میزان تحمل شما چقدر است؟

سلام ناعمه عزیزم

ازخوندن کامنتت لذت بردم و احساس صمیمیت قلبی باهات کردم ..

منم چندوقتیه وقتی میرم سرکار دقیقا باخودم میگم چراالان من باید اینجاباشم؟؟؟مگه غیر اینه که بخاطر پول سرماه موندم ؟ مگه غیراینه که شرک ورزیدم و قدرت رو دادم به رییسم ؟! مگه غیراینه که باورکمبود ادمای خوب و کارهای خوب دارم ؟!مگه غیراینه که به نقطه امنم چسبیدم و ایمان ندارم که حرکت کنم ؟! کسی که ایمان داره حرکت میکنه ایمانی که عمل نیاره که حرف مفته … ! قدم اول و برمیداری و قدم دو بهت گفته میشود

دوستدارم اون نفس عمیقی که گفتی رو بعد از اعلام استعفام بکشم ……..

من میخوام پیشرفت کنم اینجایی که الان هستم دیگه روتین شده و این حالمو بسیار بد کرده حتی مریض شدم !!نمیدونستم بایدچیکارکنم اماحالامیدونم ،، باایمان به این که خداوند هدایتم میکند ، حرکت میکنم ، همونطوری که تاالان به بهتروبهتر هدایتم کرده من بعدهم میکنه …. این هم نوعی مهاجرت محسوب میشه ؛ رفتن از جایی به جایی دیگه و قطع ارتباط بایکسری ادما و رفتن به محل دیگه ، شااااید درابتدا ذهن مقاومت میکنه ومیگه نرو همینجا خیلی خوبه کجامیخوای بری ؟! اینجا فلان مزیت و داره کجامیتونی این مزیتها رو پیدا کنی نیستش نگرد !!! اما من میگم همونطوری که خداتااینجاهدایتم کرده پس بازهم میکنه ! تنها خدا برای بنده اش کافیست ….. !!