میزان تحمل شما چقدر است؟

سلام

️️️میخوام از باور مخربی بگم که مخفیانه درگیرش بودیم و دست رد به روزی خدا میزدیم

من هنوز فایل رو ندیدم اما از اونجایی قدرت رد پا رو دیروز دیدم تصمیم گرفتم از خودم مرتب رد پا بزارم و این کمالگرایی برای گذاشتن پیام رو توی ذهنم بکشم و بدونم کسی که تو مسیره میتونه گاهی پایین و گاهی بالا باشه و این مربوط به تمریناییه که انجام میدیم در واقع ضعف خودمون نه ضعف قانون

میخوام از باور مخرب و ترمزی که این روزا درگیرش هستم بگم و بگم چطوری با دست خودم نعمت خدا رو پس میزدم با این باور مخرب

من این وضعیتی که الان هستم رو دوبار تجربه کردم یکی سال 99 یکی هم 02 و هر دو مربوط به این باور میشه

من با همسرم که سال 99 دوست بودیم و هر دو رو قانون کار میکردیم و به یک استقلال مالی نسبی رسیدیم یعنی خرید چیزایی که قبلا برامون سخت بود خرید کردنش تو این وضعیت دیگه راحت میتونستیم بخریم راحت میتونستیم مسافرت بریم رستوران بریم چیزایی که صرفا دوست داشتیم داشته باشیم رو بخریم و نگران هزینه ها نبودیم. میدونی دیگه نگران خرده خریدا نبودیم و مبلغی همیشه توی حسابمون بود هر دو

خب این وضعیت خیلی خوبی بود برای هردمون و تو این جور مواقع دیگه آدم خیلی بزرگتر میتونه فکر کنه به قدمهایی که قبلا میشد فقط در موردش تجسم کرد تو این جور وضعیتها آدم میتونه براشون جدی تر حرف بزنه و یا پلن بریزه.

همسرم که اون موقع دوستم بود این عادت رو داره که همزمان با خودش دوست داره دوستاش و یا خانواده اش رو هم بالا بکشه و انگاری بهش مزه نمیداد مثلا اگه خودش تنهایی لباسهای گرون بپوشه. اون شروع کرد برای خانواده اش خرید کردنها خریدهایی که اونا خودشون خودشونو تو اون سطح نمیدیدن لباسهای برند و یا تصمیم برای خرید ماشین نو برای پدرش و یا دوستاشو مسافرت بردن و اینا. نمیگم که خیلی ولخرجی بود اما میشد نباشه یعنی لزونی نداشت اونم برای کسایی که مدارشون پایین بودن. یعنی اگر همین مسافرتها با کسایی بود که مدار بالاتری داشتن خیلی هم عالی بود اما اینطور نبود و من چون اون وضعیت رو میدیدم و چون خیلی اهل مخالفت نبودم تو دلم از این موقعیت مالی ناراضی بودم یعنی اینکه اون استقلال نسبی که داشتیم برای من دیگه لذت بخش نبود و از اینکه اون پولا برای غیر خرج میشد من اصلا احساس رضایت نمیکردم. و میخواستم دوستم یه جورایی دیگه دستش پول نداشته باشه.

و اما اتفاق دقیقا مشابه دیگه سال 1402 که اینجا دیگه دوستم نبود بلکه همسرم بود و ما باز به استقلال مالی نسبی رسیده بودم و برای خودمون پول داشتیم مسافرت خرید رستوران همه ی اینا به راه بود و اما همسرم دوباره فکرای جدید به سرش میزد که میخوام برای پدرم مغازه بگیرم و یا برای فلانی که کاری نداره یه کاری رو باهاش شروع کنم که هم اون کار داشته باشه هم من کسی رو داشته باشم که برام کار کنه و مبلغی برای من برگرده و این حرفها.

و دوباره من ناراضی از این وضعیت که اگر ما پولی دستمون باشه اون پول از دست میره و برای غیر از ما دوتا خرج میشه و من این استقلال مالی رو نمیخوام چرا؟ چون رنج اون ولخرجیا برای من بیشتر از رنج بی پولی بود. باید همسرم دنبال پول باشه تا اینکه غرق پول باشه حتی کلی تشویقش کردم ماشین رو عوض کنه با وام که درگیر وام دادن باشه و اون پولا یه جورایی تو زندگی خودمون حفظ بشه تا اینکه از دست بره. یعنی همسرم بدهکار باشه برای یه چیز بزرگتر بهتر از اینه که پول اضافه داشته باشه.

بعد از این دوتا موقعیت چه اتفاقی افتاد. ما بعد از چند ماه رسیدیم به وضعیتی که برای خودمون پول دیگه نداشتیم و حتی مایحتاج زندگیمون داره سخت میگذره و الان تو این موقعیت هستیم در حال حاضر

خب از اونجایی که هر دو قانونی هستیم و شروع کردیم با هم کلی حرف زدن که چطور شد که به اینجا رسیدیم اینکه سینوسی داریم حرکت میکنیم از چه باوریه

و هر دو رسیدیم به باورهای مخربی که داشتیم.

اینکه همسرم گفت من بخاطر نیاز به تایید خانواده ام سعی میکردم که تا نیازهای اونا رو هم تامین کنم در حالی که هنوز خودم یک سری نیازها دارم.

و باور مخرب من که نبود پول بهتر از بودن پولیه که بخواد الکی خرج بشه و نه پس انداز بشه و نه سرمایه گذاری و اینکه بدهکار باشی بیشتر پولت رو حفظ کردی.

اره دو تا باوری که هر دو داشتیم و دقیقا تو هر دو موقعیت مالی خوبی که داشتیم و سریع بالا اومد. دیدیم چقدر راحت میتونیم نعمت خدا رو پس بزنیم و دست رد به روزی خدا بزنیم با باورهای خودمون.

از امروز شروع کردیم به کار کردن رو این دو تا باور

راستش نمیدونم چطوری باید رو این باور کار کنم اما میدونم خدا کمکم خواهد کرد تا از این باور مخرب و یا پاشنه آشیل رد بشیم چون هر دو دیدیم این باور از ریشه کودکیمون بوده و این دو تا ترس که در حالت فراغت مالی سراغمون میاد سالهاس که با ماست.

یک) اینکه خواستم این ردپا رو بزارم برای خودم

دو) اینکه اگر از دوستان و یا استاد کسی میتونه در رابطه با این باور کمکی بهمون بکنه خوشحال میشم.

خدایا هر آنچه از تو برسه من بدان فقیرم.