میزان تحمل شما چقدر است؟

سلام دوست عزیز

من احساس میکنم بیشتر کامنت شما حس قربانی بودن رو داره تا تحمل کردن !

یک احساس قربانی بودنِ همیشگی، گویا در زندگیتون هست که تقریبا در 90 درصد شکستهاتون بقیه و اطرافیان و به هر حال غیر خودتون رو مقصر میدونین، در صورتی که اصل و اساس و بنای آموزه های استاد بر قبول صد در صد مسئولیت زندگی و شرایط مالی و عاطفی و هر چی الان هستی هستش ،

تا وقتی هم با این احساس قربانی بودن ، عملا دنبال مقصر در زندگیتون بابت هر مشکل حتی کوچک پیش آمده بگردین ،به خودتون رجوع نمیکنین که شاید اینها رو خودتون به زندگیتون دعوت کردین !

من پیشنهاد میکنم اگه قصد تغییر دارین، اول هر کس رو به هر دلیلی حتی در حد قتل عمد اگه مقصر میدونین در زندگیتون اونو ببخشید که اصلا هم کار راحتی نیست، اما تا اینکار رو نکنین رها نمیشین و با خودتون به صلح نمیرسین، و تا وقتی که صبح با این نیت از خواب بیدار میشین که خدا لعنت کنه اونایی که من رو به این روز انداختن رو بگین و شروع کنین روزتون رو اوضاع هر لحظه ناگوارتر میشه

مسئول صد درصد اتفاقات خوب یا بد زندگیمون خودمون هستیم بدون شک

از همین لحظه تصمیم بگیرین کلمه مقصر رو چه در مورد شرایط ، اطرافیان و یا حتی خداوند ، از زندگی و از فرهنگ لغتتون حذف کنید و با یاری خدا و تکرار آموزه های استاد عباسمنش خصوصا در جلسه دوم دوره عزت نفس و همه جلساتش انشالله به احسن الحال برسین

ببخشید که اینجوری رک نوشتم برادرانه بود.

موفق باشید