل رفتم سراغ متخصص ارتودنسی و با اینکه همه می گفتن تو چهل سالگی برای این کار دیره و یا تو چه حوصله ای داری میخوای یکسال رو دندونات سیم ببندی و یا بجای ارتودنسی برو با کامپوزیت سرو تهش رو هم بیار اما من مطمئن بودم که باید راه حل اساسی و درست رو انتخاب کنم و با پیشنهاد دکتر ارتودنسی اول رفتم برای ترمیم دندونهای خرابم و دیشب هم رفتم جلسه اول ارتودنسی رو انجام دادم و انشالله به کمک خدای عزیز میخوام این یکسال رو با وجود درد مختصری که در دندونام ایجاد میشه و تغییری که تو ظاهرم به وجود اومده به درستی صبر کنم تا هم روند تکاملی کار ارتودنسی انجام بشه و هم نتیجه ای که به دست میاد یه نتیجه مادام العمر و درست باشه .

به عنوان یکی از معدود چیزهایی که تقریبا یکساله دارم تحمل می کنم و واقعا داره اعصاب خردکن و ناجور میشه بحث مهاجرته که منتظرم ببینم چی میشه که بالاخره بتونم با خانواده ام مهاجرت کنم و هنوز با وجود دریافت کارت اقامت و ثبت شرکت تو دبی نتونستم شجاعتش رو به دست بیارم که به راحتی مهاجرت کنم. شرایط خاص و عجیبی که سالهاست تو ایران حاکمه مثل بحث فیلترینگ،سومدیریت،آموزش و پروش بی برنامه و ضعیف، کیفیت افتضاح خودروهای داخلی و قیمتهای عجیب و غریب و بی ربطشون، قیمت های نجومی خودروهای خارجی و محدودیت عرضه اونها، عدم دسترسی به لوازم خانگی با کیفیت از برندهای معتبر جهانی، عدم استفاده از آخرین تکنولوژی موبایل آیفون در ایران، غرغرای همیشگی اکثریت آدمها، ترافیک و وارونگی هوا، توصیه های مداوم و همیشگی به کاهش مصرف آب و برق و گاز، امر به معروف و نهی از منکر،مواد غذایی ضعیف و بی کیفیت، عدم نظارت در سازمانها و شرکتها و کارخونه ها، تصمیمات لحظه ای و بی تدبیر، بحث حجاب اجباری، نداشتن دسترسی به اقتصاد آزاد و عدم دسترسی به مراودات بانکی با جهان، عدم استفاده از خیلی از تکنولوژیها و نرم افزارها به دلیل تحریم ،دخالت و توقع بی جای خانواده ها و اطرافیان و حرفهای خاله زنکی و غیبت و تهمت،فرهنگ رایج رشوه گیری و خیلی از مسایل مختلف باعث شده که هر روز بیشتر و بیشتر به مهاجرت فکر کنم و با عدم تحمل این شرایط بتونم دست خداوند رو هم باز بذارم که هم من رو در مسیر کسب درآمد فراوان درهمی و دلاری قرار بده هم جایی زندگی کنم که با میزان و نحوه مصرف آب و برق و گاز شما کاری ندارن و هم با تمام جهان در ارتباطی و هم کلی نعمتهای فراوان که در مسیر مهاجرت قرار داره رو به دست بیاری و با آرامش و لذت استفاده کنی. این فایل یه تلنگر عالی و به موقع بود که دیگه تحمل کردن بسه و باید با شجاعت تمام و با توکل به الله رزاق و وهاب و هدایتگر برم تو دل داستان مهاجرت که بتونم پاداش عالی و درست و حسابی از جهان بگیرم چون من و خانوده ام بطور طبیعی و به راحتی لایق زندگی کردن با بهترین شرایط و کیفیت هستیم و انشالله خیلی زود میام از اتفاقات مثبت و جذابم در مسیر مهاجرت بهتون می گم .

همگی شما عزیزان رو به خدای بلندمرتبه و غنی و صمد می سپرم و امیدوارم شاهد پیشرفت های بزرگ و روزافزونتون باشم. استاد جان و مریم خانم گل ارادت قلبی و ابدی دارم خدمتتون و امیدوارم در پناه الله یکتا شاد و سالم و موفق و ثروتمند باشید تا ابد . یا حق