میزان تحمل شما چقدر است؟

سلام استاد عزیزم

من هم پارادایس میخوام

استاد من نزدیک به ده سال با یه نفر شریک بودم دقیقا از روزی که باهاش شریک شدم از همون لحظه اول متوجه شدم که اشتباه کردم ولی بابت اعتماد بنفس نداشته ام قدرت اینکه با ترس هام روبرو بشم را نداشتم و هیچ وقت بهش نگفتم و هر شب از اینکه صبح میخوام دوباره قیافش و ببینم زجر میکشیدم یعنی اونقدر ازش متنفر بودم که دوست داشتم همه چیزم و از دست بدم و از صفر شروع کنم ولی با این شریک نباشم ولی چون یک بار پدرم بهم گفته بود این بدرد شراکت نمیخوره و من هم در جواب بهش گفتم من خودم بهتر بلدم تصمیم بگیرم همینجوری کج دار و مریض سر میکردم و کلا روز و شبمون شده بود درگیری و‌رنجش و احساس تنفر و هیچکدوم‌هم پا پیش نمیذاشتیم برای جدایی تا اینکه یه اتفاقی افتاد و از هم جدا شدیم که البته داستانش طولانی هست و ادامه نمیدم و الان روزی هزار بار خدا را شکر میکنم که تنها شدم جدا شدم و مستقل شدم و دیگه با احساس بد نمیخوابم و بیدار بشم و به کسی هم لازم نیست جواب پس بدم و الان میفهم فرق بین تحمل و صبر چی هست من واقعا تحمل کردم که از شدت تحمل افسرده شدم دو سال خونه نشین شدم و دیگه حاضر نیستم با کسی شریک بشم حتی برادرم استاد شما خیلی چیزها بهم باد دادین که با میلیارد ها دلار هم نمیشه عوضشون کرد الان زندگیم پر از احساس خوب و اتفاق های خوبه هر روزم بهتر از دیروزه و دارم رشدم و میبینم و همین روزها زنگ میزنم به خانم فرهادی و نتیجه مو بهشون میگم البته نتیجه مالی چون تو جنبه های دیگه زندگیم اینقدر نتیجه گرفتم که قابل شمارش نیست

انشالله که خدا بهتون سلامتی طول عمر ثروت و عزت و سربلندی بده